Τον Δεκέμβριο του 2008, ο μοιραίος, αμίλητος πρώην πρωθυπουργός της χώρας και ο επιφανής νομομαθής υπερυπουργός του επί της δημόσιας τάξης, κρύβονταν πανικόβλητοι στα ενδιαιτήματα τους, παρακαλώντας τον Θεό να τελειώσουν όλα όπως όπως. Φτάνει, λέγανε περιδεείς,, να μην υπάρξει ένας νεκρός "διαδηλωτής". Μιλούσανε και τότε για "διαδηλωτές". Έξω γινόταν πλιάτσικο.
Οι απλοϊκοί και ακραία ανεύθυνοι αυτοί άνθρωποι δεν κατανοούσαν ότι, όταν κάποτε η ανάσχεση του απαίσιου αυτού εγκληματικού κύματος θα αποτελέσει εθνική ανάγκη και όρο επιβίωσης της ίδιας της χώρας, οι νεκροί που θα χρειαστεί να πέσουν θα είναι πλέον δεκάδες. Μπορεί ίσως και εκατοντάδες. Και αυτό χωρίς να έχουν υπολογιστεί οι παράπλευρες απώλειες, των χιλιάδων άλλων κατεστραμμένων από την φτώχια ζωών.
Η παράδοξη αυτή επίδειξη γενναιοδωρίας, -με τον όρο πάντα ότι το διακύβευμα είναι οι ζωές και οι περιουσίες κάποιων άλλων-, αποτελεί από καιρό το θεμελιώδες δόγμα των σπιθαμιαίων αποβρασμάτων που κρατούν το τιμόνι της χώρας. Η ανέξοδη πλειοδοσία στην ευτέλεια, ο συναγωνισμός στην κολακεία, η δειλία μπροστά στην αμείλικτη πραγματικότητα, η πιο χυδαία ιδιοτέλεια, είναι τα κύρια χαρακτηριστικά των πολιτικών σκουπιδιών.
Στην επόμενη διαδήλωση, στην μεθεπόμενη, μπορεί και λίγο αργότερα, δεν έχει καμία σημασία, δεν θα κινδυνέψουν μόνο το Αττικό, το Σταρμπακς, το εμπόρευμα του Κορασίδη και τα νεοκλασικά στο κέντρο της Αθήνας. Θα κινδυνέψει η ίδια η υπόσταση της Ελλάδας. Τότε, όμως, ανάμεσα στους κουκουλοφόρους μπαχαλάκηδες, που θα καίνε ηδονικά και θα γκρεμίζουν, δεν θα μπορούν πλέον να απομονωθούν και να χωριστούν με την ίδια σημερινή ευκολία οι πολλοί άλλοι. Αυτοί που θα έχουν βγει μαζικά στους δρόμους όχι για να εκτονωθούν και να διασκεδάσουν, αλλά για να διεκδικήσουν δίκαια τις ίδιες τις κλεμμένες ζωές τους.
Την ώρα εκείνη, ένας νεκρός, από τους αθώους αυτούς, θα σημάνει ολοκληρωτικό πόλεμο. Την ώρα εκείνη τα ελληνικά όπλα θα έχουν στραφεί κατά των Ελλήνων. Και οι συνέπειες θα είναι ανυπολόγιστες.
Αναρτήσεις
1 σχόλιο:
Οι σκέψεις μου ακριβώς. Δυστυχώς η κατάσταση μοιάζει λίγο με τον bully που όσο δεν αντιδράς τόσο γίνεται πιο επιθετικός μέχρι που στο τέλος πέφτει το ξύλο της αρκούδας.
Το θέμα όμως είναι πως οι ελληνικές κυβερνήσεις είναι τόσο άθλιες και έχουν πεί τόσα ψέματα προεκλογικά που μέσα σε λίγους μήνες απο τς εκλογές χάνουν κάθε ηθική νομιμοποίηση. Τέτοιες κυβερνήσεις δε μπορούν να λύσουν το πρόβλημα της αυξανόμενης βίας.
Αν βάλουμε στο κάδρο την αδικία, την ανισοκατανομή, την άθλια παιδεία μας όσον αφορά το τί σημαίνει διάλογος και τί σημαίνει αλήθεια, το τοπίο προδιαγράφεται καπνισμένο.
Το καλό είναι οτι σύντομα έρχονται εκλογές. Και βλέπουμε..
Δημοσίευση σχολίου