Δευτέρα, Ιουλίου 06, 2015

-Και όμως δεν είναι οι αριθμοί.

Ακόμη και αν έχουν αντικειμενικά δίκιο, σε επίπεδο αριθμών, όσοι επιμένουν ότι η πραγματική τραγωδία τώρα αρχίζει, είναι επειδή ξέρουν να σκέφτονται μόνο με αριθμούς και να μιλάνε μόνο για αριθμούς. Δεν έχουν την παραμικρή ιδέα από ανθρώπους.

Η κρίση των τελευταίων πέντε ετών άνοιξε τις πόρτες για την ανάδυση των πλέον αρχέγονων ανθρώπινων ενστίκτων.

Το πρόβλημα μας δεν ήταν παρά ελάχιστα οικονομικό. Ήταν πρωτίστως και κυρίως ηθικό. Και αντί από την πρώτη στιγμή της κρίσης να θέσουμε μια και μόνο προτεραίότητα, αυτήν της δικαιοσύνης, αφήσαμε την δικαιοσύνη να κοιμάται, ιερουργώντας στην ευημερία των αριθμών και μάλιστα υπό τον όρο της απόλυτης προτεραιότητας τους. Για το καλό της δεν παραμελήσαμε απλά τους ανθρώπους, αλλά τους θεωρήσαμε αναλώσιμους. Υλικό για θυσίες.

Η θυσία βέβαια είναι και αυτή συστατικό του μυστικού τόπου των βαθύτερων ιδιοτήτων του ανθρώπου. Πλην όμως αναδύεται ως προσωπική βούληση και για να αναδυθεί πρέπει πρώτα να νοηματοδοτηθεί κατάλληλα. Και νοηματοδοτείται μόνο σε περιβάλλον δικαιοσύνης.

Οι περισπούδαστε μαθηματικές αναλύσεις των καλαμαράδων και των ρεαλιστών λένε εδώ και καιρό μόνο ανοησίες και πράγματα που δεν έχουν καμία απολύτως σημασία. Όποιος δεν μιλάει για ηθική είναι τυφλός. Η οικονομική κρίση ήταν παράγωγο βαθιάς ηθικής παρακμής και η έξοδος από αυτήν δεν θα μπορούσε να βρίσκεται έξω από το πεδίο των αόριστων εννοιών που συγκροτούν τον πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης.

Παριστάνουμε τους δήθεν απευθείας απογόνους των αρχαίων, που έδωσαν τα φώτα πολιτισμού στην ανθρωπότητα, αλλά ξεχνούμε ότι, εκείνοι οι παράξενοι άνθρωποι, εκτός από την λογική επινόησαν και την τραγωδία. Και όπου δεν μπορούσαν να βρουν τις απαντήσεις της επιστήμης κατέφευγαν στον δικό της ποιητικό τόπο.

Κάποιοι θα συνεχίσουν να περιγράφουν ότι θα δουν από δω και πέρα με όρους οικονομικής ανάλυσης. Και θα συνεχίσουν να κάνουν λάθος, μένοντας τυφλοί, όπως ξεκίνησαν. Αυτό που θα δούμε δεν θα είναι η εξέλιξη των αριθμών, αλλά η κάθαρση, μετά την ύβρι.

Η δικαιοσύνη είναι βιολογική ανάγκη του ανθρώπου. Και σε μια κοινωνία που ξέχασε να κάνει συμβόλαιο, κάθε ένας βγαίνει στόν δρόμο με την δική του προσωπική έκφρασή της.

buzz it!

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα, σωστές οι επισημάνσεις σου Έρμιππε αλλά ο κόσμος είναι μακρυά νυχτωμένος!
Keep going ... που θα λέγαμε και στα Αρχαία Ελληνικά!

Ανώνυμος είπε...

Μου λείψατε. Χαίρομαι που σας ξαναβλέπω, κι ας ξέρω ότι ήταν οι τελευταίες ημέρες της Πομπηίας που παρακίνησαν.