-Βίοι Αγίων και Δικαιικά Συστήματα

(εις ανάμνησιν της αυτοκάθαρσης της εκκλησίας που διενεργήθηκε πριν από έναν περίπου χρόνο, αμιγώς με πρωτοβουλία του δεσπότου και πατρός ημών αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Χριστόδουλου - σημ. λόγω της αποτελεσματικότητας των μηχανισμών η διαδικασία ολοκληρώθηκε επιτυχώς εντός 7 ημερών, όπως ακριβώς και η δημιουργία του κόσμου στον οποίο ζουμε)

Είναι σαφές ότι η λογική του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. κ. Χριστόδουλου προσομοιάζει με την λογική που διέπει την λειτουργία του Αγγλοσαξωνικού δικαιικού συστήματος. Στο σύστημα αυτό σκοπός της δικαιοσύνης, -και συναφώς αποστολή του δικαστή-, δεν είναι η αναζήτηση αυτής καθεαυτής της αλήθειας αλλά η ανάδειξη, εκ των διαδίκων, αυτού που θα κατορθώσει να παρουσιάσει πληρέστερα και πειστικότερα τις απόψεις και τα στοιχεία του.

Αντίθετα, στο ηπειρωτικό δίκαιο, -και κύρια σε αυτό της Γερμανίας που διακρίνεται για τον ιδεαλισμό του-, ο ουσιώδης σκοπός της δίκης είναι η, κατά το δυνατόν, πληρέστερη αναζήτηση αυτής της ίδιας της αλήθειας, η οποία, όπως είναι φυσικό, μπορεί καμιά φορά να απέχει ουσιωδώς από την απατηλή εικόνα που επιχειρούν να παρουσιάσουν στην διαδικασία τα δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα.

Η ειδοποιός διαφορά είναι σαφής, αφού, το ένα σύστημα αναδεικνύει και επιβραβεύει την ικανότητα και την καπατσοσύνη, -άρα και την αποτελεσματικότητα με υλικούς, επίγειους και προσωρινούς όρους-, σε αντίθεση με το άλλο, που θέλει πρωτίστως να προστατεύσει την πλανώμενη στο σύμπαν αιώνια ιδέα που εκ των πραγμάτων διαθέτει απόλυτη και αδιαπραγμάτευτη κανονιστική ισχύ στην ζωή των θνητών.

Βεβαίως, είναι αυτονόητο ότι, ενώ το πρώτο σύστημα μπορεί να λειτουργήσει με ικανή αποτελεσματικότητα και χωρίς την έντονη συμμετοχή του δικαστή, το δεύτερο δεν είναι δυνατόν να είναι αποδοτικό όταν ο ίδιος ο κριτής δεν συμμερίζεται τις θεμελιώδεις αρχές του. Κοινώς δηλαδή όταν ο δικαστής δεν πιστεύει στην αποστολή του και ως εκ τούτου βαριέται να ακούει τις ιστορίες και τους καημούς του κάθε μαλάκα. Διότι το ένα φέρνει το άλλο, δεδομένου ότι, εάν δεν πιστεύεις στην υπερβατική φύση του δικαίου είναι φυσικό να αντιμετωπίζεις τους διαδίκους ως αλληλοσπαραζόμενες κατίνες, -που ας κερδίσει η καλύτερη και η πιο καπάτσα-, και όχι ως φορείς και ενσαρκώσεις πνεύματος και ιερών ιδεών.

Θα περίμενε κανείς ότι, λόγω της αντιορθολογιστικής και αμιγώς πνευματικής φύσεως του λειτουργήματος που φαίνεται να ασκεί ο εν λόγω χονδρός κύριος, η λογική του θα προσέγγιζε περισσότερο αυτήν του δεύτερου εκ των δύο παραπάνω συστημάτων. Αλίμονον όμως. Ας κρύψωμεν, λέει, προς το παρόν όσα μπορούμε και ας ελπίσουμε ότι ο αντίδικος καθεύδει.

Η τακτική αυτή μπορεί να αποδώσει αρκούντως ενώπιον κακού αντιδίκου. Πλην όμως, σε αντίθετη περίπτωση, η σταδιακή αποκάλυψις του πραγματικού προσώπου σου από επιτήδειο Δημοσιογράφο Μάκη, ή ακόμη ακόμη και από άλλον ομογάλακτον σου πλην ιδιοτελή άγιο, εκτός του φυσιολογικού και ανάλογου των αποκαλυπτομένων αδικημάτων κολασμού μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα και τον δυσανάλογα μεγαλύτερου μεγέθους εξευτελισμό και διασυρμό που συνήθως υφίσταται ένας κοινός και μιαρός ψεύτης. Διότι οι ευθαρσώς και γενναίως ομολογούντες λωποδύτες μπορεί μεν να μην κατορθώνουν να αποφύγουν την δικαία ποινή, αλλά σε κάθε περίπτωση αποχωρούν της αιθούσης του δικαστηρίου με την κεφαλήν υψηλά και με χρήσιμο εφόδιο την συμπάθεια και την κατανόηση που δικαιούται ο κάθε γενναίος και σοβαρός μετανοημένος ατυχήσας.

Ως παράπλευρο συμπέρασμα από τα παραπάνω προκύπτει και το γεγονός ότι, όπως όλο το άθλιο σινάφι του, έτσι και ο χονδρός δεν πιστεύει ντιπ στον Θεό. Διότι εάν πίστευε θα φοβόταν τουλάχιστον την δική του φοβερά δικαιοσύνη. Ασχέτως αν, για τους δικούς του ανόητους λόγους, περιφρονεί την ανθρώπινη.

Συμπέρασμα: ο χονδρός θέλει μόνον να είναι αρχηγός και να του φιλάνε το χέρι

Υστερόγραφο: Σύμφωνα με την είδηση ο διατελών εν αργία μητροπολίτης Αττικής κ.κ. Παντελεήμων καταδικάστηκε σε 8ετή κάθειρξη για υπεξαίρεση ποσών ιδιαιτέρως μεγάλου ύψους. Από πηγές της αρχιεπισκοπής έγινε γνωστό ότι η ηγεσία της εκκλησίας δεν θα εγείρει ζήτημα και δεν θα παραπέμψει τον εν λόγω κοινό απατεώνα σε εκκλησιαστικό δικαστήριο πριν από την έκδοση της απόφασης του εφετείου καί ενδεχομένως και του Αρείου Πάγου (εάν φυσικά ο εκπεσών επίσκοπος οδηγήσει και εκεί την υπόθεση)!!!. Ο πατήρ ημών φαίνεται να λησμονεί ότι ο καλός κύριος Παντελεήμων δεν προστατεύεται πλέον από κανένα τεκμήριο αθωότητας και ότι σε κάθε περίπτωση η αξιολόγηση του φρονήματος του κλήρου από τους πιστούς δεν σχετίζεται με κανέναν τρόπο με τις διατάξεις του κοινού ποινικού δικαίου και της οικείας δικονομίας.

Tweet