Παρασκευή, Φεβρουαρίου 20, 2009

-Η σοβαρότερη πτυχή του δημοσιονομικού προβλήματος που, όμως, κανείς δεν τολμάει να κοιτάξει

Καταρρέουν τα ασφαλιστικά ταμεία κάτω από το κολοσσιαίο βάρος των δαπανών για φάρμακα και διαγνωστικές εξετάσεις, μας πληροφορεί το ΒΗΜΑ του περασμένου Σαββάτου. Οι εν λόγω δαπάνες τους αυξάνονται με καταιγιστικούς ρυθμούς χρόνο με τον χρόνο. Τα διογκούμενα ελλείμματα μεταφέρονται εν μέρει στις πλάτες της ανύποπτης επόμενης γενεάς, αφού αυτή είναι που θα κληθεί να καλύψει το άνοιγμα που προκύπτει από την απώλεια των αποθεματικών, που αν και προορίζονται για την πληρωμή των συντάξεων των σημερινών εργαζόμενων κατασπαταλώνται με τον πιο ανόητο τρόπο, για να καταλήξουν στις τσέπες των επιτηδείων και των πολυεθνικών εταιρειών.

Στο έγκλημα συμμετέχουν οι πάντες. Οι γιατροί, οι φαρμακοποιοί, οι ιδιοκτήτες των διαγνωστικών κέντρων, -που σημειωτέον ο αριθμός τους ξεπερνά κάθε αντίστοιχο άλλων προηγμένων δυτικών χωρών και που τα εγκαίνια τους γίνονται συνήθως από ευγνώμονες και βαθιά συγκινημένους πολιτικούς-, και το πλήθος των ασυνείδητων και ανίκανων παραγόντων της διοίκησης. Από κοντά και οι ίδιοι οι άμεσα ασφαλισμένοι, που με αβάσταχτη ελαφρότητα παραδίδουν τα βιβλιάρια τους στα χέρια των τρωκτικών, χωρίς να σκεφθούν ότι κάθε μικρή σελίδα που γεμίζει ορνιθοσκαλίσματα και χάνεται αντιστοιχεί σε πραγματικό, σε ζεστό και πολύτιμο χρήμα, που είναι κατάδικό τους. Και που σύντομα θα κληθούν να το πληρώσουν μέσα από μια σειρά έμμεσων επιβαρύνσεων και φόρων, για τους οποίους ανυποψίαστοι θα βαρυγκομούν και θα διαμαρτύρονται.

Ένα άλλο μέρος της παράλογης αυτής σπατάλης θα επιβαρύνει άμεσα τον ήδη βαθιά ελλειμματικό προϋπολογισμό της κεντρικής διοίκησης, που καλείται να καλύψει τις άμεσες και κατεπείγουσες απαιτήσεις, ανταποκρινόμενη στον ρόλο του εγγυητή της διατήρησης του δήθεν κοινωνικού μας κράτους.

Οι προμηθευτές του συστήματος δεν μπορούν να περιμένουν άλλο και σταματούν την ροή των φαρμάκων και των υλικών της ανομίας. Φαρμάκων και υλικών βαριά υπερτιμολογημένων, συνήθως αχρείαστων για τους αρρώστους, που τις περισσότερες φορές αγοράζονται μόνο και μόνο για να εισπράξουν οι γιατροί το ποσοστό, που ευγενικά τους προσφέρεται σε είδος ή σε ζεστό μαύρο χρήμα. Ο ιατρικός κόσμος κραυγάζει προαναγγέλλοντας έξαλλος την πτώση του επιπέδου περίθαλψης. Ο τύπος, από άγνοια ή ιδιοτέλεια, σπέρνει δεξιά και αριστερά τον πανικό, κάνοντας τους πάντες να πιστέψουν ότι σε λίγες εβδομάδες οι έλληνες θα πεθαίνουν αβοήθητοι στους διαδρόμους των νοσοκομείων από έλλειψη ασπιρίνης, γάζας και βαμβακιού. Κανείς δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτό που στην πραγματικότητα κινδυνεύει δεν είναι άλλο από την συνέχιση της συσσώρευσης παράνομου πλούτου στα ταμεία των επιτηδείων.

Ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί ανησυχούν για την εικόνα τους και συγκαλούν συναντήσεις κορυφής με τους προμηθευτές. Συζητούν μαζί τους και κατανοούν βαθιά το πρόβλημα και το δίκαιο των αιτημάτων τους υποσχόμενοι δραστικές λύσεις. Βγαίνοντας απευθύνονται στον λαό εκστομίζοντας βαρύγδουπες δηλώσεις για τα πιράγχας και τους λυμεώνες του συστήματος και για τις βαριές τιμωρίες που επιφυλάσσουν σε όλα αυτά τα παράσιτα που απομυζούν τον εθνικό πλούτο. Κανείς από τους πολυπράγμονες δημοσιογράφους δεν αναρωτιέται, και δεν ρωτάει. Αν αυτοί που συνομίλησαν μόλις προ ολίγου με τους υπουργούς είναι αγαθοί και αδικημένοι επιχειρηματίες, με δίκαια και νόμιμα αιτήματα που πρέπει οπωσδήποτε να ικανοποιηθούν, τότε ποια είναι εκείνα τα πιράγχας που καταληστεύουν το σύστημα; Χρωστάμε μήπως και αλλού χωρίς να το γνωρίζουμε; Ή μήπως τελικά η πολιτική ηγεσία διαπραγματεύεται άμεσα με αυτούς που η ίδια υποκριτικά καταγγέλλει ως καταχραστές του δημοσίου χρήματος.

Στο μεταξύ οι υπουργοί αναζητούν επειγόντως λύσεις για να προλάβουν την καλοσχεδιασμένη εικονική κατάρρευση του συστήματος υγείας. Η ιστορία είναι απλή και επαναλαμβάνεται μονότονα κάθε τρία περίπου χρόνια. Βρίσκονται τα δανεικά και εκδίδονται τα ομόλογα. Η αγορά ηρεμεί και επιστρέφει στο κοινωνικό της έργο, που δεν είναι άλλο από την συνέχιση του εφοδιασμού του συστήματος με άχρηστα, υπερτιμολογημένα προϊόντα. Οι πάντες παίρνουν θέση για την επανάληψη της τόσο όμορφης αυτής παράστασης. Η βουλή, ιδιαίτερα πρόθυμη πάντα, ψηφίζει τα απαραίτητα νομοθετικά εργαλεία. "Οι απαιτήσεις των προμηθευτών εξοφλούνται και οι αντίστοιχες απαιτήσεις των νοσοκομείων από τα ασφαλιστικά ταμεία διαγράφονται και δεν αναζητούνται με κανέναν τρόπο" λέει γενναιόδωρα ο σοφός και υπεύθυνος νομοθέτης. Λέει και κάτι άλλο συνήθως. "Όσες προμήθειες έγιναν με τον α΄ή β΄τρόπο (έγιναν παράνομα δηλαδή) θεωρούνται νόμιμες και τα σχετικά εντάλματα εξοφλούνται". Τόσο απλά. Θεωρούνται νόμιμες!!!

Οι εισαγγελικού τύπου δημοσιογράφοι για μια ακόμη φορά δεν αναρωτιούνται. Τι να σημαίνουν άραγε τα περίεργα αυτά λόγια του νομοθέτη; Για ποιόν λόγο είναι παράνομες αυτές οι προμήθειες; Ποιος ευθύνεται για την παρανομία; Υπήρξε οικονομική επιβάρυνση από την έλλειψη νομιμότητας; Αναζητήθηκαν οι υπεύθυνοι; Ποιος ασκούσε την εποπτεία του συστήματος; Υπάρχουν πολιτικές ευθύνες; Θα αναζητηθούν; Τι λέει άραγε ο κ. υπουργός; Θα ασχοληθεί με όλα αυτά σε ένα διάλειμμα της μάχης του με τα πιράγχας; Και ο πρωθυπουργός της χώρας; Έχει αλήθεια ακούσει τίποτε για όλα αυτά; Έχει εικόνα; Τον ενημέρωσε το νέο, πραγματικά καλό και ικανό αυτήν την φορά, επικοινωνιακό του επιτελείο; Το διοικητικό δίκαιο μας λέει ότι η έννοια της διοικητικής πράξης ταυτίζεται με την έννοια της νομιμότητας. Πως είναι λοιπόν δυνατόν διοικητικές πράξεις με τις οποίες ξοδεύτηκαν 5 δισ. ευρώ να χρειάζονται εκ των υστέρων νομοθετική νομιμοποίηση; Και αλήθεια, γίνεται αυτό; Και μάλιστα χωρίς να ακουστεί η παραμικρή ερώτηση; Με ποιόν τρόπο άραγε; Τι λέει το Σύνταγμα για το συγκεκριμένο ζήτημα; Περιλαμβάνονται αυτές οι διαδικασίες "νομιμοποίησης" στην διδακτέα ύλη των νομικών μας σχολών ή είναι πράγματα που τα μαθαίνει κανείς μόνο στο πλαίσιο ανωτέρων σπουδών σε μεγαλοπανεπιστήμια της αλλοδαπής, όπως το Tafts καλή ώρα.

Ερωτήματα για στριφνούς και δυσκοίλιους λογιστάδες. Αλλοίμονο αν κάτι τέτοιες λεπτομέρεις απασχολούσαν το πολιτικό μας σύστημα και την συνεπαρμένη από όσα διαδραματίζονται στις απάτητες κορυφές του κοινή γνώμη. Τα πραγματικά διακυβεύματα είναι άλλα. Θα παραιτηθεί από την υψηλή του θέση ο βουλευτής Μανώλης; Τι προβλέπει ο υπουργός Σαμαράς για το μέλλον της Καραμανλικής δυναστείας; Θα είναι υποψήφιος στο υπόλοιπο Αττικής ο θεοσεβής Ρουσόπουλος; Και εάν ναι τι θα κάνει ο εκτάκτως ευφυής Καραχάλιος; Θα πέσει στην παγίδα του παμπόνηρου Καρατζαφέρη; Και η Φεβρωνία Πατριανάκου; Θα είναι αυτή τελικά ο πολιορκητικός κριός του αρχηγού ή το άρωμα γυναίκας που τόσο περιμένουμε θα το οσφρανθούμε πάνω σε άλλο, πιο λαμπερό και σπουδαίο πρόσωπο; Ιδού μερικά από τα πράγματα με τα οποία αξίζει να ασχοληθεί κανείς; Τα άλλα, τα υπόλοιπα και μικρά όσο νάναι, τα βολεύει κανείς με έντοκα γραμμάτια του δημοσίου και δεκαετή ομόλογα διευρυμένου spread. Και με μικρές τροπολογίες που κάνουν τα παράνομα νόμιμα και προάγουν ανυπερθέτως την δημόσια υγεία.

Αλλά ας μην γκρινιάζουμε τόσο. Ότι έγινε έγινε. Ας πληρώσουμε τώρα χωρίς να πολυκοιτάμε τις λεπτομέρειες και ας πάμε παρακάτω, πιο πλούσιοι, με την σοφία που συσσωρεύσαμε από τα παλιά μας λάθη. Ο επί των θεμάτων της υγείας υπουργός μας υποσχέθηκε την εφαρμογή ενός νέου συστήματος με το οποίο όλα αυτά τελειώνουν. Το επιβεβαίωσε και ο πρωθυπουργός τον Νοέμβριο στην Βουλή για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία. Το νέο σύστημα εφαρμόζεται ήδη από την 1η Ιανουαρίου του τρέχοντος. Είναι πολύ καλό και αποτελεσματικό και βασίζεται στην ακόλουθη λογική. Ο γιατρός εξετάζει τον άρρωστο και αξιολογεί τις ανάγκες της νοσηλείας του. Ακολούθως ο γιατρός κάνει μια μικρή προσωπική έρευνα αγοράς για να διαπιστώσει ποιες από τις πολλές εταιρείες του χώρου διαθέτουν τα κατάλληλα για την περίπτωση προϊόντα. Οι εταιρείες ανταποκρίνονται άμεσα. Συνήθως μάλιστα εφοδιάζουν τον γιατρό και με εργαλεία που θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν στην συστηματοποίηση του έργου του. Ηλεκτρονικούς υπολογιστές και συσκευές γραφείου ας πούμε. Ή ακόμη τον στέλνουν με έξοδα τους σε συνέδρια και άλλες εκπαιδευτικές εκδηλώσεις στο Λας Βέγκας, στα νησιά Τόγκα ή την Καραϊβική για να εμπλουτίσει τις γνώσεις του και να μάθει να εκτιμά καλύτερα τις ανάγκες των ασθενών του. Οι δαπάνες αυτές προάγουν την επιστήμη και για τον λόγο αυτό εκπίπτουν και από την φορολογητέα ύλη των επιχειρήσεων. Ακολούθως ο γιατρός παραγγέλνει το υλικό που είναι το πλέον κατάλληλο για τον άρρωστο από την εταιρεία που του αρέσει περισσότερο. Η τιμή δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο διότι σε ζητήματα υγείας είναι βαριά αμαρτία να συζητά κανείς για λεφτά. Άλλωστε, αν είναι κάτι που διακρίνει εμάς τους έλληνες από τους όλους αυτούς τους εκβαρβαρισμένους λαούς της δύσης είναι η βαθιά ανθρωπιά μας. Στην συνέχεια η παραγγελία διαβιβάζεται για έγκριση στο φαξ της Επιτροπής Προμηθειών Υγείας. Η ΕΠΥ αφού σφραγίσει το έγγραφο το επιστρέφει, πάλι με φαξ, μετά από λίγες ημέρες. Σε περιπτώσεις επείγουσας ανάγκης η έγκριση μπορεί να δοθεί και μετά την εκτέλεση της παραγγελίας. Όταν άλλωστε κινδυνεύουν ζωές οι τυπικότητες μπορούν να περιμένουν. Το σύστημα αυτό είναι ιδιαίτερα σοφό, αφού παρακάμπτει όλες τις χρονοβόρες και ψυχοφθόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες των δημόσιων διαγωνισμών. Και επιπλέον είναι προσανατολισμένο στην εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος μιας και αφήνει ανέγγιχτη και απαλλαγμένη από κάθε γραφειοκρατική όχληση την μοναδική σχέση γιατρού, εταιρείας και ασθενούς. Κοστίζει κάτι παραπάνω αλλά σε μας μετράει η ανθρωπιά. Και όπως πολύ σωστά λέει ο ποιητής, "υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια;".

Μετά από τρία περίπου χρόνια οι προμηθευτές θα βρεθούν και πάλι σε απόγνωση. Θα συναντηθούν με τον τότε υπουργό υγείας, (που εάν ο Καραμανλής ή ο πιθανός επόμενος πρωθυπουργός, ο Παπανδρέου, διαθέτουν αρκετό μαύρο χιούμορ θα είναι ακόμη ο Αβραμόπουλος), και θα αναζητήσουν λύση στο κατεπείγον πρόβλημα που θα απειλεί με κραχ τα νοσοκομεία. Θα αναμιχθεί και ο τότε υπουργός επί των οικονομικών ζητημάτων. Θα βρεθούν κάποια μετρητά και για τα υπόλοιπα θα εκδοθούν ομόλογα. Η βουλή θα ψηφίσει ειδική διάταξη που θα προβλέπει ότι ότι έγινε παράνομα θεωρείται νόμιμο και τα σχετικά εντάλματα εξοφλούνται. Και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα εισπράξει τα αναλογούντα πρόστιμα για την παράβαση των οδηγιών του ανταγωνισμού. Το κοστούμι αυτό δεν θα φανεί στους λογαριασμούς του ελληνικού δημοσίου (τουλάχιστον δεν θα φανεί στους αδαείς) επειδή συνήθως τα κοινοτικά πρόστιμα καταβάλλονται συμψηφιστικά, μέσω της περικοπής εγκεκριμένων επιδοτήσεων.

Πριν από λίγες ημέρες συζητούσα με ένα φίλο. Έλεγα ότι είναι παράλογο, μια κυβέρνηση που εξαρτά την πολιτική επιβίωση της από ευκαιριακές παροχές μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ να μην κάνει τίποτε για να εξοικονομήσει αυτά τα χρήματα, περιορίζοντας την σπατάλη σε έναν τομέα που προσφέρεται πολύ περισσότερο σε σχέση με άλλους. Πράγματι, η κλοπή του δημόσιου χρήματος στον τομέα της υγείας είναι τόσο προφανής και απροκάλυπτη, γεγονός που καθιστά τον περιορισμό της έργο σχετικά χαμηλής δυσκολίας. Με αυτά τα χρήματα, ισχυρίστηκα, η σημερινή κυβέρνηση θα μπορούσε να εξασφαλίσει άνετα την επόμενη εκλογή της. Λάθος, μου επισήμανε ο συνομιλητής μου. Θα μπορούσε να εξασφαλίσει όχι μια αλλά τρεις συνεχόμενες εκλογικές νίκες. Μάλλον έτσι πρέπει να είναι. Τότε γιατί άραγε δεν το κάνει; Η απάντηση είναι απλή. Οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν ακόμη και τα απλούστερα. Ακόμη και αυτά που είναι απαραίτητα για την ίδια την επιβίωση τους. Τελικά δεν μπορούν να είναι ούτε καν καλοί απατεώνες.



υστερόγραφο: Όλοι αυτοί που τόσο φλύαρα μιλάνε για την δήθεν υποχρηματοδότηση του τομέα της υγείας συγχέουν αφελώς την καθυστέρηση των πληρωμών, για αγορές που έχουν ήδη γίνει, με την πραγματική έλλειψη πόρων, που εμποδίζει τα συστήματα κλειστού προϋπολογισμού να υπερβαίνουν κάποιο συγκεκριμένο ύψος εκ των προτέρων καθορισμένων δαπανών. Αν οι ομιλούσες κεφαλές είχαν ιδέα από κοινή λογιστική και εάν επιπρόσθετα γνώριζαν ότι τα ελληνικά νοσοκομεία δεν δεσμεύονται από κλειστούς προϋπολογισμούς, αλλά, αντίθετα, διαθέτουν την ευχέρεια να ξοδεύουν κατά βούληση σύμφωνα με τις εκάστοτε "ανάγκες" τους, θα μπορούσαν εύκολα να αντιληφθούν την παγίδα. Πράγματι, για να γίνουν κάποιες εγγραφές σε ένα λογιστικό σχέδιο δεν είναι απαραίτητη η καταβολή μετρητών και η κίνηση των λογαριασμών του ταμείου. Πολύ απλά οι εισροές αγαθών ή υπηρεσιών προστίθενται στο ενεργητικό της επιχείρησης, το δε κόστος που τους αναλογεί επιβαρύνει με την σειρά του το παθητικό. Με άλλα λόγια η επιχείρηση ξοδεύει χωρίς να πληρώνει. Η πληρωμή μπορεί να γίνεται αργότερα. Αυτό ακριβώς κάνουν οι μονάδες του ΕΣΥ, αλλά και τα ασφαλιστικά ταμεία. Αγοράζουν ανεξέλεγκτα όλα όσα ζητούν οι γιατροί και μεταθέτουν την υποχρέωση πληρωμής στο μακρινό μέλλον. Το συμπέρασμα είναι ότι οι αμαρτωλές και κακοδιοικούμενες αυτές υπηρεσίες όχι μονον δεν υποχρηματοδοτούνται αλλά, αντίθετα, διαθέτουν την ευχέρεια να καθορίζουν οι ίδιες το ύψος των δαπανών τους, χωρίς προηγούμενο προγραμματισμό, και να στέλνουν στο τέλος τον λογαριασμό στην ανυποψίαστη κοινωνία. Βέβαια η πρακτική αυτή μπορεί να εφαρμοσθεί μόνο στον τομέα των ακριβών φαρμάκων και των ακόμη πιο ακριβών αναλωσίμων υλικών δήθεν υψηλής τεχνολογίας. Εκεί δηλαδή όπου οι γιατροί, οι κυρίως υπεύθυνοι για την κατάντια του συστήματος, μπορούν να εκβιάσουν με ευκολία τις διοικήσεις επικαλούμενοι την δήθεν διακινδύνευση της υγείας των ασθενών. Είναι λογικό λοιπόν ότι το colpo grosso δεν καλύπτει τις περιπτώσεις που έχουν να κάνουν με τα φθηνά και απλά υλικά, με τον ξενοδοχειακό εξοπλισμό και τις κτιριακές υποδομές. Έτσι τα ελληνικά νοσοκομεία, ενώ στην κυριολεξία πνίγονται από τα τελευταίας γενεάς ακριβοπληρωμένα φάρμακα και ξεχειλίζουν από κάθε λογής άχρηστα υλικά υπερυψηλής τεχνολογίας, το βάρος των οποίων πληρώνεται σε ατόφιο χρυσάφι, παρουσιάζουν την ίδια στιγμή ελλείψεις σε γάζες, οινόπνευμα και βαμβάκι. Ταυτόχρονα η απαξίωση τους γίνεται εύκολα αντιληπτή και από την εικόνα των τριτοκοσμικών και παραμελειμένων κτιριακών εγκαταστάσεων, του απαράδεκτου και ελλιπούς ξενοδοχειακού εξοπλισμού και των σοβαρών ελλείψεων προσωπικού. Σε σχέση με τις πραγματικές του ανάγκες, το σύστημα υγείας στην Ελλάδα, χρηματοδοτείται αδρά και γενναιόδωρα. Απλά η διαχείριση του έχει αφεθεί σε χέρια πλήρως ακατάλληλα, με αποτέλεσμα οι πολύτιμοι πόροι να μην διοχετεύονται εκεί όπου πραγματικά θα μπορούσαν να τύχουν επαρκούς αξιοποίησης. Επιπλέον, και παρά τα όσα με τόση ευκολία γίνονται πιστευτά, η καθυστέρηση των πληρωμών βολεύει ιδιαίτερα τους προμηθευτές. Και αυτό διότι τους παρέχει ένα εξαιρετικό άλλοθι για πρόσθετη υπερτιμολόγηση των προϊόντων τους. Επιπλέον οι ακραίες και σχεδόν πολεμικές συνθήκες της προσομοιωμένης κατάρρευσης του τομέα, που προκαλείται σε τακτά χρονικά διαστήματα, έχουν σαν αποτέλεσμα την αναστολή κάθε διαδικασίας ελέγχου νομιμότητας και αναζήτησης ευθυνών. Πράγματι, μπροστά στο μέγεθος του εγκλήματος, ενδεχόμενη αποκάλυψη του οποίου θα μπορούσε να οδηγήσει στην φυλάκιση εκατοντάδων ανθρώπων και στο σφράγισμα δεκάδων επιχειρήσεων, και στην μαζικότητα του χρέους που σωρεύεται ανά τριετία οι πολιτικοί προκρίνουν αμήχανα την σιωπηρή συγκάλυψη μέσω των ύποπτων νομοθετημάτων, δίνοντας ταυτόχρονα στην κοινή γνώμη την αίσθηση ότι οι δαπάνες που καλούνται να καλύψουν ήταν, χωρίς άλλο, αναπόφευκτες. Το συμπέρασμα στο οποίο εύκολα μπορεί κανείς να οδηγηθεί είναι ότι, υπό τις επικρατούσες συνθήκες, κάθε πρόσθετο ευρώ που θα εισρεύσει στο σύστημα θα χαθεί μέσα στον φαύλο κύκλο της απίστευτης σπατάλης χωρίς να επιφέρει ούτε την ελάχιστη βελτίωση του επιπέδου των υπηρεσιών.

buzz it!

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 18, 2009

-Τελικά κάνουμε λάθος με τον Δημήτρη




Κάνουμε λάθος επειδή επιμένουμε να βλέπουμε όλα όσα τον αφορούν στο πλαίσιο μιας φυσιολογικά αναμενόμενης συμπεριφοράς. Υπό την έννοια αυτή όλες οι αναλύσεις μας καταλήγουν σε λανθασμένα συμπεράσματα, ως εκ του γεγονότος ότι εκκινούν από λανθασμένη βάση.

Η σκέψη του ανθρώπου είναι τελείως αποκομμένη από αυτά που ο κοινός νους των πολλών θεωρεί σκόπιμα και λογικά. Τα κριτήρια του είναι άλλα. Εντάσσονται σε ένα στεγανό σύστημα εσωτερικών κανόνων και άρα είναι απολύτως ανεξιχνίαστα. Π.χ. για τον κ. πρέσβυ τα προτάγματα της ηθικής συγκροτούνται αποκλειστικά από τις παραστάσεις που περιέχονται στο προσωπικό του σύμπαν. Οι παραστάσεις αυτές δεν επηρεάζονται και δεν αλλοιώνονται από τίποτε έξω από αυτό. Έτσι ως ηθικό νοείται μόνον ότι την κάθε στιγμή ο ίδιος επιθυμεί και πράττει.

Το ίδιο ισχύει και για την ερμηνεία άλλων, λιγότερο σημαντικών εννοιών, -που αναπτύσσονται όταν σε ένα συγκεκριμένο χώρο παρευρίσκονται περισσότεροι του ενός-, όπως η αξιοπρέπεια, η ξεφτίλα, η συνέπεια, η ανταπόδοση κ.λ.π. Για τον Δημήτρη ο κόσμος είναι ένας καθρέφτης στην επιφάνεια του οποίου βλέπει διαρκώς το ανεστραμμένο πλην πανέμορφο και γοητευτικό είδωλο του. Με όρους διαστημικής φυσικής θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο εγκέφαλος του υπουργού είναι μια "υπερβαρική μαύρη τρύπα" μέσα από την οποία τίποτε δεν μπορεί να ξεφύγει αλλά και τίποτε δεν μπορεί να εισέλθει, χωρίς να ομογενοποιηθεί στην διάρκεια ενός απειροελάχιστου κλάσματος του χρόνου.

Δεν ξέρω καλά, δεν μπορώ να είμαι σίγουρος, αλλά στην ψυχιατρική η εν λόγω περίπτωση πρέπει να περιγράφεται με τον όρο "Ναρκισσιστικός αυτισμός". Αν ο όρος δεν υπάρχει θα πρέπει να προστεθεί οπωσδήποτε στα σχετικά εγχειρίδια.


Τα παραπάνω αποτελούν συνοπτικό οδηγό για όλους όσοι επιχειρούν να αντιπαρατεθούν με τον Δημήτρη, να αντικρούσουν τις "ιδέες" του και να ασκήσουν κριτική στις "πολιτικές" του. Θα πρέπει να αντιληφθούν ότι μάχονται με ανύπαρκτα πράγματα. Οι "ιδέες" και οι "πολιτικές" του ανδρός δεν είναι τίποτε άλλο από φτηνές και προχειροφτιαγμένος προφάσεις που κατασκευάζονται κυριολεκτικά στην τύχη και στο πόδι για να νομιμοποιήσουν την παραμονή του τέρατος στην σκηνή. Το γεγονός ότι τελικά βρίσκουν τόπο να πατήσουν, έστω προσωρινά, και φτάνουν να "συζητιούνται" ακόμη και στην βουλή, οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην αφελή αντιμετώπιση που τους επιφυλάσσουν οι ανυποψίαστοι αντίπαλοι. Το μήνυμα της παρουσίας του πρέσβυ είναι ο ίδιος ο πρέσβυς αυτοπροσώπως.

Και ως επίμετρο. Αυτά τα τερατάκια τα σκοτώνεις όταν είναι ακόμη μικρά. Εάν τα αφήσεις και ξεπεράσουν την εφηβεία θα τα λούζεσαι.

buzz it!

Τρίτη, Φεβρουαρίου 17, 2009

-Στιβαρή ηγεσία


Ο Αντώνης πήγε στο γραφείο του Βούδα για να πάρει ευλογία για την ημέρα των εγκαινίων του μουσείου της Ακρόπολης. Την άλλη φορά που θα πάει για προσκύνημα στον πρωθυπουργό θα είναι για να τον ρωτήσει αν έχει το ελεύθερο να αλλάξει το βρακί του που χέστηκε και συναφώς την ταπετσαρία της καρέκλας του που λεκιάστηκε ελαφρώς από την διαρροή.

Κατά τα λοιπά όταν οι υπουργοί τα κάνουν σκατά φταίνε μόνον αυτοί και όχι ο χοντρός. Αυτός δεν ξέρει τίποτε και αποκτάει μετά εικόνα για τα χάλια τους, από την τηλεόραση, και τους αλλάζει με άλλους, πιο φρέσκους, για να σώσει ο πανμέγιστος τη δόλια πατρίδα προς μεγάλη ικανοποίηση των ευγνωμονούντων ιθαγενών.

buzz it!

-Αβραμόπουλε, υπουργέ μας, ενεργήσου αμέσως





Πριν από περίπου δυο εβδομάδες, σε ένα συνέδριο εντατικολόγων, ανακοινώθηκε ότι κάποιες χιλιάδες συνάνθρωποι μας χάνουν κάθε χρόνο άδικα την ζωή τους. Ο λόγος; Ένα μεγάλο μέρος από τις διαθέσιμες κλίνες εντατικής θεραπείας των δημόσιων νοσοκομείων είναι εκτός λειτουργίας εξαιτίας άγνωστων προβλημάτων. Χωρίς να καθυστερήσει διόλου, ο εξοχότατος υπουργός Αβραμόπουλος, αμείλικτος όπως πάντα, ενεργήθηκε αμέσως και με μια αστραπιαία κίνηση ευθύνης διαβίβασε το θέμα στον αρμόδιο εισαγγελέα.

Με την τολμηρή του αυτή πράξη ο άξιος υπουργός μας απομάκρυνε, προσωρινά έστω, τους συσσωρευμένους κινδύνους για την δημόσια υγεία. Αφού με την απειλή της δικαστικής δίωξης υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να φοβηθούν οι ασυνείδητες κλίνες και να σκεφτούν να αλλάξουν τακτική και να κάνουν από δω και πέρα όπως πρέπει την δουλειά τους. Ο υπουργός μας ο Αβραμόπουλος, πολύ σοφά ποιών, δεν προχώρησε σε καμιά άλλη κίνηση σεβόμενος, σύμφωνα και με τις οδηγίες του πολιτικού του μέντορα, του άξιου πρωθυπουργού μας του Κώστα του Καραμανλή, την ανεξαρτησία της ελληνικής δικαιοσύνης.


Τώρα όμως, να που μας προέκυψε και αυτό. Πεθαίνουν άνθρωποι και δεν υπάρχει ακόμη επέμβαση της εισαγγελικής αρχής.


Δεν είναι ασφαλώς στις προθέσεις μας να κάνουμε συστάσεις στον ακάματο υπηρέτη τουδημοσίου συμφέροντος. Ξέρουμε ότι ξέρει καλύτερα από εμάς την δουλειά του. Του το θυμίζουμε όμως διακριτικά μια και τον τελευταίο καιρό είναι τόσο απασχολημένος με την εκπόνηση εθνικού σχεδίου για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και μπορεί να του διέφυγε. 770 θύματα της καλοφαγίας κάθε χρόνο δεν είναι και λίγα. Η ανάγκη να αναζητηθούν, να αποκαλυφθούν και να τιμωρηθούν αυστηρά οι ένοχοι είναι για μια ακόμη φορά επιτακτική και επείγουσα. Μια μικρή διακοπή για να στείλει τον σχετικό φάκελλο στην ανεξάρτητη δικαιοσύνη ίσως θα ήταν σκόπιμη.

buzz it!

-Είναι ο ναρκισσισμός ασθένεια; Και εάν ναι, πόσο σοβαρή;





Αφού εξεπλήρωσε τον κύριο σκοπό της επισκέψεως του, που δεν ήταν άλλος από την συνάντηση και την ανταλλαγή χρήσιμων (fruitful που λένε και οι αγγλοσάξωνες) απόψεων με τον Γερουσιαστή Απόστολο, ο σεβάσμιος πρόεδρος της Χιλής διέθεσε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο του για να ολοκληρώσει την επίσκεψη του στην χώρα μας.

Εν προκειμένω εποίησε την ανάγκη φιλοτιμία και, αφού δεν μπορούσε να κάνει και αλλιώς χωρίς να γίνει αγενής και να σχολιασθεί δυσμενώς, συναντήθηκε τυπικά και με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Καρδιτσιώτη Πρόεδρο της Βουλής, τον ειδικό στην διαχείριση παντοειδών κρίσεων Πρωθυπουργό, καθώς και με άλλους παρακεντέδες της πολιτικής μας σκηνής.


Τζίτζι γούι λαβ γιου! Ιτ δεμ ολ!
Ζήτα το υφυπουργείο ξύλινων κατασκευών τώρα!
Η ανανέωση δεν μπορεί να περιμένει!






*******************************************************************

Για την πληρέστερη ενημέρωση των πολυάριθμων αναγνωστών μας παραθέτουμε το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης τύπου του γραφείου του νέου ειδώλου δεκάδων χιλιάδων Θεσσαλονικέων.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Γ. ΤΖΙΤΖΙΚΩΣΤΑΣ

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Α΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Θεσσαλονίκη, 16 Φεβρουαρίου 2009

Ο Βουλευτής της Ν.Δ. Α’ Θεσσαλονίκης κ. Απόστολος Τζιτζικώστας παραβρέθηκε το Σάββατο 14 Φεβρουαρίου στους Δελφούς, συνοδεύοντας, ως αντιπρόεδρος της ομάδας φιλίας του Ελληνικού Κοινοβουλίου με τη Χιλή, τον Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων της Δημοκρατίας της Χιλής, Francisco Encina Moriamez, ο οποίος πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στη χώρα μας.

« Εκπροσωπώντας το Ελληνικό Κοινοβούλιο, συνόδευσα τον κ. Moriamez στους Δελφούς, προκειμένου να επισκεφθεί μία από τις αρχαιότερες κοιτίδες πολιτισμού της χώρας μας. Ο ελληνικός πολιτισμός, όπως με πληροφόρησε ο κ. Moriamez, είναι διαδεδομένος στη Δημοκρατία της Χιλής και αποτελεί ένα πολύ καλό πρεσβευτή για την εικόνα της Ελλάδας, στη μακρινή αυτή χώρα της Λατινικής Αμερικής. Η επίσκεψη του Χιλιανού Προέδρου είμαι σίγουρος ότι θα αποτελέσει την αφετηρία για περαιτέρω ενδυνάμωση των διμερών σχέσεων και της συνεργασίας ανάμεσα στα Κοινοβούλια των δύο χωρών» δήλωσε ο κ. Τζιτζικώστας.

Η επίσκεψη του Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων της Δημοκρατίας της Χιλής ολοκληρώθηκε (!!!!!!!!!) με συναντήσεις που πραγματοποίησε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, τον Πρωθυπουργό και τους αρχηγούς των κομμάτων.

Ευχαριστούμε για τη συνεργασία

Γραφείο Τύπου

Κώστας Μπέφας

Τηλέφωνο επικοινωνίας 6977070071

2310540440

Για τα Δελτίου Τύπου και για όλες τις δράσεις του Απόστολου Τζιτζικώστα, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα στη διεύθυνση www.tzitzikostas.gr


buzz it!

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 16, 2009

-Απορία που λύθηκε αναδρομικά και, ευτυχώς, ησυχάσαμε

Δύσκολα θα μπορούσα να σχηματίσω στο μυαλό μου την παράσταση του όρου "φανατικός οπαδός Αλογοσκούφη". Πλην όμως ένα γεγονός που προηγήθηκε και έφθασε ως εμάς ως λαμπερή εικόνα απαντά με σαφήνεια στο δύσκολο ερώτημα.





υστερόγραφο:

Θυμάστε αλήθεια πως εμόρφαζε ο Αυλωνίτης όταν αντιμετώπιζε τις ναζιάρικες ερωτικές αγκαλιές της Βασιλειάδου στο "Ο Κλέαρχος η Μαρίνα και ο κοντός"; Θα έλεγα ότι ο υπουργός είναι απείρως πιο εκφραστικός. Και όχι τίποτε άλλο. Περιμένει και ο άλλος Θεσπρωτός, ο χοντρός, από πίσω την σειρά του για να φιληθεί με τον πρέσβυ. Δύσκολος ο δρόμος προς την δόξα Δημήτρη μου. Δύσκολος και δύσβατος.

buzz it!

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 12, 2009

-Γελοίοι, υποκριτές και άνανδροι


Σύμφωνα με το άρθρο 60§2 του Συντάγματος ένας βουλευτής μπορεί να παραιτηθεί μόνον με γραπτή δήλωσή του που απευθύνεται προς τον πρόεδρο της βουλής. Η παραίτηση συντελείται άμεσα, με την παράδοση του εγγράφου, και σε καμία περίπτωση δεν ανακαλείται.

Το Σύνταγμα δεν εξουσιοδοτεί ούτε τον Βούδα πρωθυπουργό ούτε τα τρισάθλια κομματικά όργανά του για τον χειρισμό της συνείδησης των εκπροσώπων του Έθνους.

Εκτός και αν οι Μανώληδες που θέτουν την εντολή τους στην καλή διάθεση του κάθε Καραμανλή ούτε εκπρόσωποι του Έθνους είναι ούτε συνείδηση διαθέτουν.

Όπως καλή ώρα ο άλλος, ο βουλευτής Γιαννόπουλος, που μόλις εχθές δήλωνε με καμάρι ότι, ναι μεν δεν συμφωνεί με το νομοσχέδιο που ρυθμίζει τα εργασιακά ζητήματα των γιατρών αλλά θα το ψηφίσει, γιατί δεν είναι από αυτούς που έχουν το ανάστημα να ρίξουν μια κυβέρνηση.


Τώρα το γιατί θα πρέπει να πέσει μια κυβέρνηση επειδή ένας βουλευτής αρνείται να παραβιάσει την συνείδηση του και να συναινέσει δουλικά σε κάθε προχειρολόγημα που φέρνει για ψήφιση ο κάθε ανεύθυνος υπουργός, αυτό θα πρέπει να μας το πει ο καταλληλότατος πρωθυπουργός μας, που δεν είναι από αυτούς που παίζουν με τους θεσμούς.

Τα σταλινικά καθεστώτα είναι πολύ κακά. Τα σώζει μόνον το γεγονός ότι διαθέτουν στην κορυφή τους ηγέτες με σιδερένια θέληση και άκαμπτη αποφασιστικότητα, όπως ο Στάλιν λόγου χάριν. Όταν διοικούνται από ασήμαντες μετριότητες γίνονται τρισχειρότερα.

Ας μην ξεχνούμε άλλωστε ότι η παρακμή της κραταιάς Οθωμανικής αυτοκρατορίας ξεκίνησε με την κατάργηση της βάρβαρης πρακτικής της αδελφοκτονίας. Όταν άρχισαν να αναλαμβάνουν το πηδάλιο του κράτους οι μοιραίοι, άβουλοι και φοβισμένοι αδελφοί, οι καμιά φορά ακόμη και πνευματικά ανάπηροι νόμιμοι διάδοχοι, που τους έσερνε με την βία το ασκέρι έξω από το χρυσό κλουβί, το καφάς. Από εκεί που είχαν περάσει την νεότητα τους, μέσα στην απραξία και την λαγνεία, απομονωμένοι από τον πραγματικό κόσμο. Ώσπου να έρθει η ώρα που θα τους κουβαλούσαν στο Εγιούπ για να ζωστούν και αυτοί με τη σειρά τους, όπως όριζε η τάξη του κόσμου, το βαρύ σπαθί του προφήτη.

buzz it!