-Οι Αρχιστράτηγοι της Καλοπέρασης

"Φιλοξενούμε το άρθρο του κ. Δ.Τσάμη που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ" της Θεσσαλονίκης, την Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2008".

Η άποψη ότι ο δικομματισμός περιορίζεται, καλλιεργείται ιδιοτελώς από εκείνους που διακαώς επιθυμούν να καταλάβουν το «κενό». Από εκείνους που επιδιώκουν τη διαδοχή αλλά όχι την πολιτική προκοπή. Το ζήτημα είναι πιο βαθύ και πιο ουσιαστικό. Η αιτία των προβλημάτων, της αδράνειας και των πολιτικών ακροβατισμών δεν είναι η πίστη στο δικομματισμό αλλά η προσήλωση στον παλαιοκομματισμό. Οι υπηρέτες του παλαιοκομματισμού βρίσκονται στη ρίζα του κακού. Όσοι με συστηματική εντυπωσιοθηρία, επιφανειακές τοποθετήσεις , εμφανή άγνοια και ανύπαρκτο σεβασμό σε νόμους και θεσμούς, εξασφαλίζουν -κακώς, πολύ κακώς- δημοσιότητα και εκλογιμότητα μολύνουν τον τόπο. Με την «επικοινωνιακή» προσήλωση τους δεν εξασφαλίζουν πολιτική δράση ούτε κοινωνική προκοπή. Εν τέλει, η κυριαρχία των θορύβων μπορεί να οδηγεί στην αποδυνάμωση του δικομματισμού αλλά συγχρόνως οδηγεί στην ενδυνάμωση του παλαιοκομματισμού με νέο προσωπείο.

Στροφή στην ουσία, περιθωριοποίηση των περιττών – διακοσμητικών, δήθεν πολιτικών. Αυτή είναι μοιραία, η μόνη αναγκαία επιλογή.

Θορυβώδεις λαϊκιστές και «επικοινωνιακοί» αρχιστράτηγοι της καλοπέρασης, συνθέτουν σήμερα το καταθλιπτικό σκηνικό της πολιτικής. Η ουσία απουσιάζει ή αποφεύγεται. Η αποτελεσματικότητα αγνοείται. Η τήρηση των νόμων, η κοινή λογική, η αυτοσυγκράτηση, η τεκμηρίωση, αναζητούνται. Ένοχοι και υπόλογοι δεν υφίστανται πλέον στην Ελλάδα. Τα πυροτεχνήματα επιχειρούν να κρύψουν ενοχές και ενόχους.

Το προσωπικό παράδειγμα του επικεφαλής των κυβερνώντων, η αγωνία των πολιτικών στελεχών της περιφέρειας δεν αρκούν όπως φαίνεται.

Γέμισε ο τόπος πολιτικούς-σχολιαστές. Η αδράνεια βαφτίσθηκε περίσκεψη. Γέμισε ο τόπος δηλώσεις χωρίς συνέχεια, απολογισμό κι ευθύνη. Ανούσια κριτική από παραπαίουσα «εικονική» αντιπολίτευση. Απέναντι στις σημερινές ανάγκες, στην αναζήτηση των πολιτικών ριζών, στην παγκόσμια στροφή στον «δημόσιο φιλελευθερισμό», στην υποχώρηση των ακροτήτων, εμείς δείχνουμε προσκολλημένοι σε ξεπερασμένες εμμονές. Από την αντικοινωνική αριστερά μέχρι τους αφελείς του ultra φιλελευθερισμού περιορίζουμε τον ορίζοντα μας ανάλογα με τις επιδιώξεις μας.

Επιζητείται δράση, υπευθυνότητα και αποτέλεσμα. Αρκετά υποστήκαμε τους αρχιστράτηγους της καλοπέρασης.

Tweet