-Αν ήμασταν Ευρωπαϊκή χώρα. Ή αν θέλαμε τουλάχιστον να γίνουμε.

Μια κυριακάτικη εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας κατηγορεί, με εκτενές άρθρο της, έναν υπουργό της κυβέρνησης για συνέργεια σε φοροαποφυγή, φοροκλοπή και καταχρηστικές πρακτικές, με σκοπό την δόλια πτώχευση. Δεν πρόκειται για οποιονδήποτε υπουργό. Αλλά για τον κ. Παπακωνσταντίνου. Αυτόν που αποφασίζει τις μειώσεις των μισθών και των συντάξεων, την επιβολή των νέων φόρων και των επιβαρύνσεων, την ικανοποίηση των όρων των δανειστών μας και εν γένει την εφαρμογή όλων εκείνων των μέτρων σκληρής λιτότητας που κρίνονται απαραίτητα για την σωτηρία της πατρίδας.

Το ζήτημα θα ήταν σε κάθε περίπτωση σοβαρό. Αλλά εν όψει του κρίσιμου πεδίου ευθύνης του συγκεκριμένου υπουργού γίνεται σοβαρότερο. Πράγματι, κατ' αρχήν και μέχρις ενός σημείου, είναι αδιάφορο εάν η καλή εφημερίδα έχει δίκιο ή άδικο. Διότι αυτό που κύρια διακυβεύεται, κάθε φορά που στον αέρα αιωρείται μια αναπόδεικτη και αδιερεύνητη κατηγορία, είναι η δικαιολογημένη εμπιστοσύνη των πολιτών. Πρωτίστως προς την πολιτική του ηγεσία και δευτερευόντως προς τον θεσμό του τύπου. Η έλλειψη εμπιστοσύνης, τόσο ως προς την ακεραιότητα της διακυβέρνησης όσο και ως προς την αξιοπιστία της ενημέρωσης, βλάπτουν σοβαρότατα την κοινωνία. Και αυτή η βλάβη είναι τόσο μεγαλύτερη όσο μικρότερες είναι οι ανοχές που της έχουν απομείνει. Καλή ώρα σήμερα.

Σε κάθε χώρα όπου ο λαός σέβεται τους θεσμούς και όπου οι θεσμοί, με την σειρά τους, υπάρχουν για να υπηρετούν την θέληση και τα συμφέροντα του λαού, υποθέσεις σαν αυτήν θα έπρεπε να αποτελούν ζητήματα πρώτης προτεραιότητας.

Εάν η εφημερίδα έχει δίκαιο ο υπουργός πρέπει να απολυθεί και να λογοδοτήσει ενώπιον της δικαιοσύνης άμεσα. Με τον τρόπο αυτό οι πολίτες θα πληρώσουν τους αυριανούς, απαραίτητους για την ανάκαμψη της οικονομίας, φόρους και θα υποστούν τις νέες επιβεβλημένες στερήσεις βαρυγκωμόντας λιγότερο.

Εάν η εφημερίδα έχει άδικο θα πρέπει να υποστεί τις πιο βαριές από όλες τις συνέπειες που προβλέπει ο νόμος, ώστε οι συντάκτες της, και μαζί με αυτούς και οι υπόλοιποι παράγοντες του τύπου, να αντιληφθούν ότι η διαμόρφωση της κοινής γνώμης, ειδικά σε περιόδους σοβαρής κοινωνικής και πολιτικής κρίσης, είναι μια πολύ απαιτητική και υπεύθυνη δουλειά που δεν επιτρέπεται να υπακούει σε κάθε λογής ύποπτες σκοπιμότητες.

Δεν θα γίνει πιθανότατα ούτε το ένα ούτε το άλλο. Όπως σε όλα τα άλλα μικρά και μεγάλα σκάνδαλα. Το μόνο που θα μείνει θα είναι η διάχυτη καχυποψία του πληθυσμού και η εξ αυτής ολοένα και μεγαλύτερη αποστασιοποίηση και άρνηση της απαραίτητης συνεργασίας του στα αυτονόητα που πρέπει επειγόντως να γίνουν. Το μόνο που θα μείνει θα είναι η αργή, βασανιστική και, προπάντων, παράδοξα ενσυνείδητη, διαδικασία αυτοκτονίας της χώρας.

Ασφαλώς, η καταγγελλόμενη ως ύποπτη απόφαση του υπουργού δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο έρευνας της διοικητικής δικαιοσύνης ούτε μετά από προσφυγή πολιτών. Όποιοι το επιχειρήσουν θα εισπράξουν την ολιγόλογη απορριπτική απόφαση του ΣτΕ επειδή, θα λέει το δικαστήριο, δεν θα έχουν άμεσο, προσωπικό και ενεστώς έννομο συμφέρον. Τώρα, θα μου πείτε; Πως είναι δυνατόν ένας πολίτης, που καλείται να πληρώσει και νέες έκτακτες εισφορές για να καλυφθεί το κενό των οφειλών των 70 εκ. που, ενδεχομένως παράνομα, θα στερηθεί το δημόσιο ταμείο με την απόφαση του κ. Παπακωνσταντίνου, να μην διαθέτει έννομο συμφέρον για τον έλεγχο της νομιμότητας της πράξης; Αυτά, όμως, είναι υψηλά νομικά και δεν πρέπει να κουράζουμε τους νομοθέτες μας που τα θέσπισαν και τους μεγαλοδικαστές που τα εφαρμόζουν ζητώντας εξηγήσεις. Ούτως ή άλλως είναι πράγματα που, ελλείψει νομικής παιδείας, δεν θα μπορέσουμε να καταλάβουμε.

Τελευταίο και όχι λιγότερο ενδιαφέρον. Στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι, κάποιες από τις ύποπτες ενέργειες του επιχειρηματία είχαν γίνει στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν με την χρήση φωτογραφικών διατάξεων, που είχε εισηγηθεί στην, πάντα ανυποψίαστη και πρόθυμη βουλή, ο τέως υπουργός ανάπτυξης κ. Κ. Χατζηδάκης. Εάν, λοιπόν, δεν ασχοληθεί με την διερεύνηση της υπόθεσης καμία κρατική αρχή, ας ασχοληθεί τουλάχιστον ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μια και, ούτως ή άλλως, το κόμμα του βρίσκεται στην κορύφωση μιας διαδικασίας αυτοκάθαρσης και εξυγίανσης, με σκοπό να είναι απόλυτα έτοιμο όταν, πολύ σύντομα, θα κληθεί, ως υπεύθυνη πολιτική δύναμη, να βγάλει την χώρα από τα σημερινά της αδιέξοδα.

Θα μπορούσαν ακόμη να ρωτήσουν τον κ. Χατζηδάκη και οι διάφοροι τηλεοπτικοί αστέρες, σε μια από τις εκπομπές τους, στις οποίες συχνά πυκνά συχνάζει, για να μας εξηγεί περισπούδαστα τους τρόπους με τους οποίους θα πετύχουμε την εθνική συνεννόηση, την ομοψυχία και το ήπιο κλίμα συνεργασίας που τόσο χρειαζόμαστε. Βλέπετε, κάθε ένας από τους παράγοντες του δημοσίου βίου μας διαθέτει ένα εμπόρευμα στην αγορά. Ότι μπορεί. Ο κ. Χατζηδάκης συγκεκριμένως εμπορεύεται, με μεγάλη επιτυχία, ήθος, μετριοπάθεια και ευρωπαϊκό πολιτισμό.

Tweet