Αποφυλακίζεται με απόφαση του πενταμελούς Εφετείου Αναστολών ο πρώην αντιπρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου Παναγιώτης Γετίμης, ο οποίος είχε καταδικαστεί από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων σε κάθειρξη 16 ετών για την υπόθεση διασπάθισης 8 εκατομμυρίων ευρώ από το Πάντειο την περίοδο 1992 - 1998.

Το δικαστήριο έκανε δεκτή την αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ποινής της 16ετούς κάθειρξης που υπέβαλε ο κ. Γετίμης, επικαλούμενος μεταξύ άλλων σοβαρά οικογενειακά προβλήματα που αντιμετωπίζει εξαιτίας του εγκλεισμού του.

Το Πενταμελές Εφετείο Αναστολών διέταξε την απόφυλάκισή του με την καταβολή εγγύησης 50.000 ευρώ και τον περιοριστικό όρο της εμφάνισης μία φορά το μήνα στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του.

Το δικαστήριο δεν του επέβαλε τον όρο της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα, καθώς η ακαδημαϊκή του δραστηριότητα απαιτεί μετακινήσεις και εκτός συνόρων.

Είναι προφανές ότι το ειδικό βάρος που διαθέτει η είδηση δεν είναι αρκετό ώστε να μπορέσει να προκαλέσει την προσοχή και το ξάφνιασμα του μέσου ανυποψίαστου "πολίτη" αυτής της χώρας.
Γιατί είναι αλήθεια ότι ο κάθε ένας από εμάς έχει ήδη κάνει από καιρό, ενδόμυχα και ασυνείδητα, τις παραδοχές του. Δεν υπάρχει δικαιοσύνη σε αυτόν τον τόπο. Και εάν υπάρχει είναι μόνο για τους γύφτους τα πρεζόνια και τους αλβανούς. Όχι και να πάει φυλακή ολόκληρος αντιπρύτανης.
Και τι έκανε στο κάτω κάτω. Ότι θα έκανε κάθε λογικός άνθρωπος που θα είχε την τύχη να βρεθεί στην θέση του. Βρήκε το ταμείο ανοικτό και καταχράσθηκε 8 ψωροεκατομμύρια. Μικρό το κακό. Είναι δυνατόν να δημιουργείς στον κόσμο οικογενειακά προβλήματα για ψύλλου πήδημα;,

Άλλωστε πόσοι είναι αυτοί που ψάχνουν τα ψιλά γράμματα στις εφημερίδες για τέτοιες ασήμαντες αναφορές. Ο μέσος έλληνας τα ξέρει όλα. Δεν χρειάζεται να κοιτάξει γύρω του. Τα πάντα είναι ξεκάθαρα τοποθετημένα μέσα του.

Κάποιες λεπτομέρειες ωστόσο της απόφασης είναι άξιες ιδιαίτερης προσοχής.

Το κονκλάβιο των σοφών δικαστών αποφάσισε ότι ο κ. Γετίμης δεν πρέπει να στερηθεί το προνόμιο της ελεύθερης εξόδου από την χώρα. Ότι θα πρέπει να διαθέτει την δυνατότητα να ταξιδεύει όπου και όποτε θέλει ανεμπόδιστα. Για να εξυπηρετεί έτσι τις ανάγκες της ακαδημαϊκής του δραστηριότητας!!!

Είναι πραγματικά συγκλονιστικό. Ένας άνθρωπος που καταδικάστηκε σε 16χρονη κάθειρξη για ιδιαίτερα ατιμωτικό αδίκημα, ένας κατάδικος του κοινού ποινικού δικαίου στον οποίο δεν μπορεί να αναγνωρισθεί κανένα απολύτως ελαφρυντικό, -ποιός είναι αυτός άραγε που μπορεί να έχει περισσότερο αυξημένο καταλογισμό από έναν σοφό πανεπιστημιακό, από έναν πρύτανη-, θα ταξιδεύει στο εξωτερικό όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά για να ασκεί την ακαδημαϊκή του δραστηριότητα.
Το ελληνικό κράτος, οι έλληνες πολίτες δηλαδή, μέσω του 5μελούς Εφετείου Αναστολών, ενός από τους υψηλότερα ιστάμενους θεσμικούς θώκους της πολιτείας, κρίνουν ότι ένας τέτοιος κατάδικος μπορεί αυτονόητα να συνεχίσει την ακαδημαϊκή του δραστηριότητα στο δημόσιο πανεπιστήμιο. Μπορεί να ανεβαίνει στην έδρα και να διδάσκει ανθρωπιστικές επιστήμες στα παιδιά των ελλήνων. Να εκπροσωπεί την χώρα σε διεθνή συνέδρια και εκδηλώσεις. Πιθανόν να μετέχει και σε κάποιες από τις πολλές και καλά αμοιβόμενες, εμμέσως και αμέσως, επιτροπές πανεπιστημιακών δασκάλων, που συγκροτεί συχνότατα η διοίκηση για να την συμβουλεύουν στα δύσκολα και περίπλοκα προβλήματα που καλείται να επιλύσει. Η τροποποίηση του άρθρου 16 μας μάρανε μετά.

Ας αφήσουν τουλάχιστον ελεύθερους και τους αξιολύπητους φουκαράδες, τον Καλούση, την Μπουρμπούλια και τους άλλους, που περιμενουν προφυλακισμένοι την δίκη τους. Είναι τουλάχιστον άδικο να βασανίζεις κάποιους χρησιμοποιώντας τους για εξιλαστήρια θύματα. Να τους θυσιάζεις με ελαφρότητα στον βωμό μιας δήθεν κάθαρσης που δεν έγινε και δεν θα γίνει ποτέ. Είναι προφανές ότι οι άνθρωποι δεν έκαναν τίποτε περισσότερο από όλους τους άλλους. Έπεσαν απλώς θύματα μιας ατυχούς συγκυρίας. Ενός κακού timing. Ας βγάλουν λοιπόν και γιαυτούς ένα βούλευμα και ας τους ξαναστείλουν στις έδρες τους, μπας και ελαφρώσουν και λίγο τα βαρυφορτωμένα πινάκια των δικαστηρίων. Στο κάτω κάτω έχουν και αυτοί οικογένειες που στενοχωρούνται. Μάνες τους γέννησαν και αυτούς. Όχι κουνέλες.