Κάπου εκεί στο μακρυνό 2004, στις μέρες της ευφορίας που σκόρπιζε στην χώρα η είσοδός της στην λαμπρή περίοδο της Νέας Διακυβέρνησης, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, -ο ίδιος ο ΜΤ*-, είχε προσωπικά εξαγγείλει την καθιέρωση της Κάρτας Αναπηρίας. Στο πλαίσιο της μεγάλης αυτής και καινοτόμου μεταρρυθμιστικής τομής, -έτσι μας είχε πει τότε εμφατικά ο καταλληλότατος-, επρόκειτο να επανεξετασθούν με αυστηρότατα κριτήρια μηδενικής ανοχής τόσο οι πολυάριθμοι ανάπηροι μαϊμούδες όσο και οι διαβόητες επιτροπές του στοργικού κράτους που εξέδιδαν προς όφελος των αλητηρίων κηφήνων τα επαίσχυντα και παράνομα ιατρικά πιστοποιητικά και τις ψευδείς γνωμοδοτήσεις αναπηρίας. Η εξαγγελία επαναλήφθηκε 2-3 φορές ακόμη προς τέρψιν των αφελών και μετά ξεχάστηκε και μπήκε στο παραφορτωμένο αρχείο σαν πολλές πολλές άλλες.
Από την λήθη και την παχιά σκόνη την ξέθαψε μόλις πριν από 2-3 μήνες ο εξοχότατος και εκλαμπρότατος υπουργός Αβραμόπουλος, που πρέπει την βδομάδα εκείνη να είχε ξεμείνει από άλλες μείζονες μεταρρυθμιστικές προτάσεις. Την έπιασε όμως από την ουρά και του ξέφυγε η μισή. Αλλιώς δεν εξηγείται το γεγονός ότι δεν αναφέρθηκε διόλου στο μέρος της που αφορούσε στην επανεξέταση του καθεστώτος των παράνομων συντάξεων. Βλέπετε οι συνταξιούχοι μαϊμούδες ψηφίζουν και είναι πολλοί οι άτιμοι. Και στον άμεσα ορατό ορίζοντα υπάρχουν 2-3 κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις, άλλες προγραμματισμένες και άλλες έκτακτες.
Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Για τον απλούστατο λόγο ότι οι παράνομες αναπηρικές συντάξεις αποτελούν μία από τις σημαντικότατες πηγές δημιουργίας παράλογων ελλειμμάτων στο ασφαλιστικό σύστημα. Επιπλέον, και αυτό δεν είναι λιγότερο σημαντικό, η ύπαρξη τους συνιστά μια πελώρια αδικία που συντελείται από τους λίγους ξύπνιους και τους διεφθαρμένους συμμάχους τους στον κρατικό μηχανισμό σε βάρος των νοματαγών πολιτών. Και ειδικότερα σε βάρος εκείνων των δυστυχών που προσπαθούν να ζήσουν με συντάξεις πείνας, μετά από μια ζωή σκληρής δουλειάς και μόχθου.
Δεν θα ήταν λοιπόν πολύ φυσικό η παράμετρος αυτή να απασχολεί έντονα την κυβέρνηση την στιγμή που βρίσκεται στην κορύφωση της δήθεν προσπάθειας της για την επίλυση του ασφαλιστικού συστήματος;
Και η εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή;
Και οι πέρα από κάθε λογικό όριο εξωφρενικές δαπάνες των ταμείων για άχρηστα φάρμακα και στημένες πανάκριβες ιατρικές εξετάσεις; Που γίνονται κάτω από τα μάτια του αδιάφορου κράτους και των ακόμη πιο αδιάφορων ηγετών του, μέσα σε ένα περιβάλλον απροκάλυπτων και εκτεταμένων δωροδοκιών, φορολογικών παραβάσεων και κυκλοφορίας μαύρου χρήματος.
Θα περίμενε κανείς ότι ένας συνετός νοικοκύρης, ένας σοβαρός οικογενειάρχης, πριν αρχίσει να στερεί από την οικογένεια του το ψωμί και τα φασόλια θα κοιτούσε μήπως και του ξεφεύγουν περισσότερα από όσα θα ήταν λογικό στο φουαγκρά και στο χαβιάρι. Για την κυβέρνηση όμως των μεγάλων μεταρρυθμίσεων, των δημοσκοπήσεων, των κολλητών και των κουμπάρων αυτά είναι λεπτομέρειες και ψιλά γράμματα.
Το δόγμα είναι ένα. Η κλοπή είναι δεδομένη. Δεν πειράζουμε τους κλέφτες είτε γιατί δεν θέλουμε είτε γιατί δεν μπορούμε. Όποιος είναι μάγκας ας κλέψει όσο μπορεί. Οι υπόλοιποι θα τα βγάλουν πέρα με ότι περισσέψει. Και βλέποντας και κάνοντας. Η λογική της "μεταρρύθμισης" είναι ακριβώς αυτή.
Σε 1-2 εβδομάδες 151 σοβαροφανείς ευνούχοι με εξασφαλισμένα γηρατειά και ένας παρεξηγημένος άλτης, -που πληρώνει ο δυστυχής προσωρινά το τίμημα της προθυμίας του να φανεί χρήσιμος στους καλούς αλλά, φευ, αχάριστους φίλους του-, θα ψηφίσουν το εμπνευσμένο νομοσχέδιο της Φάνης και του ΜΤ*, που όσο νάναι κάτι ξέρουν από ανασφάλεια και μεροκάματο. Οι υπόλοιποι 148 απλά θα κοιτούν απορημένοι και αμήχανοι μη αντιλαμβανόμενοι τι ακριβώς συμβαίνει και τι ακριβώς θα αποσύρουν όταν έρθουν στην εξουσία (όπως διακήρυξαν από συνήθεια ως σκύλοι του Pavlov οι εξίσου αμήχανοι ηγέτες τους).
*ΜΤ=Μεγάλος Τιμονιέρης
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου