Τρίτη, Οκτωβρίου 21, 2014

-Προς τους φίλους του FB



Λίγα λόγια για το χθεσινό, απροειδοποίητο σφράγισμα του λογαριασμού μου στο FB από το σύστημα.

Πρώτα από όλα το ζήτημα της ανωνυμίας. Για όσους πιθανόν θα παρασυρθούν να πιστέψουν ότι το οξύ καμία φορά ύφος των αναρτήσεών μου στο FB οφείλονταν στην ασφάλεια που μου παρείχε η οχύρωση πίσω από ένα ψεύτικο όνομα.

Ο λογαριασμός με το διακριτικό "Έρμιππος" δεν υπήρξε ανώνυμος. Υπήρξε, για όσο διάστημα υπήρξε, μόνον παιγνιωδώς ψευδώνυμος. Το πραγματικό μου όνομα ήταν σχεδόν πάντα στην διάθεση κάθε ενός, που είτε με δική μου είτε με δική του πρωτοβουλία συνομιλούσε μαζί μου στο ίνμποξ, για κάτι περισσότερο από μια απλή καλημέρα. Εκατοντάδες από τους δικτυακούς φίλους γνωρίζουν ήδη, εδώ και καιρό, ποιος είμαι. Κάποιοι δε από αυτούς είναι πια και καλοί προσωπικοί φίλοι.

Το πιο σημαντικό και πολύ κρίσιμο, όμως, είναι ότι τα πλήρη, πραγματικά μου στοιχεία είναι από καιρό σε γνώση και των επίσημων κρατικών αρχών. Τα γνωρίζουν, για παράδειγμα, οι εισαγγελικές αρχές διαφθοράς, για να αναφέρω μόνον κάποιες από αυτές. Και τα γνωρίζουν επειδή τα γνωστοποίησα εγώ ο ίδιος. Ήταν την εποχή που έκανα στην ομώνυμη ιστοσελίδα μου τις αποκαλύψεις για το κολοσσιαίο σκάνδαλο των προμηθειών υγείας. Το γεγονός ότι οι αναρτήσεις εκείνες, -τις οποίες μπορεί κανείς να βρει εύκολα εδώ ακόμη και σήμερα-, περιείχαν βαρύτατες καταγγελίες για επώνυμους αστέρες της πολιτικής μας σκηνής, μου δημιουργούσε την ηθική υποχρέωση να αποκαλύψω την ταυτότητα μου ενώπιον των αρχών, αναλαμβάνοντας προσωπικά την ευθύνη για όσα έγραφα. Και αυτό ακριβώς έκανα, χωρίς φόβο και χωρίς δισταγμό. Κανείς συνεπώς δεν δικαιούται να με κατηγορήσει για ανώνυμη διασπορά φαιών ειδήσεων ή για ανεύθυνη συκοφαντία. Όποιος, πραγματικά ενδιαφερόμενος ή θιγόμενος ήθελε μπορούσε να με εντοπίσει με ένα δυο απλά κλικ. Κανείς δεν το έκανε και αυτό σημαίνει πολλά.

Ακολουθεί το ερώτημα του αν θα συνεχίσω την παρουσία μου στο ΦΒ. Η απάντηση, για την ώρα, είναι, μάλλον όχι. Και είναι όχι επειδή δεν μου αρέσει να με εκβιάζουν και να με κακομεταχειρίζονται.

Χθες το πρωί, καθώς διάβαζα την ροή των αναρτήσεων, είδα ξαφνικά μπροστά μου μια άδεια οθόνη. Κάτι σαν τις μαύρες οθόνες της κρατικής μας ραδιοτηλεόρασης, αυτές που είχαμε δει όλοι μας, το ίδιο ξαφνικά, πριν από δεκαπέντε μήνες. Χωρίς να προηγηθεί καμία ειδοποίηση, χωρίς καμία εξήγηση. Χωρίς, -και αυτό είναι το πιο σημαντικό-, καμία δυνατότητα πρόσβασης, έστω μη λειτουργικής, έστω αμιγώς ατομικής, για άντληση στοιχείων και πληροφοριών μόνον, στο περιεχόμενο της σελίδας μου, που, σε κάθε περίπτωση, αποτελεί και παραμένει προσωπική πνευματική μου ιδιοκτησία. Δεν είχα το δικαίωμα και την δυνατότητα ούτε καν να διαγράψω τον λογαριασμό, αφού δεν διέθετα και εξακολουθώ ακόμη να μην διαθέτω πρόσβαση σε αυτόν.

Κάτι τέτοιο ισοδυναμεί με τραμπουκισμό, με ολοκληρωτική συμπεριφορά, με ακραία εκμετάλλευση υπερέχουσας θέσης, από ένα ιδιωτικό μονοπώλιο, το οποίο θεωρεί ότι μπορεί να ορίζει και να επιβάλλει τους όρους του, με όπλο την καταχρηστική, ακαριαία στέρηση των υπηρεσιών του, όταν πια εκτιμήσει ότι αυτές μας είναι απολύτως απαραίτητες και αναντικατάστατες.

Διαθέτω ένα παρελθόν εντονότατης εμπλοκής στην κρατική διοικητική δραστηριότητα και μπορώ να διαβεβαιώσω ότι, η χειρότερης μορφής αυθαιρεσία του κράτους κατά του πολίτη, είναι ευκολότερα αντιμετωπίσημη από αυτήν που αντιλαμβάνομαι πλέον ότι είναι σε θέση να μας επιφυλάσσουν τα πανίσχυρα και άρτια νομικά οχυρωμένα ιδιωτικά μονοπώλια. Ενώπιον του κράτους, όσο κακό και αν είναι αυτό, όσο ύπουλο και απρόθυμο να μας τα παραχωρήσει, διαθέτουμε δικαιώματα, που μπορούμε με συντεταγμένες διαδικασίες να διεκδικήσουμε. Ενώπιον των ιδιωτικών μεγαθηρίων, όμως, όχι. Το μέλλον, υπό αυτές τις συνθήκες, συνθήκες επερχόμενης νέας φεουδαρχίας, προδιαγράφεται, νομίζω, ζοφερό.

Σε κάθε περίπτωση, οι ξαφνικές μαύρες οθόνες δεν ταιριάζουν στην αισθητική μου. Όπως δεν ταιριάζουν και οι εκβιασμοί. Δεν θα επικαλεστώ το γεγονός ότι το ΦΒ ανέχεται μυριάδες λογαριασμούς, που λειτουργούν εμφανέστατα με ψεύτικα ονόματα και παρεμβαίνει επιλεκτικά μόνον, για να κλείσει κάποιους από αυτούς, μετά από "αναφορές". Προφανέστατα πιστεύει ότι όλοι όσοι κάνουν αυτές τις "αναφορές" τις κάνουν για καλό σκοπό, με αγνά κίνητρα, για την διατήρηση της ηθικής και της τάξης του κόσμου. Είναι μάλλον οι άνθρωποι που χρειάζεται. Αυτό ασφαλώς είναι δική του υπόθεση και ως ιδιωτική επιχείρηση δικαιούται θαυμάσια να το κάνει.

Αντίστοιχα, όμως, δικαιούμαι και εγώ να απαιτώ σεβασμό και, αν μη τι άλλο, δικαίωμα ακώλυτης, ατομικής τουλάχιστον, πρόσβασης στην πνευματική μου ιδιοκτησία και δικαίωμα διαγραφής και εξαφάνισης της από τα συστήματα του ΦΒ, όποτε και αν το θελήσω, μετά από μια προειδοποίηση και την ανάλογη εύλογη προθεσμία. Η διατήρηση της εκεί, με ταυτόχρονη πλήρη και απροειδοποίητη στέρηση της δυνατότητας μου να την δω και να την χειριστώ προσωπικά, ισοδυναμεί με ακραία και καταχρηστική βία και αυθαιρεσία. Εννοείται ότι δεν ζητώ την δημοσιοποίηση της ούτε την χρήση των υπηρεσιών διασύνδεσης με τρίτους. Αυτά είχε κάθε δικαίωμα να μου τα στερήσει.

Υπό αυτές τις συνθήκες δεν νομίζω ότι θα ήθελα να εξακολουθήσω να απολαμβάνω τις καλές υπηρεσίες της πλατφόρμας. Είναι κάτι που θίγει την ελευθερία και την αξιοπρέπεια μου. Μπορώ να συνεχίσω να ζω χωρίς το ΦΒ, αλλά όχι και χωρίς αυτές.

Όσο για το κακό που πιθανόν προκαλούσα σε μερικούς, που θίγονταν από τις αναρτήσεις μου; Μάλλον πρόκειται για φόβο ελαφρώς υπερεκτιμημένο. Οι καλοί αυτοί άνθρωποι, που ακόμη μας κυβερνούν, δεν χρειάζονται βοήθεια. Δυσφημούν οι ίδιοι τον εαυτό τους, πιο δραστικά και πιο αποτελεσματικά από εκατό και χίλιους σαν και μένα.

buzz it!