Τα παρακάτω κείμενα είναι αποσπάσματα από δύο επιστολές που στάλθηκαν σε έναν φίλο το καλοκαίρι του 2008. Νομίζω πως οι σκέψεις που εκτίθενται είναι περισσότερο επίκαιρες παρά ποτέ. Δυστυχώς, όμως, όχι πλέον για να προλάβουν το κακό αλλά για να το ερμηνεύσουν. Τους επόμενους μήνες θα ακούσουμε πολλά που θα μοιάζουν με τα παρακάτω. Όταν βέβαια ξεπεραστεί από τα στελέχη της ΝΔ ο μεταφυσικός φόβος της βασιλοκτονίας. Για αυτήν όμως, την βασιλοκτονία εννοείται, θα επανέλθουμε προσεχώς.
Αγαπητέ Σ….,
Δυστυχώς το πολιτικό μας σύστημα, όπως έχει καταντήσει, είναι ήκιστα αντιπροσωπευτικό. Από την άλλη μεριά οι έλληνες δεν συγκροτούν κοινωνία πολιτών.
Έχεις δίκαιο όταν ισχυρίζεσαι ότι τίποτε δεν πάει χαμένο. Στην παρούσα φάση όμως θεωρώ ότι η πτώση είναι τόσο βίαιη που ο σαρωτικός ρυθμός της ούτε ανακόπτεται ούτε επιβραδύνεται. Οι παράγοντες στους οποίους οφείλεται η διάβρωση του φρονήματος του κόσμου δεν βρίσκονται στην περιφέρεια του συστήματος εξουσίας αλλά βαθιά μέσα στο ίδιο του το κέντρο. Το γεγονός αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την αμφισβήτηση της ίδιας της ουσίας του αντιπροσωπευτικού μοντέλου διακυβέρνησης και την απώλεια του ουσιωδέστερου στοιχείου που καθιστά δυνατή την αποδοτική λειτουργία μιας δημοκρατικής πολιτείας. Της εμπιστοσύνης.
Το πρόβλημα της Ελλάδας σήμερα είναι ένα και ακούει στο όνομα Καραμανλής. Ο άνθρωπος αυτός είναι ο αποκλειστικά υπεύθυνος για την δημιουργία και την συντήρηση της θλιβερής εικόνας που παρουσιάζει η χώρα. Έχοντας παρουσιαστεί ως σωτήρας και εκμεταλλευόμενος την δίψα της συντηρητικής παράταξης για επιστροφή στα πράγματα κατόρθωσε να αποσπάσει λευκή επιταγή και να συγκεντρώσει όλες τις εξουσίες στα χέρια του, φτάνοντας στα άκρα το παπανδρεϊκό πρωθυπουργοκεντρικό μοντέλο, χωρίς, όμως, να είναι ο ίδιος Παπανδρέου. Η ανικανότητα του να χειριστεί την εξουσία αυτή, σε συνδυασμό με την παροιμιώδη ανασφάλειά του, που τον εμποδίζει να την μοιραστεί με άλλους, οδηγεί σε ένα πλήρες κενό διοίκησης, που μπλοκάρει τις λειτουργίες του κράτους σε βαθμό ασφυξίας και δημιουργεί συνθήκες ακυβερνησίας και ανομίας, από τις οποίες ασφαλώς επωφελείται το χειρότερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας.
Το οξύμωρο, και ταυτόχρονα το άκρως απογοητευτικό, είναι ότι ενώ ο κόσμος αντιλαμβάνεται διαισθητικά τις συνθήκες του δράματος αδυνατεί να κατανοήσει τις αιτίες, με αποτέλεσμα να επιρρίπτει τις ευθύνες στους κομπάρσους και να συνεχίζει να θεωρεί τον φυσικό αυτουργό των προβλημάτων ως τον πλέον κατάλληλο για την επίλυση τους. Εν όψει αυτού ο ορίζοντας εξόδου από την κρίση απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο και η ταχύτητα περιδίνησης στους φαύλους κύκλους πολλαπλασιάζεται. Και μόνο το γεγονός ότι η ελπίδα της Ν.Δ. για νέα νίκη ακούει στο όνομα Καραμανλής, -ας μην γελιόμαστε, χωρίς αυτόν σε ενδεχόμενες εκλογές η Ν.Δ. θα βυθιζόταν στα τάρταρα-, αποτελεί αψευδή μάρτυρα όχι μόνον της πλήρους σύγχυσης στην οποία έχουμε περιέλθει αλλά και της αδυναμίας μας να υπερβούμε την κρίση με ομαλό τρόπο. Δυστυχώς η πορεία είναι μη αναστρέψιμη και η λύση θα επέλθει υπό συνθήκες κάθαρσης μετά την κορύφωση του δράματος.
Υπό την έννοια αυτή η αντίδραση που είναι σκόπιμο να προβάλλουμε πρέπει να βρίσκεται στην κατεύθυνση της καλλιέργειας των συνθηκών υποδοχής της διάδοχης κατάστασης. Στην ουσία αυτό που μπορούμε και πρέπει να επιδιώξουμε είναι η διαμόρφωση των δικλείδων ασφαλείας για την επόμενη φάση. Και στην κατεύθυνση αυτή θα πρέπει να έχουμε καλά ένα πράγμα στο μυαλό μας. Ότι η χώρα δεν χρειάζεται ούτε σωτήρες ούτε φωτισμένους οδηγούς. Χρειάζεται μόνον την εφαρμογή των θεσμών της σύγχρονης δημοκρατίας. Την ευρύτατη διασπορά της ισχύος μέσω της πλήρους και με απόλυτα στεγανά διάκρισης των εξουσιών. Όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους μέσα από τις αναπόφευκτες και παραγωγικές περιφερειακές χαοτικές συγκρούσεις.
Η χώρα επιπλέον δεν χρειάζεται ούτε την καραμανλική ηθική ούτε και κάθε άλλου είδους ηθική και μεγαλοθυμία των εντίμων. Οι κανόνες της ορθής δράσης είναι ήδη γραμμένοι στους νόμους μας. Χρειαζόμαστε την πιστή και σκληρή εφαρμογή τους.
Όσο για το εάν ιδιωτεύουμε; Δεν νομίζω. Δεν είναι στην φύση μας.
Αγαπητέ Σ…..,
Νομίζω πως το timing για την προβολή των θέσεων που σου εξέθεσα είναι διαρκές και δεν θα παρέλθει ούτε με την αποχώρηση του απίθανου αυτού τύπου από την ηγεσία της ΝΔ. Για να μην σου πω ότι θα είναι μετά την αποχώρηση που οι απόψεις αυτές θα συζητηθούν περισσότερο από τους δήθεν αναλυτές, που, μετά την έκδοση του λογαριασμού, θα θελήσουν να μας φωτίσουν με την σοφία τους για το τι πραγματικά έφταιξε στην περίπτωση Καραμανλή. Θεωρώ ότι η ανάπτυξη αυτού του προβληματισμού τώρα είναι ιδιαίτερα κρίσιμη και θα έχει αποτελέσματα σημαντικότερα από ότι έχουν άλλα εντοπισμένα θέματα της επικαιρότητας που φθείρουν την κυβέρνηση.
Πράγματι, όταν το σύνολο της κριτικής στην ΝΔ περνάει μέσα από το στρεβλωτικό φίλτρο της βαθιά ενσωματωμένης στην λαϊκή (και όχι μόνο) συνείδηση αντίληψης για το αλάθητο του υπεράνθρωπου Καραμανλή, τα όποια συμπεράσματα πάσχουν θεμελιωδώς. Πιο συγκεκριμένα όταν η κριτική για τον Καραμανλή περνάει μέσα από το φίλτρο της υποτιθέμενης μεγαλοφυΐας και του ηγετικού του τάλαντου καταλήγει σε ακραία αποπροσανατολιστικά συμπεράσματα, τελείως ακατάλληλα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων. Αντί να θεωρήσουμε εξ αρχής ότι ο τύπος ούτε που ξέρει τι του γίνεται και κάνει ότι του κατέβει ή ότι του ψιθυρίσει κάθε πρωί ο κάθε καλοθελητής, καθόμαστε και μπλέκουμε σε συνωμοσιολογικές αναλύσεις που εκκινούν από την λανθασμένη παραδοχή ότι οι πράξεις του υπαγορεύονται από οργανωμένη υψηλή στρατηγική και προσδιορισμένους στόχους.
Γνώμη μου είναι ότι αυτή η συζήτηση (που η γιαλαντζή επικοινωνιακή ομάδα της ΝΔ έχει κατορθώσει μέχρι σήμερα να αναστέλλει διαρκώς πείθοντας τους πάντες ότι η κριτική κατά Καραμανλή είναι πράξη ασεβής) πρέπει επιτέλους να αρχίσει. Το μεγαλύτερο όπλο του Καραμανλή είναι ότι έχει κατορθώσει να τον παίρνουν στα σοβαρά!!!!!!!!!!!!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου