Πρέπει να σώσουμε το "κοινωνικό κράτος", διαβάζω κάπου σήμερα. Τις "υλικές προϋποθέσεις" της δημοκρατίας.
Το βαθύτερο θεμέλιο του κοινωνικού κράτους, όμως, το πρώτο έρεισμα της ύπαρξης του, είναι το δίκαιο κράτος. Σε διαφορετική περίπτωση μπορεί η αναδιανομή, που αναλαμβάνει να διεκπεραιώσει, να μετατραπεί, από μηχανισμό απόσβεσης κραδασμών και εξισορρόπησης, σε βραδυφλεγή βόμβα, στην βάση που στηρίζει την συνύπαρξη.
Αυτήν την στιγμή 12.000 περίπου οικογένειες στην Ελλάδα (και άγνωστος αριθμός στο εξωτερικό), κάτοχοι ομολόγων του δημοσίου, -Έλληνες ή Ευρωπαίοι πολίτες δεύτερης κατηγορίας προφανώς αυτοί-, πρόκειται να υποστούν το επαχθές μέτρο της αυθαίρετης δήμευσης της περιουσίας τους, μέσω του περίφημου "κουρέματος", επειδή κάποτε, στο πρόσφατο παρελθόν, είχαν την ατυχή έμπνευση να εμπιστευθούν το ελληνικό κράτος και να χρηματοδοτήσουν με τις οικονομίες τους τις ανάγκες του.
Με την απροκάλυπτη κλοπή των χρημάτων των ανθρώπων αυτών, τώρα, θα συνεχίσουν να καλύπτονται οι ανάγκες και να "προστατεύεται η συνοχή" της υπόλοιπης αγνής και άμωμης εγχώριας κοινωνίας. Θα δοθούν επιδόματα. Θα πληρωθούν αθώοι υπάλληλοι ειδικών μισθολογίων και δροσεροί, έφηβοι υψηλοσυνταξιούχοι. Θα ρυθμιστούν τα ληξιπρόθεσμα, μη εξυπηρετούμενα δάνεια κάποιων άλλων. Κυρίως, θα εξασφαλισθούν οι λαϊκές τραπεζικές καταθέσεις των καλών από τους αποταμιευτές. Ακόμη και όλων εκείνων που τα προηγούμενα χρόνια τοποθετούσαν τζογαδόρικα τις δικές τους οικονομίες στην Proton του πρωτοπόρου επιχειρηματία Λαυρεντιάδη, για να επωφεληθούν από τα γενναιόδωρα επιτόκια του 7, 8 και 9%. Αυτές οι προσοδοφόρες καταθέσεις υψηλού ρίσκου ήταν, φαίνεται, από τις άλλες, τις ηθικές αποταμιεύσεις, που αξίζει τον κόπο να προστατευθούν.
Ανάμεσα σε αυτούς, τους νέας κοπής "τοκογλύφους ομολογιούχους", που θα θυσιασθούν, υπάρχουν και κάποιοι που δεν αποταμίευσαν το υστέρημα ή το πλεόνασμα τους. Ήταν απλά επιχειρηματίες, μικροί, μεσαίοι ή μεγάλοι, που πούλησαν τα εμπορεύματα και τις υπηρεσίες τους στην συλλογική έκφραση των υπόλοιπων Ελλήνων. Και για λόγους ανάγκης, -έτσι τους είπαν τότε-, πληρώθηκαν το αντίτιμο με τα άτοκα χαρτιά του δημοσίου. Και γι' αυτούς, βέβαια, η απάντηση είναι έτοιμη και εύκολη. Αφού συνεργάστηκαν με το ελληνικό κράτος, αλλά, κυρίως, αφού υπήρξαν επιχειρηματίες, είναι σίγουρο ότι εξαπάτησαν και έκλεψαν. Ή τουλάχιστον ωφελήθηκαν υπέρμετρα και ήρθε η ώρα να πληρώσουν. Στα κράτη δικαίου, όμως, τα κάθε είδους αδικήματα αποδεικνύονται ακριβοδίκαια και με δημόσιες διαδικασίες μέσα στις αίθουσες των δικαστηρίων. Και καταλογίζονται και τιμωρούνται με τους τρόπους που ορίζουν οι συντεταγμένοι θεσμοί και όχι συλλογικά και οριζόντια, με τον θολό αντίλαλο των άναρθρων κραυγών της αγοράς και του οργισμένου πλήθους.
Ένα μέρος της αξίας των χαμένων ομολόγων θα αποδοθεί στους "κουρεμένους" πολίτες με νέα, εγγυημένα από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς αξιόγραφα, διάρκειας 30 ετών. Πόση γενναιοδωρία αλήθεια! Τα φυσικά πρόσωπα, με τον περιορισμένο χρόνο ύπαρξης, εξομοιώνονται αναίσχυντα με τις τράπεζες, τα ασφαλιστικά ταμεία και τους επενδυτικούς οίκους. Τους αθάνατους ναούς του καπιταλιστικού συστήματος. Οι σημερινοί καλόπιστοι πενηντάρηδες μπορούν τώρα να βάλουν ήσυχοι τους γιούς και τις κόρες τους στην βαθειά κατάψυξη. Θα σπουδάσουν τους μεν και θα προικίσουν γενναιόδωρα τις δε το 2042, όταν ο περήφανος λαός των Ελλήνων τους επιστρέψει τα χρωστούμενα, τηρώντας τα συμβόλαιο τιμής που υπέγραψε μαζί τους.
Το κοινωνικό κράτος είναι αποτέλεσμα δικαιοσύνης και όχι ανθρωποφαγίας. Επειδή αλλιώς δεν είναι ούτε κοινωνικό ούτε κράτος. Αλλά μόνο ένα δοχείο συσσώρευσης αδικίας, αντιφάσεων και μίσους, που, κάτω από την εξωραϊσμένη επιφάνειά του, αυξάνει μέρα με την μέρα την καταστροφική εκρηκτική του δύναμη.
Όσοι σήμερα αισθάνονται ανακουφισμένοι επειδή θα χορτάσουν την πείνα τους απλώνοντας το χέρι στο πιάτο του ανυπεράσπιστου γείτονα ας μην εφησυχάζουν. Η δική τους σειρά είναι πιθανό να έρθει πολύ σύντομα. Η απουσία των κανόνων το εγγυάται. Η πρόγευση είναι ήδη εδώ.
Αναρτήσεις
20 σχόλια:
Και η επενδυση και η συναλλαγη με το δημοσιο ειναι αποτελεσμα επιλογης (η οχι). Δηλαδη αν ειχε αγορασει μετοχες της Α για επενδυση και εχανε, ποια η διαφορα στη χρηματοδοτηση των σουδων των παιδιων του; και πολυ σωστα, οπως λες και γαι τα επιτοκια της Προτον, τα υψηλα επιτοκια του ελληνικου δημοσιου ηταν ενα σημαδι κινδυνου. Δεν υπαρχει αποδοση χωρις ρισκο
Θα προικισουν; Το διαβασα καλα;
Δεν είναι ακριβώς έτσι Ανώνυμε. Το δόγμα της απόλυτης ασφάλειας των κρατικών τίτλων ήταν για δεκαετίες το ιερό δισκοπότηρο στις χώρες της δύσης. Έχουν και οι απλοί άνθρωποι κάποια μικρά ελαφρυντικά. Όχι τόσα βέβαια όσο οι πολιτικοί που τους ευεργετούν αλλά κάποια λίγα έχουν κι αυτοί. Και το κάτω κάτω αν έπρεπε να προσέχουν οι αγοραστές των κρατικών τίτλων άλλο τόσο θα έπρεπε να προσέχουν και οι καταθέτες του Λαυρεντιάδη. Με τα χρήματα των επιπόλαιων πρώτων όμως θα διασφαλιστούν τελικά οι δεύτεροι. Δεν φαίνεται και πολύ δίκαιο αυτό. Τι λέτε;
Και μετά τι θα λέγατε για τις επιχειρήσεις που σε εφαρμογή νόμων και υπό την απειλή πτώχευσης εξαναγκάσθηκαν να πληρωθούν για τις συναλλαγές τους με ομόλογα; Άτοκα ομόλογα μάλιστα, σε αντίθεση με όλων των υπολοίπων. Πολλοί θα πουν ότι είχαν ήδη προνοήσει και είχαν υπερτιμολογήσει τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους. Αλλά ποιος θα το διαπιστώσει αυτό; Τα πρωτοσέλιδα; Τα λαϊκά δικαστήρια; Και αν όντως κάποιοι το έκαναν ταιριάζει και για τους υπόλοιπους η συλλογική τιμωρία;
Κακά τα ψέματα, η αλήθεια είναι μόνον ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι σήμερα αδύναμοι και ανυπεράσπιστοι. Δεν μπορούν να προσφύγουν, δεν μπορούν να απειλήσουν ότι θα συμπαρασύρουν και άλλους με την αυτοκτονία τους, δεν έχουν φωνή. Γιαυτό και θα πληρώσουν. Όλα τα άλλα είναι ανούσιες κουβέντες για να ησυχάζει το βαριεστημένο ακροατήριο που σήμερα παίρνει παράταση.
Ανώνυμε βήτα. Τα μισά σπίτια στην επικράτεια πουλιούνται σε στοργικούς γονείς που στεγάζουν τα βλαστάρια τους. Παλιά το λέγανε προίκα. Απλά τώρα με την ισότητα προικίζονται και τα αρσενικά της οκογένειας. Αυτό είναι το μόνο που άλλαξε, Ή μήπως νομίζατε πως είχαμε απομακρυνθεί από τα Βαλκάνια;
Ας προσεχαν - και δεν ηταν ετσι. Αν εβλεπε κανεις τις τιμες ασφαλιστρων κινδυνου θα εβλεπε οτι το ρισκο δεν ηταν μηδενικο. Η αποδοση ειναι σαν το τυρακι στην ποντικοπαγιδα.
Επιμενω οτι επιλογη του καθενος ειναι να συναλλασεται η μη με το Ελληνικο δημοσιο. Και βεβεια, αυτα τα χαζομολογα μπορουσαν να ειχαν ρευστοποιηθει στο 50, 60% της αξιας τους πριν καιρο αντι για 25% τωρα
Οποιος μπλεκει με τα πιτουρα τον τρωνε οι κοτες που λενε στα προσφιλη σου Βαλκανια
Ανωνυμος Α
Σε βρίσκω λιγάκι άδικο αγαπητέ Ανώνυμε Α. Οι κοινωνίες και οι συνοχές τους δεν χτίζονται ούτε με μαθηματικούς αλγορίθμους ούτε με επικλήσεις στα ψιλά γράμματα των συμβολαίων. Όταν φτάνουμε στο σημείο να πρέπει να χρεοκοπήσει κοτζάμ δυτική χώρα, -του σκληρού πυρήνα της ευρωζώνης μάλιστα-, και να κινδυνεύσουν σοβαρά πέντε έξη άλλες για να αντιληφθούν οι ανέγγιχτες ακόμη ευρωπαϊκές ελίτ ότι κάτι πάει στραβά δεν μπορούμε την ίδια στιγμή να έχουμε την απαίτηση να επιβάλλονται σκληρές τιμωρίες στους μικροαστούς, που τυφλωμένοι από την απληστία τους δεν μελετούσαν προσεχτικά την πορεία των ασφαλίστρων κινδύνου και τις τιμές των παραγώγων που έπαιρναν την ανηφόρα.
Ας είναι όμως. Τώρα που ακόμη και στην Άνω και Κάτω Ραχούλα τα μάθανε τα ασφάλιστρα κινδύνου και από δω και πέρα θα τα κοιτάνε προσεκτικά ας δούμε ποιος θα δανείσει για τα επόμενα 20-30 χρόνια τους αυστηρούς μπαταχτσήδες της κάτω βαλκανικής για να τους κάνει με τα δανεικά η πολιτική τους ηγεσία ανάπτυξη.
Μπράβο. Πολύ εύστοχη η επισήμανση αυτής της σκοτεινής πλευράς του κουρέματος (υπάρχουν κι άλλες εκτός συνόρων, αλλά για μας, ως γνωστόν, πας μη έλλην βάρβαρος και καλά να πάθει).
Αυτό που είναι περίεργο και αξιοθρήνητο ταυτόχρονα, είναι ότι δεν μας αρκεί να φάμε τα δανεικά του γείτονα ή πχ του ταμείου των μεταλλωρύχων της Χιλής (μας είχαν δανείσει και αυτοί οι "τοκογλύφοι"), γιατί έχουμε δυστυχώς αδυναμία να πληρώσουμε και δεν γίνεται αλλιώς.
Όχι. Πρέπει να βγούμε και απο πάνω ηθικά.
Δεν χρωστάμε σε κανέναν τίποτα.
Όλοι οι άλλοι μας χρωστάνε για διάφορους παρανοικούς λόγους.
Είναι νομίζω το τελευταίο στάδιο της ηθικής κατάπτωσης.
Και θα το βλέπουμε απο δω και πέρα να γίνεται ολοένα και χειρότερο.
@Minority
Είναι όντως το τελευταίο στάδιο της ηθικής κατάπτωσης. Μια χώρα, πριν φτάσει στο έσχατο όριο της άρνησης της πληρωμής των χρεών της θα πρέπει να έχει εξαντλήσει κάθε περιθώριο εσωτερικής αλληλεγγύης και χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης. Και να το κάνει μόνον όταν κάτι τέτοιο επιβάλλεται από αμιγώς ανθρωπιστικούς λόγους (επειδή σε κάθε περίπτωση λόγοι που να στηρίζονται στον επαχθή χαρακτήρα του δικού μας χρέους είναι πλήρως ανυπόστατοι - πολλώ δε μάλλον την στιγμή που οι κυβερνήτες που το συνήψαν συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να κρατούν το τιμόνι της χώρας και να διεκδικούν δημοκρατικά την ψήφο του λαού).
Εμείς το κάνουμε την στιγμή που παρά τις ήδη υπέρογκες στρατιές των ανέργων και των νεόπτωχων διατηρούμε ακόμη συντάξεις 3.000 €, πλουσιοπάροχα αναπηρικά βοηθήματα σε υγιείς και ειδικά προνομιακά μισθολόγια σε δεκάδες χιλιάδες υπαλλήλους. Το κάνουμε ακόμη την στιγμή που αρνούμεθα να περιορίσουμε την σπατάλη και την κακή διαχείριση του δημόσιου χρήματος (η περίπτωση των γενοσήμων, στην χρήση των οποίων είμαστε για ευνόητους λόγους η με απόσταση τελευταία χώρα στην Ευρώπη είναι απολύτως χαρακτηριστική).
Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και αν θεωρηθεί ότι δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά, η παντελής έλλειψη πρόνοιας για τον διαχωρισμό των φυσικών προσώπων από τους οργανισμούς είναι ενδεικτική του ληστρικού και ανήθικου χαρακτήρα του τρόπου με τον οποίο λειτουργούμε. Ένας οργανισμός, ακόμη και αν αυτός είναι το ασφαλιστικό ταμείο των φτωχών μεταλλωρύχων της Χιλής, έχει πάντα την δυνατότητα να απορροφήσει μια απώλεια και να την διασπείρει τμηματικά ανάμεσα στα μέλη του. Ίσως ακόμη και να την αντισταθμίσει μέσω της μεγάλης διασποράς των επενδύσεων του. Ένα φυσικό πρόσωπο όμως (είτε εδώ είτε στο εξωτερικό - δεν ξέρω ούτε τον αριθμό των ατόμων που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα έξω ούτε το μέγεθος του προβλήματος) όχι. Αυτό κινδυνεύει να βιώσει ακόμη και την ολοκληρωτική καταστροφή. Το να προκαλέσεις τον αφανισμό κάποιου επειδή δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά, επειδή έχεις αφανισθεί και ο ίδιος, είναι καμιά φορά θεμιτό και ανθρώπινο. Το να τον αφανίσεις όμως για να συνεχίσουν οι έλληνες δικαστικοί και οι ένστολοι να αμοίβονται με μισθούς ευρωζώνης και για να συνεχίσουν οι 50ρηδες συνταξιούχοι της ΔΕΗ και του ΟΤΕ να απολαμβάνουν υψηλές συντάξεις που ουδέποτε πλήρωσαν, την στιγμή μάλιστα που κάποιοι άλλοι συμπολίτες τους περνούν προς τα κάτω το κατώφλι της φτώχιας, είναι βαθιά ανήθικο και χυδαίο. Και δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία μπροστά στις διαμαρτυρίες αυτών των ανθρώπων. Θα ήταν σαν να προσπαθεί κάποιος να ισχυρισθεί ότι μια μητέρα που έχασε το μοναδικό παιδί της σε ένα πόλεμο δεν θα πρέπει να κλαίει και να οδύρεται και θα πρέπει να είναι ευχαριστημένη επειδή, παρά τον θάνατο του δικού της παιδιού, οι συνολικές απώλειες του στρατεύματος παρέμειναν σε χαμηλά επίπεδα.
Ούτως ή άλλως, όμως, ο δρόμος που ακολουθούμε δεν πρόκειται να μας βγάλει πολύ μακριά. Η ύβρις αργά ή γρήγορα, και μάλλον γρήγορα, θα πληρωθεί.
Αν μειωθούν οι απολαβές των ένστολων ποιος θα μείνει να πετάει τα δακρυγόνα ακόμα και ενάντια στους ένστολους που θα διαδηλώνουν; πιος "σώφρων" πολιτικός θα έκανε τέτοια κουταμάρα;
Έρμιππε, θα συμφωνήσω στο μεγαλύτερο μέρος του κειμένου σου, αλλά θα το πάω και ένα βήμα παρακάτω. Πρέπει να αρχίζουμε να σημειώνουμε από εδώ και στο εξής -για να ξέρουμε τι μας γίνεται- την ανήθικη προνομιακή μεταχείριση των τραπεζών. Από το κούρεμα οι ελληνικές θα χάσουν 25 δις και ταυτόχρονα την ίδια ώρα θα ανακεφαλαιοπηθούν με 50.
Μιλάμε για τις ίδιες τράπεζες, που φέρουν τεράστια ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση, που φυσικά γνώριζαν πολύ καλύτερα από τον απλό πολίτη τα οικονομικά του κράτους και συνέχισαν να επενδύουν σε φούσκες εδώ και στα Βαλκάνια, παίρνοντας εύκολο δανεικό χρήμα, που ουσιαστικά έγραφαν στα παλιά τους τα παπούτσια, δηλαδή τον τεράστιο λογαριασμό που ακούει στο όνομα ελληνικό κράτος.
Βεβαίως, δεν υπάρχει πολιτικός που θα υπερασπιστεί τους μικροομολογιούχους γιατί ούτως ή άλλως είναι ανύπαρκτοι πολιτικά ως ομάδα. Ενώ οι τράπεζες, μέσω του οποίου γίνεται το ξέπλυμα για όλο το σύστημα, δεν «πρέπει» να πέσουν έξω με τίποτα.
Και μια τελευταία παρατήρηση, ειλικρινά χωρίς καμία διάθεση χαιρεκακίας. Ξέρω πως κάποτε τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου διαφημίζονταν και προβάλλονταν ως μια καλή σταθερή επένδυση. Πότε, όμως, θα μάθει ο κόσμος να μην εμπιστεύεται το κράτος σε επενδυτικές συμβουλές. Έχουμε τα ομόλογα τώρα, όταν πριν καμιά δεκαριά χρόνια ήταν το χρηματιστήριο. Δυστυχώς έτσι όπως λειτουργεί το πολιτικό σύστημα, δεν μπορούμε να το εμπιστευόμαστε, γιατί έχει πάψει να εξυπηρετεί τα συμφέροντά μας. Ιδιαίτερα στην Ελλάδα.
Έρμιππε, εκ παραδρομής πόσταρα το παραπάνω σχόλιο και στο αμέσως προηγούμενο κείμενό σου "Η Ευρώπη θέλει. Χρειάζεται όμως συνομιλιτές".
Αξιότιμε Κύριε,
"κάποτε, στο πρόσφατο παρελθόν, είχαν την ατυχή έμπνευση να εμπιστευθούν το ελληνικό κράτος και να χρηματοδοτήσουν με τις οικονομίες τους τις ανάγκες του", γράφετε με πόνο ψυχής για τους ιδιώτες κατόχους ομολόγων εκδόσεως του ελληνικού κράτος.
Ομως στο "πρόσφατο παρελθόν" είχε ήδη βρωμίσει ότι το ελληνικό κράτος δεν ήταν αξιόχρεο, το μόνο δε κίνητρο να αγοράσει κανείς τα ομολογα του ήταν η μεγάλη απόδοσή τους, ονομαστική και σχετική σε σχέση με την τιμή τους στη δευτερογενή αγορά. Συνεπώς οι σπεκουλαδόροι-φτωχοδιάβολοι για τις οποίους στενοχωριέστε, ας πρόσεχαν.
Το δε αίτημα για ιδιαίτερη μεταχείρισή τους εντάσσεται στην ίδια λογική του κράτους-προστάτη ενάντιον της οποίας χύνετε πολλή διαδικτυακή μελάνη.
Με εκτίμηση,
Παρρησία
parrisia.blogspot.com
Αγαπητέ Παρρησία
Μια χώρα που παραγράφει τα αδικήματα των πολιτικών της σε δύο κοινοβουλευτικές περιόδους (δεν ξέρω αν προσέξατε αυτό που είπε σήμερα ο Βενιζέλος, ότι ζητά να κριθεί σε νέα βάση) θα έπρεπε να δείχνει λίγη περισσότερη επιείκεια στα στραβοπατήματα των πολιτών της. Ξαναδιαβάστε το κείμενο και μείνετε στο πνεύμα του. Η πολιτική δεν είναι μαθηματικά και η ενότητα ενός λαού δεν επιτυγχάνεται με εφαρμογή αλγορίθμων. Ούτε με επιλεκτικές σκληρές τιμωρίες. Κάποια επίσης από τα παραπάνω σχόλια θα μπορούσαν θαυμάσια να απαντήσουν στην παρατήρηση σας.
Φιλικά
Δεν πρόκειται να αργήσει (πολύ) ακόμα η τελειωτική κατάρρευση. Με τον ένα (οικονομικές ζώνες) ή τον άλλο τρόπο το μεγαλύτερο μέρος της Βόρειας Ελλάδας θα περάσει εκτός του ελέγχου της Αθήνας.
Ο διαμελισμός θα ακολουθήσει τον διχασμό και την εμβάθυνση του χάσματος μεταξύ insiders - outsiders του συστήματος.
Ορισμένες κινήσεις πολιτών έρχονται δυστυχώς πολύ αργά για να κάνουν τη διαφορά. Οι συντάξεις των 3χιλ ευρώ θα τελειώσουν, όταν το κράτος που τις έδιδε δεν θα υφίσταται πλέον σαν αυτόνομη κρατική οντότητα (και αυτό μάλλον θα έρθει σύντομα). Τελικά ήταν μοιραίο χιλιάδες χρόνες ιστορία να σβήσουν για μερικές θεσούλες στο δημόσιο, για μερικές χιλιάδες υπερτιμολογημένα νοσοκομειακά αναλώσιμα και για τη φιέστα των Ολυμπιακών και των άλλων μεγάλων έργων.
@Παρρησία
Πρώτον: το αναξιόχρεο του ελληνικού κράτους προφανώς και έγινε γνωστό μετά τις αγορές των οεδ από τα περισσότερα φυσικά πρόσωπα.
Δεύτερον:Δεν ξέρω αν είναι δίκαιο ή άδικο, ή πόσο δίκαιο ή άδικο να κουρευτούν τα φυσικά πρόσωπα, αλλά τοποθετήσεις του στυλ ας πρόσεχαν, και τι να πουν οι μέτοχοι των τραπεζών μου ακούγονται λίγο σαν: "να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα".
Το δεύτερο σχόλιο απευθύνεται προς όλους.
Χα χα χα - Τα ομολογα των ΔΕΚΟ εξαιρουνται
Ο δε Michael σε σχεση με τις τραπεζες δεν ξερει τι λεει. Οι τραπεζες στα Βαλκανια ειναι αυτοχρηματοδουμενες - βεβαια αν διαβαζει κανεις Αυγη και Ριζοσπαστη η κιτρινο τυπο, αυτα λεει. Το μονο που εχουν οι τραπεζες ειναι καταθεσεις (παθητικο)
Τα υψηλά επιτόκια έχουν και το ανάλογο ρίσκο.
Αλλιώς τα αφήνεις σε καταθέσεις, που είναι εγγυημένες μέχρι 100.000 ευρώ.
Όπως το είπες Jim. Το ανάλογο. Η σχεδόν ολική απώλεια δεν υπακούει στην αρχή της αναλογικότητας. Και επιπλέον για να εφαρμόσουμε την αρχή τίμια θα πρέπει να λάβουμε και κάτι άλλο υπ´. ´οψιν. Το καλοσυντηρημένο για δεκαετίες δόγμα της ασφάλειας των κρατικών τίτλων. Εν όψει αυτών όλων είναι άδικο να κατηγορούμε και να τιμωρούμε τον κάθε μικροφουκαρά επειδή δεν είναι Μπερνακυ.
Και τέλος κάτι πολύ σημαντικό. Το κούρεμα δεν έγινε στα πλαίσια ιδιωτικής συναλλαγής αλλά από το ίδιο το κράτος με επίκληση μείζονος δημοσίου συμφέροντος ως καθόλα έκτακτο γεγονός. Για να σταθεί κάτι τέτοιο νομικά αλλά και ηθικά απαιτειται η καθολική συμμετοχή του λαού στην ωφέλεια. Ψιλά γράμματα θα μου πεις.
Το δόγμα της ασφάλειας των κρατικών ομολόγων πήγε περίπατο απ' τη στιγμή που δώσαμε στην ΕΚΤ το δικαίωμα να "εκδίδει" το νόμισμα μας.
Από εκείνη τη στιγμή και μετά, η ασφάλεια των κρατικών ομολόγων ήταν στο έλεος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των 17 μετόχων που την αποτελούν ( aka των εθνικών κεντρικών τράπεζων των χωρών μελών της Ευρωζώνης).
Η ΕΚΤ έδειξε νωρίς - νωρίς οτι δεν προτίθεται να πολυστηρίξει τα ομόλογα των κρατών μελών, όπως επίσης και οτι δεν την ενδιαφέρει η ανεργία αλλά μόνο ο πληθωρισμός (κάτι που για να είμαστε δίκαιοι προβλέπει και το καταστατικό της).
Αν όλα αυτά δεν τα εξήγησε κάποιος στους πολιτικούς που μας έβαλαν στο ευρώ, τότε κακώς.
Αν επίσης όλα αυτά δεν τα εξήγησε κάποιος στο λαό που δέχθηκε αδιαμαρτύρητα να μπούμε στο ευρώ (όχι οτι έγινε και καμια ψηφοφορία) τότε πάλι κακώς.
Προσωπικά θεωρώ το "κούρεμα" κάκιστη επιλογή, κυρίως απ' την πλευρά της Ευρώπης. Επίσης πιστεύω οτι είναι κάτι που η Ευρώπη θα πληρώσει πολύ ακριβά, στο βαθμό τουλάχιστον που επιθυμεί αυτό το ημιτελές project (νομισματική ενοποίηση χωρίς πολιτική ενοποίηση) να προχωρήσει.
Δημοσίευση σχολίου