-Αυτό κ. Σανιδά το είδατε;

Πριν από λίγες μέρες έπεσε τυχαία στα χέρια μου ένα μάλλον μέτριο μυθιστόρημα* που εκδόθηκε σχετικά πρόσφατα. Η υπόθεση και η πλοκή είχαν περιορισμένο ενδιαφέρον. Εκτός από ένα σημείο που όλως τυχαίως αγγίζει την ζοφερή μας επικαιρότητα και ομολογουμένως αξίζει να προσεχθεί.

Για να μην μακρηγορούμε, πρόκειται για μια σκηνή στην οποία ο κεντρικός ήρωας της ιστορίας μας, ευρισκόμενος στην Μονή Βατοπεδίου, γίνεται τυχαία μάρτυρας μιας σπαρταριστής συνομιλίας μεταξύ ενός μοναχού (λέγε με Αρσένιο) και κάποιων υψηλών προσώπων, που, εξ όσων φαίνεται, ανήκουν στον στενό κύκλο των συνεργατών του αγίου αναχωρητού. Ας δούμε λοιπόν την αφήγηση:

Κάθισα σ' έναν ξύλινο πάγκο αντίκρυ σε μια μισάνοιχτη πόρτα, πίσω από την οποία κάποιος μιλούσε στο τηλέφωνο. Η συνομιλία του τράβηξε την προσοχή μου όταν τον κάλεσαν σε μια δεύτερη γραμμή και τον άκουσα να απαντά:

-Πάρε με λίγο αργότερα, τώρα μιλάω με τον υπουργό.

Ποιόν υπουργό; Δεν έμαθα. Του ζήτησε ένα ραντεβού για τον ηγούμενο της μονής.

-Καλό θα ήταν να παρευρεθεί και η υπουργός Εξωτερικών στην συνάντηση σας. Θέλεις να την ειδοποιήσω εγώ ή προτιμάς να το κάνεις εσύ;

Ανέλαβε τελικά να την ειδοποιήσει ο ίδιος. Κατόπιν κάλεσε έναν γνωστό εφοπλιστή.
... ... ... ...

Μίλησε τελικά και μ΄ένα δικηγόρο για κάποιο κτήμα που ανήκει στο μοναστήρι και το οποίο διεκδικεί το ελληνικό δημόσιο.

-Τι το χρειάζονται οι κύριοι του δημοσίου αφού είναι ανίκανοι να το εκμεταλλευτούν. Αυτοί είναι αγράμματοι, στερούνται παντελώς επιχειρηματικού πνεύματος, δεν έχουν ιδέα από μάνατζμεντ. Ορισμένες από τις εκτάσεις που απαλλοτρίωσε ο Βενιζέλος παρέμειναν ανεκμετάλλευτες, είναι παρατημένες στην τύχη τους. Δεν πρόκειται να παραχωρήσουμε ούτε σπιθαμή από την γη που μας κληροδότησαν οι αυτοκράτορες του Βυζαντίου.
... ... ... ... ...

Ο άνθρωπος πίσω από την πόρτα εξακολουθούσε ωστόσο να αγορεύει:

-Ο καλύτερος τρόπος να απαλλαγούμε από την απειλή των απαλλοτριώσεων είναι να πουλήσουμε τα κτήματα μας και να αγοράσουμε ακίνητα στα κεντρικότερα σημεία των πόλεων!!!!!!!!


Η συνομιλία χρονολογείται πολύ εύκολα. Το βιβλίο εκδόθηκε μόλις το 2007 και σύμφωνα με το περιεχόμενο του, το άθλιο υποκείμενο που παριστάνει τον ορθόδοξο μοναχό, αναφέρεται στην επίμαχη τηλεφωνική συνδιάλεξή του σε γυναίκα υπουργό των Εξωτερικών. Αυτό για όσους αμφιβάλλουν για τον χρόνο κατά τον οποίο στήθηκε η κεντρική φάση της απάτης και επιχειρούν να επιμερίσουν εξ ίσου τις όποιες ευθύνες τόσο στην ρουσοπουλική όσο και στην προγενέστερη πασοκική διοίκηση.

Γιατί το σοβαρό μέρος του σκανδάλου δεν είναι η αρχική αναγνώριση της κυριότητας της μονής πάνω στην λίμνη και τα υπόλοιπα δασικά και αγροτικά ακίνητα. Αντίθετα τον πυρήνα του εγκλήματος συνιστά η αρπακολλατζίδικη και με συνοπτικές διαδικασίες μετατροπή των γαιών αυτών σε λαχταριστά και άμεσα ρευστοποιήσιμα αστικά φιλέτα. Που εκτός από το ιδιότυπο "ξέπλυμα του κινδύνου των απαλλοτριώσεων" εξυπηρέτησε, σύμφωνα με όλα όσα μέχρι στιγμής γνωρίζουμε, και την παράνομη αύξηση της περιουσίας του μοναστηριού, μέσω της υποτίμησης της αξίας των δημόσιων ακινήτων και των "περίεργων" διαδοχικών επιστροφών και νέων μεταβιβάσεων.

Προσέξτε επίσης ότι, σύμφωνα με την αναπάντεχη μαρτυρία, η αρχική σκέψη του δαιμόνιου μοναχού ήταν η εν γένει αναζήτηση στην αγορά πελατών για τα ύδατα, τις παραλιμνίες εκτάσεων και τα χορτολιβαδικά, με απώτερο σκοπό την αγορά νέων που δεν θα επιδέχοντο αμφισβητήσεις και απαλλοτριωτικούς κινδύνους. Αλλά που να βρεί κανείς τόσο μεγάλα κορόϊδα στην εποχή μας. Όταν μάλιστα τα τεφαρίκια που πουλά έχουν ήδη από το 1996 τεθεί εκτός συναλλαγών με την υπαγωγή τους στο πρόγραμμα Natura. Εκτός; Εκτός και εάν απευθυνθεί στο κράτος. Που είναι στοργικό, μεγαλόθυμο και διαθέτει Ρουσόπουλους με δοκιμασμένες στον χρόνο και στέρεες πνευματικές σχέσεις με την μονή. Και επιπλέον διαθέτει και ζουμερά, ζουμερότατα ακίνητα προς άμεση ανταλλαγή. Προκύπτει λοιπόν ότι ως κομβικό σημείο στην εξέλιξη της υπερκομπίνας θα πρέπει να θεωρηθεί ο χρόνος υπουργοποίησης της Ντόρας.

Λέτε να διαθέτει τόσο ζωηρή και νοσηρή φαντασία ο συγγραφέας; Ή υπήρξε στ' αλήθεια μάρτυρας αυτής της τόσο αποκαλυπτικής συνδιάλεξης; Προσωπικά πιστεύω το δεύτερο. Και με όλο το θάρρος που μου δίνει η στενή μου σχέση με τον κ. Σανιδά, τον ακοίμητο αυτό φρουρό της νομιμότητας και της συνταγματικής τάξης, του προτείνω να συμπεριλάβει τον Βασίλη Αλεξάκη στην λίστα των βασικών του μαρτύρων.



*Πρόκειται για το μυθιστόρημα "μ.Χ.," του Βασίλη Αλεξάκη - Εκδόσεις Εξάντα

Tweet