Ποιο μπορεί να είναι το μέλλον ενός κόμματος που αναλύει την πολιτική, οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα αποκλειστικά μέσα από το δίπολο της αντίθεσης Αντώνη - Ντόρας;
Για τον μέσο ΝεοΔημοκρατικό εγκέφαλο, ότι συμβαίνει σε αυτόν τον μάταιο κόσμο υπακούει σε μια ύψιστη σκοπιμότητα. Στην αντίσταση των υγιών δυνάμεων των αληθινών πατριωτών του άφθαρτου Αντώνη ενάντια στα σκοτεινά σχέδια που απεργάζεται η σκοτεινή στρατιά του μοιραίου και δόλιου Μητσοτακέϊκου. Αυτά οι μισοί. Μια αντιστροφή των κατηγορικών προσδιορισμών είναι αρκετή για να περιγράψει με ακρίβεια τους άλλους μισούς και να προσφέρει μια πιστή απεικόνιση της νοητικής δυσπραγίας των ανθρώπων της θλιβερής "παράταξης".
Και κάτι για τους βαθυστόχαστους πολιτικούς αναλυτές μας. Η ανάληψη της αναγεννημένης Ντόρας στους άσπιλους ουρανούς των πολιτικών οραμάτων, -η έξοδος της με άλλα λόγια από τα επίγεια της 30ετούς διαφθοράς, πελατοκλεπτοκρατίας και παρακμής, που τόσο ωραία μας κατήγγειλε αλλά που τόσο καιρό μήτε που έβλεπε και μήτε που άκουγε από το δυσθεώρητο ύψος των εξουσιαστικών θώκων της-, είχε προαναγγελθεί από την ίδια με τον πιο εύγλωττο τρόπο προ δύο μόλις ημερών. Ή μάλλον είχε προαναγγελθεί το δίλημμα. "΄Η τίθεστε υπό την πολιτική μου κηδεμονία και κάνετε ότι σας λέω, γιατί εγώ είμαι που τα ξέρω καλύτερα, ή σας αφήνω να τα βγάλετε πέρα μόνοι σας και να με νοσταλγείτε". Θυμίζω την προχθεσινή δήλωση της, από τα σκαλιά του μεγάρου της Ρηγίλλης, αμέσως μετά την συνάντηση της με τον μακεδονομάχο ηγεμόνα:
"Ζήτησα αυτή τη συνάντηση με τον πρόεδρο της Ν.Δ. κ. Σαμαρά για να κουβεντιάσουμε τον τρόπο με τον οποίο οι φιλελεύθερες δυνάμεις της χώρας μπορούν να συμβάλλουν στην ταχύτατη έξοδο από την κρίση." (παρατίθεται επί λέξει).
Όχι από "τον πρόεδρο του κόμματος" (που θα υπονοούσε το "μας" με αναφορά στο "κόμμα μας") ούτε απλά από "τον πρόεδρο" σκέτο (που θα υπονοούσε το "μας" με αναφορά στον "πρόεδρο μας") αλλά από τον πρόεδρο της Ν.Δ. (που υπονοεί ενός κόμματος ξένου προς "εμάς").
Και ζήτησε λοιπόν αυτήν την ωραία συνάντηση, όχι για να κουβεντιάσει τον τρόπο με τον οποίο "το κόμμα" θα συμβάλλει στην έξοδο από την κρίση αλλά τον τρόπο που "οι φιλελεύθερες δυνάμεις" θα πράξουν το ευεργετικό παραπάνω. Μια φιλελεύθερη δύναμη λοιπόν η Ν.Δ. και άλλη μια η ακόμη και στις κηδείες χαμογελαστή Ντόρα.
Από κει και πέρα ο πρόεδρος Αντώνης μπερδεύτηκε γιατί τα είχε σχεδιάσει ωραία μεν χωρίς σχέδιο μπι (Β) δε. Τι κάνουμε τώρα; Παραμένουμε πιστοί στην αρχή της υπευθυνότητας και της συνέπειας και ψηφίζουμε ναι στα μέτρα; Δείχνοντας όμως ότι συρόμαστε πίσω από τις πολιτικές επιλογές του Μητσοτακέϊκου, που παρά το γεγονός ότι ήρθε προσωρινά δεύτερο εξακολουθεί να ρυθμίζει την ατζέντα; Ή κάνουμε γρήγορη μεταβολή και διαφοροποιούμαστε για να δείξουμε ότι σκεφτόμαστε και άρα υπάρχουμε; Πάνω στην σφοδρή απελπισία του, το κονκλάβιο της ηγεσίας προέκρινε σοφά το δεύτερο.
Κάπως έτσι παίρνονται οι μεγάλες πολιτικές αποφάσεις, -μια κάθε εβδομήντα περίπου χρόνια μας είπε ο Τρελαντώνης-, που ρυθμίζουν, όπως λένε και οι άλλες ομιλούσες κεφαλές της βουλής, "το μέλλον της πατρίδας και των παιδιών μας". Που να τα καταλάβουν όμως αυτά τα σπουδαία και βαθυστόχαστα οι φουκαράδες οι Ευρωπαίοι. Και οι τρισκατάρατοι οίκοι αξιολόγησης, που βγήκαν πάλι να μας λένε πως "δεν έχουμε πολιτική απόφαση, κοινό μέτωπο και κοινωνική συνοχή" και πως "δεν είμαστε ικανοί να εφαρμόσουμε τα μέτρα που θα μπορούσαν να μας τραβήξουν από την άβυσσο". Την άβυσσο της απύθμενης ανοησίας μας κυρίως.
Σκεφθείτε όμως και το άλλο! Να προλάβαινε να ανακοινώσει πρώτος ο Αντώνης την συμφωνία του κόμματος "του" με τα μέτρα. Θα έμενε τότε το Μητσοτακέϊκο χωρίς σχέδιο μπί (Β) και θα βλέπαμε την Ντόρα ντυμένη πασιονάρα να τρέχει να παρακαλάει την Κανέλλη να την γράψει στον Περισσό. Και τον Κιλτίδη από την Χρυσή Αυγή να κάνει βάρδιες με άλλους συντρόφους στην ΚΟΒΑ των Κάτω Αποστόλων (το χωριό του είναι αυτό) και να τραγουδάει τα μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά που πέσανε πάνω στην εργατιά. Αυτά κάνει η κβαντική αστάθεια. Γλυτώσαμε τα χειρότερα σας λέω.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου