Τρίτη, Νοεμβρίου 11, 2008

-Αγαπητέ Αλέξη (επιστολή δεύτερη)

Παραθέτω χωρίς καθυστέρηση την προς Αλέξη δεύτερη επιστολή και τολμώ να διακινδυνεύσω μια εκτίμηση. Ότι η πολιτική μας ζωή θα έκανε ένα τεράστιο ποιοτικό άλμα με μια ελάχιστη και ανέξοδη επένδυση. Αν οι "πολιτικοί" μας αφιέρωναν έστω και μισή ώρα την ημέρα για ένα πρόχειρο ξεφύλλισμα των εφημερίδων!!! Μέσα εκεί υπάρχουν τα πάντα. Που πιθανόν ως σκόρπιες πληροφορίες να μην έχουν καμία αξία. Ως σύνθεση όμως αποτελούν μυστικά υψηλής διαβάθμισης (και ανάλογου κόστους, που καταβάλλεται σπάταλα, απερίσκεπτα και με αμφίβολα αποτελέσματα στους μάγους της επικοινωνίας).




Μαρτίου 14, 2008

Αγαπητέ Αλέξη

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.


Να μου επιτρέψεις όμως να επιμείνω σε αυτά που έγραψα και να ξανασημειώσω ότι η πολιτική σας είναι στραμμένη σε λάθος κατεύθυνση. Ως εκ τούτου αποδίδει μόνον λόγω της πρόσκαιρης δυναμικής που προκάλεσαν τόσο η κακή διακυβέρνηση της ΝΔκρατικής τετραετίας όσο και τα γεγονότα των τελευταίων μηνών. Μιας δυναμικής που σε πολύ μικρό βαθμ
ό δημιουργήσατε οι ίδιοι και που δεν την ελέγχετε όσο νομίζετε. Και που σε κάθε περίπτωση δεν αποδίδει όσο θα μπορούσε ή όσο θα έπρεπε να αποδώσει. Το να είσαι στην πολιτική τυχερός δεν είναι απαραίτητα κακό. Αντίθετα μάλιστα η τύχη και η απροσδόκητη συγκυρία είναι από τους πιο καίριους και σημαντικούς ρυθμιστικούς παράγοντες μιας επιτυχημένης πολιτικής σταδιοδρομίας. Φτάνει αυτός που ευνοείται να μπορεί να χειριστεί σωστά τις ευκαιρίες που του δόθηκαν.

Επί του προκειμένου:

Το επιτελείο του Καραμανλή, που αναφέρεις, δεν χαμπαριάζει από πολιτική και ασχολείται αποκλειστικά με το ποιος θα πάει στον ένα οργανισμό και ποιος στον άλλο. Πίστεψε με. Πότε πότε κάνει και τον πυροσβέστη ή συνομιλεί με μεγαλοδημοσιογράφους για να αποφύγει ζουμερές αποκαλύψεις. Τα "συμφέροντα" αλλωνίζουν μόνα τους γιατί από όσους μπορούν θεσμικά να παρέμβουν κανείς δεν ξέρει την τύφλα του. Και όταν δεν κατανοείς τον τρόπο που δουλεύει μια μηχανή και δεν ξέρεις από πια βίδα μπορεί να φύγουν τα λάδια και να σε κάψουν κρατάς αποστάσεις και δεν την ακουμπάς. Ειδικότερα μάλιστα αν είσαι "ξύπνιος" και "καλός πολιτικός", τύπου Καραμανλή ή Αβραμόπουλου, και έχεις την τύχη να μην έχεις αντιπάλους και να μην πιέζεσαι με παρεμβάσεις συγκεκριμένου περιεχομένου από τα θεσμικά κέντρα αντίδρασης (λαό, αντιπολίτευση, τύπο), τότε είναι που δεν έχεις κανέναν λόγο να ανοίγεις μέτωπα δεξιά αριστερά.

Η ουσία της απρόσμενης και κατεπείγουσας ενασχόλησης Καραμανλή με το ασφαλιστικό μπορεί να γίνει αντιληπτή (και να αντιμετωπισθεί κατάλληλα και με αποτελεσματικότητα) μόνο αν ιδωθεί στην μια και μόνη πραγματική της διάσταση. Δηλαδή ως καθαρός "αντιπερισπασμός"
που γίνεται με σκοπό την αντιμετώπιση μιας πρόσκαιρης και απρόσμενης κρίσης. Μια κρίσης η οποία ακούμπησε για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια το ίδιο το προφίλ του "ηγέτη" και απείλησε να κλονίσει στα μάτια των μικροαστικών μαζών την ισχυρή και προστατευτική εικόνα του. Το μόνο δηλαδή όπλο της ΝΔ.

Αυτό που γίνεται είναι σαφές. Ο Καραμανλής προσπαθεί να διορθώσει αυτό που χάλασε. Την εικόνα του, όχι το ασφαλιστικό που του είναι αδιάφορο. Ας μην ξεχνάμε ότι στην πολιτική όλα έχουν μια συνέχεια. Οι κύκλοι δεν ανοίγουν ανεξάρτητα ο ένας με τον άλλο. Ούτε τέμ
νονται. Είναι ομόκεντροι και επάλληλοι. Ο Καραμανλής δεν θα έμπαινε ποτέ στον κόπο να ασχοληθεί με το "ασφαλιστικό" και το κάθε "ασφαλιστικό" εάν δεν υπήρχε η ανάγκη του αντιπερισπασμού. Υπό την έννοια αυτή ότι πρόκειται να προκύψει από αυτήν την ιστορία και βρίσκεται εκτός της σφαίρας της προσωπικής του εικόνας (τα πραγματικά δηλαδή αποτελέσματα που εσείς αναφέρετε περί επιθέσεων σε λαϊκά συμφέροντα, περί προώθησης ιδιωτικών συμφερόντων κ.λ.π) τον αφήνουν αδιάφορο και λογίζονται ως παράπλευρες απώλειες. Απώλειες που είναι μεν ανεπιθύμητες αλλά τις αποδέχεται, εν όψει της προσπάθειας του να διατηρήσει το μείζον. Που είναι αυτό άλλωστε που θα του δώσει την νίκη στις επόμενες εκλογές.

Ο Καραμανλής ξέρει πολύ καλά κάτι που όλοι εσείς, ίσως και λόγω ιδιοσυγκρασίας, ξεχνάτε. Ότι οι μάζες έχουν ανάγκη από πολλά και μπορεί κατα καιρούς να τα ζητάνε με τον πιο έντονο τρόπο. Υπάρχει όμως ένα πράγμα που δεν αντέχουν να στερηθούν. Που η στέρηση του γεννά μέσα τους ένα πελώριο, ασυνείδητο και αρχέγονο φόβο και τις οδηγεί σε αναγκαστική και άνευ αντιστάσεων υποταγή. Αυτό το ένα είναι η βεβαιότητα ότι διαθέτουν αρχηγό, οδηγό και προστάτη.

Ο Καραμανλής μπορεί να μην ασχολεί
ται ούτε λεπτό με την διακυβέρνηση της χώρας αλλά από το 1989 δεν κάνει τίποτε άλλο από το να "παίζει" έντονα σε αυτό το πεδίο. Όποιος λοιπόν θέλει να τον κερδίσει πρέπει αναγκαστικά να σκεφθεί με τον δικό του τρόπο. Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι πρέπει να ανέβει ένα-δύο επίπεδα ψηλότερα από εκεί που γίνονται οι λογιστικές εγγραφές της καθημερινότητας.

Αν θέλεις διάβασε στο σημερινό ΒΗΜΑ (14/3/08/) τον Πρετεντέρη. Λέει, νομίζω, τα ίδια πράγματα με αυτά που σου έγραψα στο προηγούμενο μήνυμα μου.


buzz it!

-Αγαπητέ Αλέκο, φίλτατε Αλέξη (επιστολή πρώτη)

Άνθρωποι είμαστε και μεις και πρέπει πότε πότε να κοιτάμε και την αναψυχή μας. Έτσι τον Μάρτιο που μας πέρασε, και με κύριο στόχο την ικανοποίηση αυτής της τόσο επιτακτικής ανάγκης, έστειλα μια μικρή και σεμνή επιστολή στους δύο, δημοσκοπικά απογειωμένους την εποχή εκείνη, καινοφανείς αστέρες της πολιτικής μας ζωής, που ούτε λίγο είτε πολύ, βοηθούσης και της αφέλειας του κόσμου, πίστευαν ότι βρίσκονται πολύ κοντά στο μεγάλο άλμα για την κατάληψη της Βαστίλης και για το πέρασμα στην πολιτική αιωνιότητα.

Ο σύντροφος Αλέκος, απασχολημένος με τα πολλά και τα μεγάλα, ως εκ της θέσεως και της υψηλής αποστολής του, δεν μπήκε καν στον κόπο να διαβάσει την επιστολή. Το έκανε όμως ο Αλέξης. Που όχι μόνο την διάβασε αλλά στρώθηκε στο θρανίο του και συνέταξε μια απάντηση, ένα πραγματικό μνημείο πολιτικής αφέλειας και απλοϊκότητας.

Η απάντηση αυτή δεν πρόκειται να δημοσιευθεί σε αυτή την στήλη για λόγους προστασίας της νεότητας. Αλλά και για λόγους προστασίας του έθνους από την άσκοπη ανάλωση των πολύτιμων φυσικών του πόρων,

Την καλοπροαίρετη απάντηση Αλέξη ακολούθησε νέα εκ μέρους μου επιστολή το περιεχόμενο της οποίας θα περιληφθεί σε αμέσως επόμενη ανάρτηση.


Μαρτίου 11, 2008

Ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε σήμερα την απόσυρση του νομοσχεδίου για το ασφαλιστικό.

Από όλα όσα αναφέρονται στην συγκεκριμένη παρέμβαση μόνον το ζήτημα της "εισφοροδιαφυγής" διαθέτει σαφές περιεχόμενο και ξεφεύγει από τις γενικόλογες αναφορές, όπως είναι τα περί "αλληλεγγύης γενεών", "αναδιανομής του πλούτου", "αύξηση της απασχόλησης" ή από τον αόριστο καταγγελτικό "αριστερό" λόγο που αποτυπώνεται στον χαρακτηρισμό του πρωθυπουργού ως "πλασιέ ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών".

Μην υπερτιμάτε τον Καραμανλή και μην δίνετε με παρόμοιες αναφορές την αίσθηση στον ελληνικό λαό ότι η κυβέρνησή του λειτουργεί βάσει σχεδίου (έστω και κακού, όπως είναι το ξεπούλημα και του ασφαλιστικού).
Η τακτική αυτή λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό υπέρ της ΝΔ αφού την εμφανίζει να διαθέτει γνώση, στιβαρή πολιτική βούληση και πυξίδα πορείας, κάτι που ικανοποιεί και εφησυχάζει τις μικροαστικές μάζες. Τίποτε όμως δεν είναι πιο αναληθές από αυτό.

Ο κόσμος θα πρέπει να αντιληφθεί ότι ο Καραμανλής και η κυβέρνηση βρίσκονται πρώτα και πάνω από όλα βυθισμένοι στην άγνοια των πραγματικών συνθηκών και των προβλημάτων του τόπου και ότι οι κινήσεις τους είναι κάθε φορά αποτέλεσμα πανικού και πρόχειρων ερασιτεχνικών αυτοσχεδιασμών. Ο πρωθυπουργός δεν ξέρει και ο ίδιος τι ακριβώς είναι και τι παριστάνει. Είναι απλά χαμένος στα αδιέξοδα του και παγιδευμένος στην τερατώδη του άγνοια. Εν όψει αυτού η καλύτερη τακτική είναι η αποδόμησή του μέσω ενός συγκρατημένου χλευασμού που θα αναδεικνύει σταδιακά το τυχαίο των επιλογών του και εν τέλει την πολιτική του γύμνια.


Για τον λόγο αυτό μην συνεχίζετε να καταγγέλλετε τον Καραμανλή ως υπηρέτη συμφερόντων. Η πρακτική αυτή μπορεί μεν να προκαλεί στιγμιαία αρνητικά πολιτικά αντανακλαστικά σε μια μερίδα του κόσμου, μεσοπρόθεσμα όμως λειτουργεί υπέρ του, αφού ευνοεί την οικοδόμηση μιας στιβαρής ηγετικής εικόνας στο σύνολο της κοινής γνώμης. Και αυτό είναι το χαρτί που πρόκειται να παίξει μέχρι τις επόμενες εκλογές ο πρωθυπουργός. Μην πέφτετε στην παγίδα αυτή. Αποκαλύψτε την ανεπάρκεια του.

Σε σχέση με το ασφαλιστικό μιλήστε με έμφαση για κάτι που μέχρι στιγμής δεν έχει καθόλου αναφερθεί, παρά την κρισιμότητα και την μεγάλη σοβαρότητα του. Αναφερθείτε εμφατικά στον τομέα των δαπανών του ασφαλιστικού συστήματος και στην τεραστίων διαστάσεων επιβάρυνση που προκαλούν η παράνομη κατευθυνόμενη συνταγογραφία, οι ανέλεγκτες διαγνωστικές εξετάσεις, οι δαπάνες που πραγματοποιούν τα νοσοκομεία εις βάρος των ασφαλιστικών ταμείων εκτός του κλειστού νοσηλείου (αλλά και οι ιδιωτικές κλινικές μέσω των υπερτιμολογημένων υλικών) κ.λ.π. Η σκοτεινή αυτή πλευρά δεν έχει καθόλου θιγεί μέχρι στιγμής παρά το γεγονός ότι μόνον η περιστολή της σπατάλης, στους τομείς που αναφέρονται παραπάνω, θα μπορούσε να θωρακίσει το σύστημα και να καταστήσει περιττές τις σχεδιαζόμενες περικοπές για την δήθεν σωτηρία του.

Εντοπίστε τον λόγο σας στο γεγονός ότι ο τομείς των δαπανών των νοσοκομείων (που σε μεγάλο βαθμό είναι έμμεσες δαπάνες των ασφαλιστικών ταμείων), της διακίνησης φαρμάκων (με κύριο εργαλείο την δωροδοκία των γιατρών - ιδιωτών ή γιατρών του ΕΣΥ) και της λειτουργίας των διαγνωστικών κέντρων αφέθηκαν με απόφαση της κυβέρνησης χωρίς έλεγχο.

Η απόφαση αυτή δεν οφείλεται μόνο στην άγνοια των αρμόδιων υπουργών και στελεχών, που πρέπει να θεωρηθεί δεδομένη. Οφείλεται πρωτίστως στην απροθυμία τους να αποφύγουν την σύγκρουση με το "κατεστημένο" του ιατρικού χώρου την στιγμή που για την σύγκρουση αυτή δεν τους πιέζει ούτε ο λαός (που πληρώνει τον τελικό λογαριασμό) αλλά ούτε και η αντιπολίτευση που δεν έχει αντιληφθεί την σοβαρότητα του ζητήματος και δεν γνωρίζει τις παραμέτρους του προβλήματος.

Αυτό που πρέπει ιδιαίτερα να τονισθεί είναι ότι η απόφαση της "μη παρέμβασης" είναι μεν συνειδητή αλλά δεν υπακούει σε βαθιές σκοπιμότητες μεγάλων συμφερόντων. Με λίγα λόγια δεν υπάρχει συστηματική συνεργασία συμφερόντων - πολιτικής εξουσίας. Τα συμφέροντα υπάρχουν βέβαια αλλά κάνουν πάρτυ μόνα τους. Με απλά λόγια κλέβουν εκκλησίες. Η στάση της Ν.Δ. οφείλεται απλά σε μικροπολιτικούς και ευτελείς υπολογισμούς, και ως τέτοια πρέπει να καταγγελθεί
.

Το πολιτικό μήνυμα πρέπει να είναι ότι η πλήρης εγκατάλειψη του τομέα δαπανών υγείας είναι πολιτικό έγκλημα και ο δράστης είναι αποκλειστικά και μόνον ο ίδιος ο πρωθυπουργός.

buzz it!

Πέμπτη, Νοεμβρίου 06, 2008

-Γελάει. Δεν ξέρει τι τον περιμένει.


Γελάει διότι ακόμη είναι ανυποψίαστος. Όλοι οι πολιτικοί όμως είναι υποχρεωμένοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αν θέλουν να αφήσουν το δικό τους αποτύπωμα στην ιστορία, να διαβούν τον προσωπικό τους Ρουβίκωνα.
Ο μαύρος γερουσιαστής από το Ιλλινόις, που από κάποιες περίεργες συγκυρίες σε συνδυασμό με τις προσωρινές ανάγκες του "συστήματος"* έφθασε να βλέπει τον κόσμο από το δυσθεώρητο ύψος του Οβάλ Γραφείου στην Ουάσινγκτον, σύντομα θα βρεθεί αντιμέτωπος με την σκληρή πραγματικότητα. Η ώρα που θα κληθεί να λάβει τις αποφάσεις του για το Σκοπιανό ζήτημα, υπό τα αυστηρά βλέμματα της ιστορίας, δεν είναι πλέον καθόλου μακρυά.



Αυστηρό βλέμμα της ιστορίας Νο1


Αυστηρό βλέμμα της ιστορίας Νο 2
(προσωπικός φίλος του πρώτου)



Αυστηρό βλέμμα Νο 3
(μετά των ταξιαρχιών των μαχητικών αγγέλων)




*Οι παραπάνω εκτιμήσεις δια το τυχαίον της εκλογής του αφροαμερικάνου προέρχονται από τους ειδικούς Ομπαμολόγους του εγχώριου τύπου

buzz it!

Δευτέρα, Νοεμβρίου 03, 2008

-Η άλλη όψη της τόσο παρεξηγημένης αυτορύθμισης

Μετά την υψηλή πτήση των τελευταίων μηνών οι τιμές των τροφίμων στην Γερμανία παίρνουν πλέον την κατηφόρα. Με πρακτικά ενιαίο βηματισμό οι μεγάλες αλυσίδες λιανικής προχωρούν από την Δευτέρα σε μειώσεις σε μεγάλο αριθμό προϊόντων όπως ο χυμός μήλου, το βούτυρο, ο καφές και η ζάχαρη. Σε κάποιες περιπτώσεις η πτώση φτάνει ακόμη και το 35%.
...


Θέλουμε με αυτό να στείλουμε ένα μήνυμα, ανέφερε ο Günther Becker, Γενικός Διευθυντής του ομίλου EDEKA, στον οποίο ανήκει και η εκπτωτική αλυσίδα Penny. Οι πελάτες μας πρέπει να γνωρίζουν ότι κάθε ευνοϊκή περίπτωση στις αγορές μας θα μετακυλίεται άμεσα προς το δικό τους όφελος. Δεν πρόκειται για περιστασιακές εκπτώσεις αλλά αντίθετα για σταθερές μειώσεις διαρκείας, εξήγησαν από την πλευρά τους οι Lidl και Aldi.
...
Ο καιρός των δραματικών αυξήσεων στην αγορά των τροφίμων φαίνεται να έχει περάσει. Την άνοιξη και το καλοκαίρι οι αυξήσεις αυτές, από 8% και πάνω, είχαν οδηγήσει στα ύψη τον πληθωρισμό. Σήμερα με την οικονομική κρίση, την πτώση των τιμών του πετρελαίου και μιας ακόμη σειράς πρώτων υλών φαίνεται ότι τερματίζεται και το ράλλυ στα τρόφιμα.

...

Στην πραγματικότητα, στις ετήσιες διαπραγματεύσεις που διεξάγονται αυτή την εποχή, οι μεγάλες αλυσίδες λιανικής αμύνονται με όλα τα μέσα έναντι των απαιτήσεων της βιομηχανίας για περισσότερα κέρδη απαιτώντας μάλιστα περαιτέρω πτώση των τιμών.

Οι αλυσίδες λιανικής στηρίζουν την επιχειρηματολογία τους όχι μόνο στις μειωμένες τιμές των πρώτων υλών αλλά επιπλέον και στην δύσκολη θέση που θα βρεθεί η αγορά εν όψει της επαπειλούμενης ύφεσης. "Οι καταναλωτές αισθάνονται ανασφαλείς. Αν σήμερα προχωρήσουμε σε αυξήσεις θα βρεθούμε υπό την απειλή μιας παράλυσης της αγοράς εξ αιτίας του πανικού" φέρεται να ισχυρίζεται μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις λιανεμπορίου τροφίμων.
Επιπλέον στον χώρο του εμπορίου υπάρχει η αίσθηση, σύμφωνα με πληροφορίες από την Κεντρική Ένωση Λιανικού Εμπορίου, ότι, σε αντίθεση με την αγορά αυτοκινήτου, δεν υπάρχουν ακόμη τάσεις συγκράτησης. Και σύμφωνα με τον κλάδο οι συνθήκες αυτές πρέπει να παραμείνουν σταθερές για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο διάστημα. Ο εκπρόσωπος της Ένωσης Hubertus Pellengahr είναι γιαυτό πεπεισμένος. "Από το μέτωπο των τιμών δεν πρέπει να αναμένονται εστίες ανησυχίας. Τίποτε από όσα θα μπορούσαν να τρομάξουν τους καταναλωτές".

Από την ιστοσελίδα του Focus σε πρόχειρη μετάφραση.

http://www.focus.de/finanzen/news/discounter-aldi-lidl-penny-senken-die-preise_aid_345720.html

Αν το συγκεκριμένο άρθρο αναδημοσιευόταν σε ελληνική εφημερίδα θα έπρεπε να είχε τον τίτλο "Μελαγχολικές συγκρίσεις".

Γιατί η οποιαδήποτε επ' αγαθώ αυτορύθμιση δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά μόνον όταν επιχειρείται μεταξύ σοβαρών και υπεύθυνων συναλασσομένων μερών. Και εν προκειμένω, όταν πρόκειται για την αυτορύθμιση τόσο πραγματικών και κρίσιμων αγορών, χρειάζεται πρώτα και πάνω από όλα πολίτες-καταναλωτές που σέβονται τον εαυτό τους.

Δεν θα πρέπει να προκαλεί απορία το γεγονός ότι η συζήτηση αυτή διεξάγεται στην χώρα που διαθέτει όχι μόνον την μεγαλύτερη και υγιέστερη οικονομία στην Ευρώπη αλλά και την πιο συμπαγή, συνειδητοποιημένη και φανατικά ομονοούσα στα ουσιώδη κοινωνία πολιτών. Που εκτός όλων των άλλων τυχαίνει να είναι και ο μακράν μεγαλύτερος χρηματοδότης της παρδαλής και χαζοχαρούμενης Ευρωπαϊκής μας Ένωσης.

buzz it!