Δευτέρα, Μαΐου 25, 2009

-Τι να κάνουμε! Είναι βλέπεις ακριβά τα stents πρόεδρε!


Επέκταση του (έκτακτου) μέτρου της έκτακτης εισφοράς και για το έτος 2010 φέρεται να μελετά το κατ΄ ευφημισμό οικονομικό επιτελείο της κατ΄ ευφημισμόν κυβέρνησης της οποίας ηγείται ο μεγάλος τιμονιέρης. Επιπλέον, θα ξαναδούνε λιγάκι και τις μελλούμενες αυξήσεις στους έμμεσους φόρους για τσιγάρα, ποτά, κινητά κ.λ.π.. Ξέρετε. Μάλλον, κατά πως φαίνεταιι, θα τις τσιμπήσουνε και αυτές λιγάκι παραπάνω.

Βέβαια, κατά το ρεπορτάζ πάντοτε, όλα αυτά θα εξαρτηθούν και από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Αν ο κοσμάκης δείξει θυμωμένος θα γίνουν και οι ανάλογες εκπτώσεις. Ο πελάτης δεν είναι μόνον για μία φορά. Ας ικανοποιηθεί αυτός και η εκλογική πραμάτεια είναι έτοιμη να ξαναμπεί στους πάγκους, για το καλό της πατρίδας πάντοτε. Βλέπετε εδώ έχουμε να κάνουμε με πρωθυπουργό υπεύθυνο. Όχι σαν τον άλλον του Πασοκ, που είναι βουλιμικός για την εξουσία και δεν σκέφτεται τίποτε άλλο από το κόμμα του. Για τον εύσωμο ηγεμόνα μας αυτό που μετράει είναι η προσφορά.

Τώρα βέβαια, την ώρα που εμείς ψάχνουμε στις πτυχές του καναπέ για τίποτε ξεχασμένα νομίσματα για να συμπληρώσουμε τα ποσά που είναι απαραίτητα για την σωτηρία της πατρίδας, τα νοσοκομεία και τα ασφαλιστικά ταμεία συνεχίζουν να αγοράζουν (επί πιστώσει! - προσέξτε το αυτό!) τα stents και τα παρόμοια δέκα φορές ακριβότερα από την Αγγλία. Γιατί άραγε; Απλό. Οι πιστωτές ζητήσαν τα λεφτά τους από τα προηγούμενα κλεμένα και ο καημένος ο Παπαθανασίου δήλωσε αδυναμία. Το έμαθε η τηλεόραση και, τέτοια που είναι, άρχισε να διαλαλεί δεξιά και αριστερά ότι αν δεν μας φέρουν οι έμποροι άλλα stents και υπερβηματοδότες θα κινδυνέψει η δημόσια υγεία και η εικόνα του καταλληλότερου πρωθυπουργού μπορεί να υποστεί επικίνδυνες ρωγμές. Δεν είμαστε για τέτοια τώρα.

Μπροστά σε αυτόν τον κίνδυνο η λύση ήταν μία. "Νομιμοποιούμε" τις παλιές αμαρτίες στο πλυντήριο της βουλής, για να είναι σίγουρες οι εισπράξεις των απατεώνων όταν έρθουν οι καλύτερες μέρες, και τους εκχωρούμε παράταση για το ίδιο καθεστώς παρανομίας, ώστε να συνεχίσουν να πουλάνε στις τιμές που ξέρετε χωρίς διαγωνισμούς, συμβάσεις και άλλα τέτοια μικροαστικά, για 2-3 χρόνια ακόμη. Τι κι αν η περίφημη τροπολογία της "νομιμοποίησης" τυχαίνει να είναι ένα απίθανο νομικό έκτρωμα που παραβιάζει καμιά 10αριά άρθρα του Συντάγματος και πόρω απέχει από του να χαρακτηρίζει ένα σύγχρονο κράτος δικαίου. Αφού το έκανε και το ΠΑΣΟΚ έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει και η Νέα Δημοκρατία, μας είπαν. Το μέτρο της ντροπής είναι αυτό. Ότι μπορεί να μην είμαστε καλοί, πάντως δεν είμαστε χειρότεροι από τους άλλους.

Αλλά ας συνεχίσουμε. Οι μεγαλοπρομηθευτές ως εκ θαύματος σταμάτησαν να ζητούν τα χρήματα τους και η ειρήνη επανήλθε στα νοσοκομεία. Ξανακοίταξαν φαίνεται οι άνθρωποι τους ισολογισμούς τους και διαπίστωσαν ότι έχουν ακόμη αρκετή ρευστότητα για να συνεχίσουν να δανείζουν στο ελληνικό δημόσιο με διευρυμένο spread 10.000 μονάδων. Όλα καλά!

Θα μου πείτε τώρα, γιατί η κυβέρνηση δεν δανείζεται με το υφιστάμενο spread των 300 μονάδων ώστε να τους πληρώσει τα παλιά (παράνομα - ξεπαράνομα δεν βαριέσαι, ντέφι να γίνει) και να τους στείλει στο διάλο, και αυτούς και τους γιατρούς που εισπράττουν τα ποσοστά τους από κάθε φάρμακο ή υλικό, λίγο πριν αυτό δοθεί στον άρρωστο; Εδώ καίγεται το σπίτι μας. Δεν είμαστε σήμερα για τέτοιες πολυτέλειες. Μα είναι εξαιρετικά απλό. Αν ο δανεισμός γίνει επίσημα με το τρέχον επιτόκιο της αγοράς θα το μάθει η κουτοπόνηρη η Eurostat, θα προσθέσει το νέο δάνειο στο δημόσιο χρέος ή στο έλλειμμα, ανάλογα την περίπτωση, και θα ζητάει μετά νέες προσαρμογές και νέα χρονοδιαγράμματα δημοσιονομικής εξυγίανσης και νέους απολογισμούς. Σκοτούρες δηλαδή.

Ενώ τώρα; Τώρα το δάνειο το δίνουν, λιγάκι ακριβότερα η αλήθεια, αλλά διακριτικά και σιωπηρά, οι μεγαλέμποροι της αρπαχτής. Τα νοσοκομεία δεν διαθέτουν ούτε διπλογραφικό λογιστικό σύστημα ούτε ισολογισμούς. Έτσι κανείς δεν μπορεί ποτέ να ξέρει πόσα και από πότε χρωστάνε. Υπό αυτές τις συνθήκες λοιπόν άστα να παν΄να χρωστάνε τα κέρατα τους. Έστω και με επιτόκιο 1.000%. Ούτε το δημόσιο έλλειμμα, ούτε το δημόσιο χρέος ενοχλούνται. Όταν θα έρθει η καλή ώρα, μετά από 2, 3 ή 5 χρόνια, θα δούμε τι θα κάνουμε. Όταν η αγορά θα έχει ησυχάσει και η Κομμισσιόν θα κοιτάει αλλού, χωρίς να νοιάζεται πλέον για τα ελλείμματα της ψωροκώσταινας, θα κόψουμε τίποτε νέα ομόλογα και θα ξοφλήσουμε τους τοκογλύφους. Είπατε τίποτε; Μεγαλοφυές! Και εσείς νομίζατε ότι τα νοσοκομεία και τα ασφαλιστικά ταμεία δεν εκδίδουν ισολογισμούς λόγω της ανικανότητας των υπαλλήλων και των πολιτικών προϊσταμένων τους. Κοροιδάρες! Η αδιαφάνεια είναι κι αυτή ένα εργαλείο ανόητοι. Που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ευεργετικά αποτελέσματα την κατάλληλη στιγμή.

Κατά τα λοιπά ο πρωθυπουργός μας, το μεγάλο κεφάλαιο της χώρας, είναι υπεύθυνος πολιτικός, την στιγμή που όλοι οι άλλοι δεν είναι παρά ανεύθυνοι και βουλιμικοί.

Το κόστος όλης αυτής της υπόθεσης; Ψίχουλα. Γύρω στα 4 δισ € τον χρόνο. Χρήματα που ο ελληνικός λαός μπορεί έστω και με θυσίες να πληρώσει (στο απώτερο μέλλον, εννοείται) για να έχει το προνόμιο στο μεταξύ να απολαμβάνει έναν Δημήτρη Αβραμόπουλο για υπουργό υγείας, έναν Γιάννη Παπαθανασίου για υπουργό οικονομικών και πάνω από όλα, έναν Κώστα Καραμανλή για υπεύθυνο πρωθυπουργό.

Περαστικά σε όλους και καλά μπάνια το τριήμερο.

buzz it!

Τετάρτη, Μαΐου 13, 2009

-Τι βλάκες είναι αυτοί Θεέ μου!


Εξερχόμενος του Μεγάρου Μαξίμου, -όπου συναντήθηκε με το σεπτό του είδωλο, με τον οδηγό και τιμονιέρη της ζωής του-, δήλωσε ο mr. Bean της εγχώριας πολιτικής σκηνής:

"Η σύνθεση του ψηφοδελτίου για τις ευρωεκλογές είναι θέμα αρμοδιότητος του πρωθυπουργού. Που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ζητήματα αρνήσεων. Έτσι όταν έρθει η ώρα θα ανακοινωθούν οι αποφάσεις".

Τόσο απλά. Δεν υπάρχουν ζητήματα αρνήσεων και αναμένωμεν τις βουλές του ηγεμόνος. Που αφού συσκεφθεί με τον Ανδριανό, τον Αγγέλου και τον Λούλη θα ανακοινώσει τους χρησμούς του για το μέλλον του τόπου. Σε μια ολόκληρη χώρα, θεσμικά αιχμάλωτη αυτών των ανεκδιήγητων παρασίτων, των ασπόνδυλων ασημαντοτήτων, που έχουν αναγάγει την έσχατη δουλοπρέπεια σε υπέρτατη αρετή.

Την ίδια στιγμή ένας έτερος κρετίνος, ο τέως υπουργός ΥΜΑΘ Καλαντζής, κουνούσε το δάχτυλο μπροστά στις κάμερες και επέκρινε δριμύτατα το ΠΑΣΟΚ και την επίλοιπη αντιπολίτευση που τόλμησαν να αμφισβητήσουν το ιερό δικαίωμα του άνακτος Καραμανλή να κλείνει την Βουλή όποτε του γουστάρει. Και ποιοι είμαστε εμείς παρακαλώ που θα απαιτήσουμε από τον πρωθυπουργό να μας ενημερώνει για την άσκηση των προνομίων του; Ποιοι είμαστε εμείς που θα έχουμε το θράσος να πιστεύουμε ότι μπορούμε να κατανοήσουμε τους λόγους των θεόπνευστων αποφάσεων του; Μόνο μας καθήκον η υπακοή. Τραγικό αδιέξοδο.

Μήπως όμως κι οι άλλοι είναι καλύτεροι; Από τους Πασόκους της πρώτης γραμμής μέχρι τους ΑλαβανοΤσίπρες και τους λοιπούς του αντιπολιτευτικού εσμού. Που ανίκανοι να κατανοήσουν το πνεύμα του Συντάγματος βάλθηκαν να φωνασκούν ανοήτως περί δήθεν εκτροπής και συνταγματικού πραξικοπήματος, ερχόμενοι σε προφανή αντίθεση με το γράμμα του. Που ορίζει όντως ότι η κυβέρνηση μπορεί να αποφασίζει την αναστολή των εργασιών της Βουλής ή το πέρας της τρέχουσας συνόδου της. Και χάνουν έτσι και τα τελευταία ψήγματα εμπιστοσύνης των ελάχιστων απλών ανθρώπων που έχουν απομείνει για να τους ακούσουν.

Κανείς από όλους αυτούς δεν σκέφθηκε να μιλήσει με τις σωστές λέξεις. Να χαρακτηρίσει την πρωθυπουργική ενέργεια ως αυτό που πραγματικά είναι. Ως παραβίαση δηλαδή του πνεύματος του Συντάγματος και ως πρόδηλη περίπτωση "κατάχρησης εξουσίας"***. Και να πάει λίγο μακρύτερα. Να εξηγήσει στον κόσμο ότι,
σε σχέση με την δράση των δημόσιων αρχών, στις δυτικού τύπου δημοκρατίες, ο όρος "εξουσία" χρησιμοποιείται από κεκτημένη και μόνον ταχύτητα. Και διόλου δεν διαθέτει το νοηματικό βάρος με το οποίο συνήθως φορτίζεται στην καθομιλουμένη. Η σωστή λέξη που περιγράφει την κινητήρια δύναμη των πράξεων όλων αυτών που έχουν εξουσιοδοτηθεί για τον χειρισμό των κοινών μας υποθέσεων είναι άλλη. Λέγεται "αρμοδιότητα" και ασκείται αυστηρά μέσα στα όρια που προσδιορίζονται από την έννομη τάξη.

Όπως και ο τελευταίος δημόσιος υπάλληλος, έτσι και ο πρωθυπουργός αυτής της χώρας ασκεί τις αρμοδιότητες που του έχουν ανατεθεί από το Σύνταγμα και τους νόμους, χωρίς να διαθέτει καμία απολύτως εξουσία. Η μόνη διαφορά ανάμεσά στον έσχατο και τον πρώτο έγκειται στον βαθμό της εξειδίκευσης με την οποία προσδιορίζονται τα καθήκοντα ενός εκάστου. Με άλλα λόγια στο μέγεθος της διακριτικής ευχέρειας για την επιλογή μεταξύ των σε κάθε δεδομένη στιγμή διαθέσιμων νόμιμων δράσεων. Και το μέγεθος αυτό είναι που οριοθετεί το κρίσιμο σημείο του περάσματος από την απλή διοίκηση στην υψηλή τέχνη της πολιτικής.

Σε κάθε περίπτωση πάντως η όποια ενέργεια ενός πολιτικού, όταν απογυμνωθεί από την αοριστία που αναγκαστικά διαθέτει λόγω του γενικού πλαισίου μέσα στο οποίο εξελίσσεται, αποκαλύπτει την απόλυτη συμμετρία της σε σχέση με την αντίστοιχη δράση ενός υπαλλήλου, ακόμη και ενός της τελευταίας βαθμίδας. Φαίνεται με άλλα λόγια σαν αυτό που πραγματικά σχεδιάστηκε σύμφωνα με τις αρχές της συνταγματικής διακυβέρνησης να είναι. Μια απλή διοικητική πράξη. Και ως τέτοια, για να είναι νόμιμη, απαιτεί επαρκή και ειδική αιτιολογία. Γι' αυτόν τον λόγο ο κ. Καλαντζής, -χάρη στην εμπιστοσύνη του οποίου υπάρχει αυτή η κυβέρνηση, αν υποβληθεί στον κόπο να διαβάσει το Σύνταγμα θα το διαπιστώσει εύκολα-, θα έπρεπε να ζητά πρώτος από όλους να πληροφορείται τους λόγους των αποφάσεων του μεγάλου ηγέτη. Και όταν λόγω μειωμένων νοητικών ικανοτήτων δεν τους κατανοεί επαρκώς να ξανασκέφτεται εκείνο το θέμα της ταλαίπωρης εμπιστοσύνης του. Επειδή ο λαός δεν τον ψήφισε για να είναι
κατ' ανάγκη έξυπνος, αλλά για να κρίνει κατά συνείδηση. Έστω κατ' αυτή την λίγη, που ο Θεός του έδωσε.



***Κατάχρηση εξουσίας: Πράξη που ενώ διαθέτει όλα τα εξωτερικά γνωρίσματα της νομιμότητας έχει γίνει για λόγους άλλους από αυτούς για τους οποίους έχει νομοθετικά προβλεφθεί.

buzz it!