(Για όσους αφελώς πιστεύουν ότι η απονομή δικαιοσύνης και η προστασία της ηθικής ακεραιότητας της κοινωνίας μας μπορούν ανεύθυνα να αφεθούν στα αδέξια χέρια της αδύναμης δικαιοσύνης)
Θα πρέπει να ομολογήσω ότι βιάστηκα. Πράγματι, όταν διάβασα τον υπέρτιτλο του άρθρου που αναφέρεται στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση, εντυπωσιάσθηκα τόσο πολύ με αποτέλεσμα πριν καλά καλά ολοκληρώσω την ενημέρωση μου να σπεύσω να μοιραστώ την εξαιρετική εμπειρία με τους εκλεκτούς αναγνώστες μου. Τι λάθος! Τι ολέθριο λάθος! Εξηγούμαι αμέσως.
Στις μέσα λοιπόν γραμμές του κειμένου που επιπολαίως προσπέρασα ο δαιμόνιος δημοσιογράφος Κοττάκης ξεδιπλώνει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες όλες τις πτυχές του περίπλοκου και μεγαλοφυούς σχεδίου Καραμανλή για τον εξωραϊσμό της πολιτικής του εικόνας. Κάποια σημεία της ανάλυσης προκαλούν την κατάπληξη και τον θαυμασμό.
Έτσι διαβάζουμε ότι στο πλαίσιο του πολιτικού του σχεδιασμού, και με στόχο την ανάκτηση της εμπιστοσύνης των μουζίκων στην πολιτική, ο Μεγάλος Τιμονιέρης εξετάζει το ενδεχόμενο να προφυλακίσει(!!!) τους διοικητές που ενεπλάκησαν στην υπόθεση των ομολόγων των ασφαλιστικών ταμείων και να παραπέμψει(!!!) κάποιους για διακίνηση μαύρου χρήματος στην υπόθεση Ζαχόπουλου.
Εάν τα παραπάνω εξωφρενικά γράφονταν σε ημερήσιο έντυπο οποιασδήποτε από τις υπόλοιπες 191 χώρες του ΟΗΕ, πλην του Ιράν των μουλάδων, (νομίζω ότι ακόμη και το Αφγανιστάν έχει αποκτήσει, τύποις τουλάχιστον, το αγαθό της διάκρισης των εξουσιών), θα προκαλούσαν σίγουρα την άμεση αντίδραση της εκτελεστικής εξουσίας. Η οποία μέσω του χλευασμού και της έμμεσης αποκήρυξης του ανόητου συντάκτη θα προσπαθούσε να διασώσει τα προσχήματα και να διαχωρίσει την θέση της από βλακώδη δημοσιεύματα που την θέλουν να σφετερίζεται με τόσο προκλητικό τρόπο τις αρμοδιότητες και τις εξουσίες της ανεξάρτητης δικαιοσύνης.
Στην Ελλάδα του 2008 αντίθετα κάποιοι μπορεί να αισθάνονται ακόμη και υπερήφανοι που η χώρα διαθέτει για πρωθυπουργό έναν τέτοιο γίγαντα της ηθικής δράσης. Μια προσωπικότητα με μεσσιανικές ιδιότητες που ως εκ της αγαθής της φύσεως συγκεντρώνει, και δικαιούται να συγκεντρώνει, κατ΄ εξαίρεση στα στιβαρά της χέρια το σύνολο των εξουσιών. Γιατί η σοφία ενός τέτοιου ηγέτη αποτελεί από μόνη της εγγύηση για την ορθή άσκηση τους. Ας αφήσουμε λοιπόν τους θεσμούς και τους νόμους να κοιμούνται, όπως έλεγε και ο μακαριστός μας αρχιεπίσκοπος. Τουλάχιστον για όσο διάστημα έχουμε πρωθυπουργό τον Καραμανλή. Μετά, βλέποντας και κάνοντας.
Δυστυχώς τίποτε από όλα όσα μας αποκαλύπτει ο εκλεκτός δημοσιογράφος κ. Κοττάκης δεν είναι ανακριβές. Η χώρα δεν διαθέτει πλέον ούτε νομοθετική ούτε δικαστική εξουσία. Είναι μάλιστα αμφίβολο αν διαθέτει και εκτελεστική. Η διοίκηση ασκείται κατά βούληση από την κλειστή παρέα του Μαξίμου, τους 5-10 χυδαίους κόλακές της και μερικές δεκάδες επίορκους εγκάθετους, που καταλαμβάνουν κατά την ευαρέσκεια του ηγεμόνος τα καίρια πόστα του κρατικού μηχανισμού. Η διοίκηση για όσα ζητήματα ενδιαφέρουν την πρωθυπουργική καμαρίλα, εννοείται. Γιατί για όλα τα υπόλοιπα ο ανεκδιήγητος συρφετός των κομματικών στελεχών που επανδρώνει το κράτος έχει το απολύτως ελεύθερο. Άλλωστε τις όποιες παραπομπές και προφυλακίσεις τις αποφασίζει ο ίδιος ο Πατισάχ πρωθυπουργός, ανάλογα με τις ανάγκες της εικόνας του. Ο καθείς λοιπόν κατά την συνείδηση του. Στο κάτω κάτω η Νέα Δημοκρατία είναι ένα κόμμα ηθικό.
Το γεγονός ότι τέτοιου είδους "αναλύσεις", τέτοιου είδους κυνικές ομολογίες ενός ακραίου και αναίσχυντου αμοραλισμού, βλέπουν το φως της δημοσιότητας χωρίς να προκαλούν θυμό και αγανάκτηση καταδεικνύει την απόλυτη παρακμή της ελληνικής κοινωνίας. Ποιος να θυμώσει άλλωστε; Ποιος βλέπει σε όλα αυτά κάτι διαφορετικό από ότι θα ήθελε ο ίδιος να κάνει αν μπορούσε;
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου