Για όσους ακόμη επιμένουν να μην καταλαβαίνουν τι συμβαίνει. Και για όσους διατηρούν έστω και ελάχιστες ελπίδες για το γεγονός ότι οι άνθρωποι αυτοί διαθέτουν την θέληση και την δυνατότητα να μας σύρουν έξω από την καταιγίδα που οι ίδιοι προκάλεσαν.
*********************************************************
Πολύ σωστά εντοπίζει ο κ. Ξυδάκης στην σημερινή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ μια ακόμη ελεεινή απόπειρα της κλεπτοκρατικής και εγκληματικής πολιτικής τάξης της χώρας, να εξαφανίσει κάθε ενδεχόμενο πιθανής λογοδοσίας και να εξασφαλίσει το απόλυτο ακαταδιώκτο ενώπιον νέων ενδεχόμενων αποκαλύψεων παράνομου πλουτισμού που θα γίνουν στο μέλλον. Ο κ. Ξυδάκης, όμως, παραλείπει να αναφέρει, πιθανόν από έλλειψη ενημέρωσης, ότι η νέα αυτή απόπειρα, μέσω του άρθρου 10 του νόμου 3932/2011, είναι μόνο το κερασάκι στην τούρτα σε σχέση με όσα σχετικά με το ζήτημα έχουν ήδη προηγηθεί. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά.
Με το άρθρο 10 του Ν.3932/2001 ο "νομοθέτης" προσέθεσε μια παράγραφο στο άρθρο 6 του Ν. 3213/2003 (και όχι στο άρθρο 10 όπως, προφανώς εκ παραδρομής, αναφέρει ο αρθρογράφος) με την οποία ορίζει ότι η ψευδής δήλωση πόθεν έσχες ή η μη υποβολή της ή η ανακριβής υποβολή της μπορεί και να παραμείνουν ατιμώρητες σε περίπτωση που το δικαστικό συμβούλιο ή το δικαστήριο κρίνουν ότι "η εκτίμηση των περιστάσεων" το επιτρέπει. Να θυμίσουμε ότι, με το συμπληρούμενο, με την νέα ευνοϊκή διάταξη, άρθρο 6 του Ν.3213/2003 ορίζονται οι ποινές και τα πρόστιμα για τα αδικήματα της παράβασης των κανόνων περί υποβολής του πόθεν έσχες.
Όσοι βιαστούν, όμως, να ανατρέξουν στο αυθεντικό κείμενο του άρθρου 6 του Ν.3213/2003, για να αποκτήσουν μια πιο σαφή εικόνα της αρχικής διάταξης και να αντιληφθούν την σημασία του περιεχομένου της επίμαχης συμπλήρωσης, θα βρεθούν προ εκπλήξεως. Διότι το άρθρο αυτό δεν αναφέρεται στις ποινές που επιβάλλονται για κακή εφαρμογή των κανόνων περί κατάθεσης πόθεν έσχες. Αντίθετα ορίζει τις προϋποθέσεις για τον καταλογισμό, προς όφελος του δημοσίου, των χρηματικών ποσών ή της αξίας των υλικών οφελημάτων που έλαβε παράνομα δημόσιος λειτουργός, εκμεταλλευόμενος την εξουσία και την ιδιότητα του. Και αυτό διότι ο Ν.3213/2003 είχε στο μεταξύ τροποποιηθεί εκ θεμελίων με τον Ν. 3849/2010, που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως την 26η Μαΐου 2010. Λίγες μόλις ημέρες μετά την ψήφιση του διαβόητου νόμου, με τον οποίο κυρώθηκε το Μνημόνιο με τους όρους δανεισμού της τρόικας.
Το μείζον ενδιαφέρον, λοιπόν, δεν εντοπίζεται στην, ελαφριά και μάλλον πταισματικού χαρακτήρα τροποποίηση, που έλαβε χώρα με το άρθρο 10 του πρόσφατου Ν. 3923/2011 και στην οποία αναφέρεται ο κ. Ξυδάκης, αλλά, αντίθετα, στην ριζική τροποποίηση που επήλθε τον Μάιο του 2010. Τροποποίηση που ισοδυναμεί με ουσιαστική αμνήστευση όλων των αδικημάτων που είχαν τελεσθεί μέχρι τότε. Αδικημάτων που εάν αποκαλύπτονταν θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε διαδικασίες μέσω των οποίων το δημόσιο θα είχε την δυνατότητα να διεκδικήσει από τους παρανομήσαντες πολιτικούς ή υπαλλήλους την επιστροφή στα ταμεία του των προϊόντων του εγκλήματος. Και αυτό είναι που σήμερα απασχολεί και ενδιαφέρει περισσότερο. Με απλά λόγια με την τροποποίηση του Ν.3213/2003, με τον περυσινό νόμο 3849/2010, λίγες μέρες μετά την είσοδο στην ζωή μας του Μνημονίου, η ελληνική βουλή, φρόντισε να απαλλάξει κάθε δημόσιο λειτουργό, πολιτικό, δικαστικό ή υπάλληλο, από την κίνδυνο να χρειασθεί να επιστρέψει τα κλεμμένα. Τόσο καλά. Ας γίνουμε, όμως, πιο συγκεκριμένοι.
Με τον νόμο 3213/2003 προβλέπονταν οι ποινικές κυρώσεις (άρθρο 4), η ποινική διαδικασία (άρθρο 5), ο καταλογισμός των ποσών που αντιστοιχούσαν στα παράνομα οφέλη (άρθρο 6) και οι διάφοροι περιορισμοί που έπρεπε να ισχύουν για τους δημόσιους λειτουργούς, σε σχέση με ιδιότητες που δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες για προσπορισμό παράνομων οφελών ή απόκρυψη εισοδημάτων (άρθρο 7 - συμμετοχή σε off shore, εταιρικά σχήματα κ.λ.π). Ο νόμος 3849/2010, λίγες ημέρες μετά την μετατροπή του μνημονίου σε νόμο του κράτους επαναλαμβάνουμε, -και έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό-, με μια παράξενη, περίπλοκη και εμφανώς ύποπτη νομοτεχνική πρακτική όρισε, στο πρώτο άρθρο του, ότι όλες οι επικίνδυνες αυτές προβλέψεις, επικίνδυνες επειδή θα μπορούσαν ενδεχομένως να απειλήσουν τις περιουσίες που απέκτησε η αλητεία που επί μια 30ετία καταλήστευε τον τόπο, καταργούνται.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη νομική παιδεία για να γνωρίζει κανείς ότι η κατάργηση ενός ποινικού νόμου καταργεί αναδρομικά και το σύνολο των αδικημάτων που είχαν κωδικοποιηθεί με αυτόν και εξαλείφει τον αξιόποινο χαρακτήρα παρόμοιων πράξεων που συνέβησαν στην διάρκεια της ισχύος του (μέχρι δηλαδή την 25/5/2010/) και θα μπορούσαν να αποκαλυφθούν στο προσεχές μέλλον. Ασφαλώς, το περιεχόμενο των διατάξεων των άρθρων 4 έως 7 του Ν.3213/2003 επαναλαμβάνεται ελαφρά ή περισσότερο παραλλαγμένο στην συνέχεια. Πλην όμως, μετά την ρητή κατάργησή των κρίσιμων άρθρων, που περιγράφουν την αντικειμενική υπόσταση των εγκλημάτων και ορίζουν τις διαδικασίες κολασμού και τις ποινές, και όχι την τροποποίηση, ούτε την αντικατάσταση τους, κάθε έγκλημα που συντελέστηκε μέχρι την 25/5/2010/ έπαψε να υπάρχει. Η δυνατότητα δηλαδή του νόμου να ερευνήσει και να τιμωρήσει υποθέσεις παράνομου πλουτισμού εις βάρος του δημοσίου, και, κυρίως, η δυνατότητα του κράτους να ζητήσει από τους εγκληματίες την επιστροφή των κόπων του ελληνικού λαού, έπαψε οριστικά να υφίσταται.
Με άλλα λόγια, με τον Ν.3849/2010 διασφαλίσθηκε η ποινική ασυλία κάθε αξιοπρεπούς απατεώνα και σιγουρεύθηκαν τα κλεμμένα, όπου και σε όποια μορφή κι αν βρίσκονται.
Το άρθρο 10 του πρόσφατου 3932/2011 είναι, όπως είπαμε, απλά το κερασάκι στην τούρτα. Καλύπτει την περίοδο των 10 μηνών που πέρασαν από τον Μάιο του 2010, -διότι δεν μπορεί, ο πειρασμός είναι ίδιον του ανθρώπου και όλο και κάτι πονηρό θα έγινε στο μεταξύ-, και δίνει την ευχέρεια στο δικαστικό συμβούλιο, συνεκτιμώντας όλες τις περιστάσεις να απαλλάσσει πρόχειρα κάθε κατηγορούμενο, προλαμβάνοντας την ποινικοποίηση της πολιτικής μας ζωής και διασφαλίζοντας την τόσο απαραίτητη, κατά Παπαχελά και Πρετεντέρη, εθνική συνεννόηση, που δεν είναι τίποτε άλλο από την ομερτά των αντίπαλων μαφιόζικων ομάδων.
Ας κάτσουμε λοιπόν ήσυχοι στα σπίτια μας και ας περιμένουμε υπομονετικά την σωτηρία μας.
Όπου νάναι έρχεται.
Αναρτήσεις
18 σχόλια:
Εξωθούν και τους πλέον βολεμένους σε επαναστατικές αυτοδικίες. Στις ψήφους υπήρχε κάποια τροποποίηση, ξέρεις;;
Δεν ξέρω Διονύση. Κάποιος το χαρακτήρισε όλο αυτό ακήρυχτο κοινωνικό πόλεμο. Δεν θα πάει μάλλον πολύ μακρυά.
Ο 3932/2011 ψηφίστηκε δια βοής,σύμφωνα με τα πρακτικά της Βουλής
Ο 3849/2010 υπερψηφίστηκε (αν δεν κάνω λάθος) από ΝΔ & ΛΑΟΣ
http://www.hellenicparliament.gr/Nomothetiko-Ergo/Anazitisi-Nomothetikou-Ergou
Καθίστε βρε παιδιά...
Δεν είμαι Νομικός, αλλά δεν καταργούνται μόνο τα άρθρα 4-7...
Εν αντιθέση προστίθονται τα νεά άρθρα του νόμου 3849/10, 4-13 , τα οποία αφορούν:
- Μη υποβολή ή υποβολή ανακριβούς δήλωσης
- Παρακώλυση ελέγχου − Μη σύννομη δημοσίευση δήλωσης
- Συμμετοχή σε εξωχώρια εταιρεία
- Γενικές ποινικές διατάξεις
- Ποινική διαδικασία
- Δέσμευση και απαγόρευση εκποίησης
περιουσιακών στοιχείων
- Καταλογισμός
- Περιορισμοί διενέργειας χρηματιστηριακών συναλλαγών
- Δήμευση
- Παραβίαση υπηρεσιακού απορρήτου
Αν οι νέες επαναδιατυπώσεις είναι καλύτερες ή χειρότερες δεν γνωρίζω. Αλλά δεν ισχύει ότι απλά καταργήθηκαν τα άρθρα.
Στην πράξη τροποποιήθηκαν με νέα, και ελπίζω, προς το καλύτερο.
---
Νομίζω, το βασικό επιχείρημα του άρθρου, είναι το ΝΟΜΙΚΟ ΚΕΝΟ, που προκύπτει από την κατάργηση ενός νόμου. Το θέμα, είναι ότι δεν δίνετε κανένα επίσημο στοιχείο επιβεβαίωσης αυτού του κενού.
Με την λογική σας, η οποιαδήποτε ρητή κατάργηση άρθρων, θα προκαλούσε νομικά κενά. Άρα ή, η ρητή κατάργηση άρθρων θα έπρεπε να απαγορεύεται-να μην υφίσταται, ή ο νομοθέτης έχει προβλέψει διαφορετικά το θέμα, απ' ότι το παρουσιάζετε εσείς.
Για μένα πάντως, το λογικό είναι, πως η κατάργηση ισχύει από την ημερομηνία δημοσίευσης του ΦΕΚ.
Για εγκλήματα πριν τις 26/5/2010, τα οποία από εδώ και πέρα θα πηγαίνουν στα δικαστήρια, φαντάζομαι θα εφαρμόζονται οι νέες διατάξεις του νόμου, ενώ όσα εγκλήματα ήδη τελούν σε δικαστήρια, θα εκτελεστούν βάση του νόμου πριν τις 26/5/2010, αφού τότε δεν ίσχυε αυτός ο νόμος με την κατάργησή του.
@αρεα61 και γω δεν είμαι νομικός αλλά βρίσκοντας τον "πρακτικό" νόμο για δημεύσεις διαπιστώνω ότι το ύψος των ποινών είναι 0,5 1 το πολύ 1,5 εκατ ευρώ. Εδω αγόρι έχουμε να κάνουμε με απατεώνες μιζοκράτορες που με την ψήφο σου προφανώς ενθυλάκοσαν 300 εκ μίζα μονο από τα υποβρύχια χωρις τα βαγόνια, τα ΄λεοφορεία τα φορτηγά κλπ. Αυτό νομίζω θέελι να επισημάνει ο Ερμιππος, βγαίνει στα μέσα το αυστηρό της υπόθεσης και αν ποτέ και κατα λάθος σπάσει η ομερτά μεταξύ τους να δικάζονται με το ....γάντι και στα μαλακά!
Και αυτό με ψήφο και ΝΔ καΙ λαοσ ,ΕΝΤΥΠΩΣΙΆΣΘΗΚΑ!
Διαβάζοντας τα πρακτικά της βουλής:
http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/a08fc2dd-61a9-4a83-b09a-09f4c564609d/es20100511_1.pdf
αυτά που λέει ο Νομικός του ΛΑ.Ο.Σ., ο κ. Πλέυρης, είναι σαφές ότι το αυτό νομοσχέδιο είναι αυστηρότερο από το προηγούμενο.
(Π.χ. το προηγούμενο δεν μιλάγε για: Δέσμευση και απαγόρευση εκποίησης περιουσιακών στοιχείων).
Αυτό όμως που ισχύει για τον κ. Πλεύρη, απ' ότι κατάλαβα, είναι ότι εφόσον δεν υπάρχει πολιτική βούληση, και η βουλή καλύπτει τους Υπουργούς/Βουλευτές, ο Νόμος δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι.
Έτσι, το νομοσχέδιο ψηφίζεται στο τέλος από τον ΛΑ.Ο.Σ. (Πλεύρης) ψηφίστηκε ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ σ' αυτή την συνεδρίαση (Δηλαδή, ναι, θέλουμε σκληρότερους νόμους).
Τώρα, επί των άρθρων (επόμενη μέρα), διαβάζοντας τις αντίστοιχες θέσεις και το τέλος, δεν μπορώ να βγάλω ασφαλή συμπεράσματα για το ποιά άρθρα ψηφίστηκαν. Ο Πλεύρης σε αρκετά άρθρα φέρνει αντιρρήσεις στην ομιλία του, ενώ στο τέλος ενώ σε άλλα άρθρα φαίνεται το όνομά του να λέει "Κατά πλειοψηφία", σε άλλα δεν λέει τίποτα (άρα δεν τα ψηφίζει φαντάζομαι).
Σε κάθε περίπτωση, το δικό μου συμπέρασμα είναι αυτό - ότι ο νόμος έγινε αυστηρότερος, ενώ δεν υπάρχει θέμα με την διαγραφή των άρθρων (οι πράξεις που έγιναν στο παρελθόν, θα δικαστούν με τον νόμο που ίσχυε τότε - νομίζω έτσι λειτουργεί το νομικό σύστημα).
Εγώ πάντως από την μεριά μου έφτιαξα αυτό:
http://area51gr.blogspot.com/2011/03/blog-post_5974.html ως διαμαρτυρία για τον τρόπο με τον οποίο ψηφίζονται τα άρθρα...!
area51
Το "κατάργηση" σημαίνει "κατάργηση". Και η κατάργηση ποινικού νόμου καταργεί ταυτόχρονα και όλα τα αδικήματα που έχουν γίνει στην διάρκεια της ισχύος του. Τα περί του καινούργιου νόμου και το εάν αυτός είναι αυστηρότερος ή ηπιότερος είναι άλλης τάξεως ζήτημα μια και ο νέος νόμος (γιατί ως τέτοιος πρέπει να εκληφθεί στα σημεία του που έχουν σχέση με τις καταργηθείσες διατάξεις) θα εφαρμοσθεί μόνον για τα μετά την δημοσίευση του διαπραχθέντα. Κάποια από τα σχόλια στην συζήτηση που έγινε στο Buzz γράφτηκαν από νομικούς. Και οι άνθρωποι επιβεβαιώνουν το πνεύμα της ανάρτησης.
Τέλος να παρατηρήσω ότι έχουμε χορτάσει όλα αυτά τα χρόνια από αυστηρούς νόμους. Και ταυτόχρονα από πλήρη αδυναμία και απροθυμία εφαρμογής τους ταυτόχρονα με διαδοχικές και λιγότερο ή περισσότερο πονηρές παραγραφές.
@ΕΡΜΙΠΠΟΣ
Δηλαδή, αν εγώ είμαι 10 χρόνια σε ένα δικαστήριο επειδή παρέβηκα έναν νόμο του 1995 και το 2011 βγει έναν νόμος που θα τον καταργεί, εγώ θα αθωωθώ; .. Όχι βέβαια. Θα συνεχίσει η δίκη με τον Νόμο που ίσχυε πριν το 2011, γιατί εκείνον παρέβηκα (του 95) και όχι τον σημερινό.
Ο Νόμος τους 2010, ισχύει από το 2010 και μετά. Και φυσικά δεν υπάρχει απλά κατάργηση. Υπάρχουν και νέα άρθρα, τα οποία είναι σκληρότερα - απ' ότι διάβασα στο περίπου απ' αυτά που έλεγε νομικός της βουλής και της αντιπολίτευσης.
Το μόνο που μπορεί να αλλάξει είναι η διαδικασία ελέγχου. Π.χ. ο νέος νόμος να ορίζει διαφορετική διαδικασία ελέγχου αδικημάτων, η οποία διαδικασία να μην είναι ικανοποιητική. Αυτό δεν σημαίνει ότι αν ελεγχθεί κάποιος με το νέο σύστημα και βρεθεί ένοχος για το 2004 π.χ., ότι θα δικαστεί με τον σημερινό νόμο, αφού το 2004 ίσχυαν άλλοι νόμοι - με αυτούς τους νόμους θα δικαστεί, γιατί.. αυτούς παρέβηκε.
Πρακτικώς και λογικώς, η διαγραφή ισχύει μετά την δημοσίευση του καινούριου νόμου. Ότι έγινε, πριν την δημοσίευση του καινούριου νόμου, υπόκειται στον νόμο που ίσχυε πριν τον καινούριο. Έτσι δεν υπάρχουν Νομικά κενά, και ο καθένας δικάζεται για τους νόμους που παρέβηκε, όταν τους παρέβηκε.
Η άλλη λογική, που αφήνει Νομικά κενά, θα ήταν παράλογη!.. Δηλαδή, θα ήταν παράλογο, για ένα έγκλημα του παρελθόντος, κάποιος να ισχυρίζεται ως υπεράσπιση μελλοντικό νόμο (τον οποίο τότε δεν τον ήξερε, άρα δεν ισχύει ο ισχυρισμός) ο οποίος καταργεί τον παρελθοντικό!
Το τελευταίο κομμάτι που είπες:
"Τέλος να παρατηρήσω ότι έχουμε χορτάσει όλα αυτά τα χρόνια από αυστηρούς νόμους. Και ταυτόχρονα από πλήρη αδυναμία και απροθυμία εφαρμογής τους" ήταν η θέση του Πλεύρη (ΛΑ.Ο.Σ) στο κοινοβούλιο...
Όσο παράξενο και αν σας φαίνεται αγαπητέ μου έτσι είναι. Τι να κάνουμε; Αν διώκεσαι για ένα έγκλημα 10 χρόνια και ξαφνικά βγεί ένας νόμος που το καταργεί ως έγκλημα παύεις αυτόματα και να διώκεσαι. Ή αν δεν το καταργεί και απλά το καθιστά ηπιότερα κολάσιμο (π.χ. αρκείται στην επιβολή ενός προστίμου 10€) κρίνεσαι με τις νέες ηπιότερες διατάξεις, ασχέτως του γεγονότος ότι όταν το διέπραξες μπορεί να ίσχυε ως τιμωρία ακόμη και η ποινή του θανάτου. Όπως αντίθετα εάν ο νέος νόμος θεσπίζει αυστηρότερες διατάξεις εσύ εξακολουθείς να κρίνεσαι με τις παλιές που ήταν ηπιότερες. Έτσι θέλουν οι αρχές του ποινικού δικαίου. Να λαμβάνεται πάντοτε υπ΄ όψιν η ηπιότερη για τον κατηγορούμενο εκδοχή. Αυτό δεν είναι ελληνική πρωτοτυπία αλλά καθολική αρχή.
Αν λοιπόν δεν μπορείτε να το καταλάβετε ή εάν δεν μπορείτε να το αποδεχθείτε, σύμφωνα με την προσωπική σας αίσθηση δικαίου, δεν σημαίνει ότι δεν είναι και έτσι. Ας μην συνεχίσουμε αυτήν την κουβέντα διότι καταντά ανόητη. Εκτός βέβαια αν θέλετε να πάψουμε να συζητάμε για τον κόσμο όπως είναι και ανοίξουμε κουβέντα για τον κόσμο όπως θα νομίζαμε εμείς ότι πρέπει να είναι.
@ΕΡΜΙΠΠΟΣ
Φίλε μου, επειδή δεν είμαι σε θέση να ξέρω τι ισχύει, αν μπορείς με τον Α ή τον Β τρόπο να μου το επιβεβαιώσεις καλώς. Π.χ., δεν ξέρω, αλλά αν είσαι δικηγόρος οκ. Ή αν μου δώσεις κάποιο επίσημο έγγραφο που να λέει αυτά που λες.
Πάντως, για μένα, η θέση:
"Όπως αντίθετα εάν ο νέος νόμος θεσπίζει αυστηρότερες διατάξεις εσύ εξακολουθείς να κρίνεσαι με τις παλιές που ήταν ηπιότερες."...
Εμένα μου φαίνεται παράλογη.. Μ' αυτή την λογική, δεν μας ενδιαφέρει ο Νόμος ως αυτός ψηφίζεται και υφίστατε την κάθε χρονική περίοδο, αλλά το αν είναι πιο ήπιος!.. Με αυτή την λογική, αν μεθαύριο βγει ένας σκληρός νόμος δεν θα εφαρμοστεί γιατί στο παρελθόν υπήρξε ηπιότερος νόμος!
Αν ισχύουν αυτά που λες, τότε εμένα δεν με ενδιαφέρει τι ψήφισε ο εκάστοτε στη Βουλή.. Με ενδιαφέρει περισσότερο ο παραλογισμός της Δικαιοσύνης...
Όντως η κουβέντα είναι ανόητη!.. Όπως και η Δικαιοσύνη αν είναι έτσι - τουλάχιστον για μένα!... :)
Ελεος...ακομα κι εδω ηρθε να κοπρισει το κομματοσκυλο του Λαος;!
Ερμιππε δεν αξιζει να καθεσαι να απαντας σοβαρα σε γκεμπελισκους της κακιας ωρας.
Η αναρτηση ειναι σαφης,οπως και η προδοσια οσων ψηφισαν υπερ της καταργησης των συγκεκριμενων αρθρων.
Ολα τα αλλα,ειναι για εσωκομματικη καταναλωση πληρωμενων γραφιαδων κομματικων γραφειων.
Τους οποιους "δεν απασχολει ποιος ψηφισε",επειδη ακριβως εχουν λερωμενη τη φωλια τους!Αν δεν την ειχαν,θα εβγαιναν μπροστα παριστανοντας τους...σημαιοφορους της καθαροτητας και παταξης της διαφθορας!
Ν.3213/2003
(ΦΕΚ 309/Α'/31.12.2003)
Άρθρο 9(25)
Γενικές ποινικές διατάξεις
1. Όπου στις διατάξεις των προηγούμενων άρθρων προβλέπεται αθροιστικά ποινή στερητική της ελευθερίας και χρηματική, δεν εφαρμόζεται το άρθρο 83 περ. ε' του Ποινικού Κώδικα.
2. Στον υπαίτιο των αδικημάτων που προβλέπονται στα άρθρα 4, 5, 6 παράγραφοι 1 και 2 και 8 παράγραφος 2 επιβάλλεται και αποστέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων από ένα (1) έως πέντε (5) έτη, αν η ποινή είναι φυλάκιση, και από δύο (2) έως δέκα (10) έτη, αν η ποινή είναι κάθειρξη. Η έκπτωση του υπαιτίου από το αιρετό δημόσιο, δημοτικό ή κοινοτικό αξίωμα ή τη δημόσια, δημοτική ή κοινοτική θέση που κατέχει, ως συνέπεια της αποστέρησης των πολιτικών του δικαιωμάτων, επέρχεται αυτοδικαίως μόλις η καταδικαστική απόφαση καταστεί αμετάκλητη και δεν μπορεί να αποκλειστεί με εφαρμογή του άρθρου 64 του Ποινικού Κώδικα.
3.α. Τα περιουσιακά στοιχεία που αποτελούν προϊόν κάποιου από τα αδικήματα των άρθρων 4 και 5 ή που αποκτήθηκαν αμέσως ή εμμέσως από προϊόν τέτοιων αδικημάτων δημεύονται με την καταδικαστική απόφαση.
Αν τα παραπάνω περιουσιακά στοιχεία έχουν αναμιχθεί με περιουσία που αποκτήθηκε από νόμιμες πηγές, η περιουσία αυτή υπόκειται σε δήμευση μέχρι την καθορισμένη αξία των αναμειχθέντων περιουσιακών στοιχείων. Το εισόδημα ή άλλα οφέλη που προέρχονται από την αξιοποίηση του προϊόντος κάποιου από τα αδικήματα των άρθρων 4 και 5 ή από περιουσία που αποκτήθηκε με τα προϊόντα αυτά ή από περιουσία με την οποία έχουν αυτά αναμιχθεί, υπόκεινται επίσης σε δήμευση στον ίδιο βαθμό, όπως τα προϊόντα του αδικήματος.
β. Τα περιουσιακά στοιχεία που δεν δηλώθηκαν στην περίπτωση κάποιου από τα αδικήματα των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 6 δημεύονται με την καταδικαστική απόφαση, εκτός αν ο υπαίτιος αποδεικνύει τη νόμιμη προέλευσή τους.
γ. Το μερίδιο συμμετοχής που ανήκει άμεσα ή έμμεσα στον υπαίτιο του αδικήματος της παραγράφου 2 του άρθρου 8 και τα προϊόντα, το εισόδημα ή τα άλλα οφέλη που αποκτήθηκαν από το μερίδιο αυτό ή τη συμμετοχή στη διοίκηση της εξωχώριας εταιρείας δημεύονται υποχρεωτικά με την καταδικαστική απόφαση.
δ. Αν τα περιουσιακά στοιχεία που υπόκεινται σε δήμευση, σύμφωνα με τις παραπάνω διατάξεις, δεν υπάρχουν πλέον, δεν έχουν βρεθεί, δεν είναι δυνατόν να κατασχεθούν ή ανήκουν σε τρίτο σε βάρος του οποίου δεν είναι δυνατόν να επιβληθεί δήμευση, δημεύονται περιουσιακά στοιχεία του υπαιτίου ίσης αξίας με αυτά κατά το χρόνο της καταδικαστικής απόφασης, όπως προσδιορίζονται από το δικαστήριο. Το δικαστήριο μπορεί να επιβάλλει και χρηματική ποινή μέχρι το ποσό της αξίας των περιουσιακών στοιχείων, αν κρίνει ότι δεν υπάρχουν πρόσθετα περιουσιακά στοιχεία για δήμευση ή τα υπάρχοντα υπολείπονται της αξίας των υποκειμένων σε δήμευση.
4. Η διάταξη του άρθρου 263Β του Ποινικού Κώδικα εφαρμόζεται και στα εγκλήματα των άρθρων 4, 5 και 8 παρ. 2 του παρόντος νόμου.
Αυτό δεν είναι σχολιασμός. Είναι περικοπή από τον Ν.3849/2010/ (ΦΕΚ 80/Α/26-5-2010). Και σύμφωνα με το άρθρο 1§5 του ιδίου το περιεχόμενο του άρθρου 7, (άρθρ. πλέον 9 στον τροποποιηθέντα 3213/2003) ούτε αντικαθιστά ούτε τροποποιεί τα καταργηθέντα άρθρα 4 έως 7 του τελευταίου. Προστίθεται σε αυτόν ως νέο και ισχύει από την 26-5-2010.
Να σημειώσω μόνο ότι το άρθρο 1§5 του Ν.3849/2010, με την πρόβλεψη της κατάργησης των 4,5,6 και 7 του Ν.3213/2003 καθιστά τον τελευταίο "νόμο ατελή" αφού εξαφανίζει την περιγραφή της αντικειμενικής υπόστασης των αδικημάτων και τον προσδιορισμό των έννομων συνεπειών. Προκύπτει συνεπώς ότι για το χρονικό διάστημα από το 2003 έως και το 2010 γνωρίζουμε μόνον ποιοι είναι υπόχρεοι για την υποβολή δήλωσης πόθεν έσχες και ποιοι ελέγχουν τα στοιχεία αυτά αλλά όχι και τι θα συμβεί σε περίπτωση που δεν τηρηθούν οι παραπάνω απαιτήσεις ή τηρηθούν με μη νόμιμο τρόπο.
Αυτά τουλάχιστον προκύπτουν από την κοινή λογική που πρέπει να κυριαρχεί στην ερμηνεία ενός νόμου. Εάν υπάρχει κάτι άλλο θα ήταν χρήσιμο να ειπωθεί ώστε να αποκατασταθεί η αλήθεια. Σε κάθε περίπτωση εάν η κοινή λογική αδυνατεί να ερμηνεύσει τον νόμο, -ο οποίος πρέπει εκτός από το να είναι δίκαιος να διαθέτει και επαρκή σαφήνεια-, τότε ο νόμος αυτός έχει αποτύχει τόσο ως προς τους ειδικούς σκοπούς του, που είναι η αντιμετώπιση ειδικών αδικημάτων, όσο και ως προς τους γενικούς που είναι η εμπέδωση της αίσθησης δικαίου και της εμπιστοσύνης στην κοινωνία.
@ area51gr
Το (επώνυμο) σχόλιο νομικού, σχετικά με τι πραγματικά "παίχθηκε" στις διαδοχικές τροποποιήσεις του 3213/2003 είναι ξεκάθαρο. Οπως πολύ σωστά επεσήμανε ο (μή νομικός) Ερμιππος, η μαγική λέξη είναι "κατάργηση" στην θέση του σύνηθους "η διάταξη τάδε αντικαθίσταται ως εξής":
http://taxalia.blogspot.com/2011/03/blog-post_7923.html
Απ' όσο ρώτησα και εγώ νομικό, που επιβεβαίωσε το εξής:
"Στο ποινικό δίκαιο ισχύει το κουλό, αν πρόκειται για αμετάκλητη απόφαση και βγει νέος ευνοϊκότερος νόμος επιβάλλεται η αναδρομικότητά του"
Επομένως, πρέπει και ο Νόμος αυτός άμεσα να διορθωθεί, και να αλλάξει το ποινικό δίκαιο ώστε να μη έχει μέσα κουλαμάρες.
Σε κάθε περίπτωση εγώ κατέθεσα μια ερώτηση στο forum του Γεωργιάδη, τουλάχιστον να είναι ενήμερος, προκειμένου αν κρίνουν πως υπάρχει θέμα, να φέρουν καμία τροποβουλία να διορθωθεί.
Με νέα διάταξη, φαντάζομαι είναι δυνατή η λέξη "διαγραφή" με την λέξη "αντικατάσταση" - δηλαδή, διαφορετική επαναδιατύπωση του άρθρου.
Πολύ ανάλυση.
Τελικά νομίζω πως οι πιο καλοί γνώστες περι των νομικών, είναι τα παιδιά με τις μολότωφ...
Ερμιππε καλημέρα
Αν δεν κάνω λάθος, η πρόσφατη καταδίκη Μαντέλη έγινε βάση του "παληού" αρθρου 4 (παρ 1 ή/και 3) του 3213/2003, που μου φαίνεται και η πιό "light"* περίπτωση , και όχι με το "νέο" άρθρο 4 ή ακόμα χειρότερα το 6 (που θα έπρεπε νομίζω) του 3849/2010
Στάθης Δ
Δημοσίευση σχολίου