Σάββατο, Απριλίου 02, 2011

-Οι πολλαπλότητα των παγκάλων και η αντιστοίχιση των ζευγών τους (tags: θεωρία συμμετριών, εντροπία σημάτων, πολιτικές επιστήμες, κρίση)

Εικών "Μεγάλου κοιμώμενου παγκάλου"


(Πρόσφατο αντίγραφο της παλαιότερης απεικόνισης του "Μεγάλου κοιμώμενου σατύρου" -γλυπτού του 200 π.χ. που φυλάσσεται επιμελώς στην Γλυπτοθήκη του Μονάχου-.
Ως μοντέλο για την αναπαραγωγή του έργου σύμφωνα με τα σύγχρονα αισθητικά πρότυπα χρησιμοποιήθηκε ο Πάγκαλος. Ακολουθεί η παράθεση του πρωτοτύπου)



Η εικών του πρωτοτύπου.
Ο "Μεγάλος κοιμώμενος σάτυρος".




Το περιεχόμενο της προηγούμενης ανάρτησης της έγκριτης ιστοσελίδας μας σε συνδυασμό με ένα μικρό βίντεο ποικίλης ύλης που αναρτήθηκε στο buzz και τις αντιδράσεις που το ακολούθησαν με ανάγκασαν να συντάξω το παρακάτω σύντομο επιστημονικό δοκίμιο.

****************

Μα το πρόβλημα Yellowkid είναι ακριβώς ότι η κυρία δεν λέει τίποτε "άλλο". Λέει ακριβώς τα ίδια πράγματα που λένε οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι. Η για να γίνω ακριβέστερος εκπέμπει εν είδει λευκού θορύβου ηχητικά σήματα με τον ίδιο τρόπο που το κάνουν οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι. Οι ήχοι αυτοί δεν είναι λόγος. Είναι σήματα με υψηλό βαθμό εντροπίας. Εξ ου και δεν έχουν περιεχόμενο, δηλ. πληροφορία, παρά μόνον "τρόπο" με τον οποίον εκφέρονται. Ο τρόπος προσδιορίζεται από τον ρυθμό και το είδος των συστατικών. Εν προκειμένω έχουμε μια ατέρμονη σειρά από bits κατανεμημένα ομοιόμορφα στον χρόνο.

Το πρόβλημα συνεπώς ορίζεται ως εξής: Στην παρδαλή μας χώρα η ακολουθία αυτή αποκαλείται καταχρηστικώς και όλως αντιεπιστημονικώς λόγος. Η δε διασταύρωση δύο τέτοιων παρόμοιων ακολουθιών στον χωρόχρονο διάλογος. Στην φυσική, όμως, όπως είπαμε και παραπάνω, είναι ο ορισμός της εντροπίας.

Τα συστήματα με υψηλό βαθμό εντροπίας είναι μεν κλειστά αλλά χρειάζονται διαρκή ροή ενέργειας από το περιβάλλον για να διατηρήσουν έναν στοιχειώδη βαθμό διαφοροποιημένης διάταξης των μερών που τα συγκροτούν. Στις βιολογικές επιστήμες η διαφοροποίηση αυτή είναι ο ορισμός της ζωής. Εάν ο παραλληλισμός γίνει με τις οικονομικές επιστήμες τότε ο όρος "ενέργεια" θα πρέπει να αντικατασταθεί με τον όρο "δανεικά". Η διακοπή παροχής ενέργειας σε ένα ζωντανό οργανισμό (που είναι εξ ορισμού ένα σύστημα με μόνιμη τάση αύξησης της εντροπίας του και η τάση αυτή συγκρατείται από την εισερχόμενη ενέργεια) προκαλεί τον θάνατο του. Με τον ίδιο τρόπο η διακοπή εισροής δανεικών σε ένα αντιπαραγωγικό κοινωνικοοικονομικό μοντέλο προκαλεί την βίαιη κατάρρευση.

Η μόνη διαφορά λοιπόν είναι ότι η κυρία είναι από την άλλη όχθη. Αυτήν που λέμε της "κοινωνίας". Μια αλγεβρική τοπολογική ανάλυση θα μας βοηθούσε να αντιληφθούμε τις συμμετρίες. Με άλλα λόγια ο αμπελουργός από την Ελευσίνα είναι ο πάγκαλος της πολιτικής (δείτε παρακαλώ το "πάγκαλος" όχι ως όνομα αλλά ως όρο των πολιτικών επιστημών - εξ ου και το πεζό "π") . Και η κυρία των αγωνιστικών κινητοποιήσεων από την Κερατέα είναι ο πάγκαλος της κοινωνίας. Τα νομίσματα έχουν πάντοτε δύο όψεις και αυτές είναι αναπόσπαστα δεμένες μεταξύ τους. Η μια δεν μπορεί να υπάρξει ελλείψει της άλλης χωρίς να καταργηθεί (πράγμα αδύνατον) η ακλόνητη για τα ανθρώπινα νοητικά εργαλεία έννοια του συμβατικού ευκλείδιου χώρου. Η παρουσία του αμπελουργού που κατέχει την θέση παγκάλου στο πολιτικό σκηνικό προϋποθέτει την ύπαρξη αντίστοιχου παγκάλου στην κοινωνία. Εν προκειμένω ο ένας πάγκαλος ακούει στο όνομα Πάγκαλος ο δε έτερος στο όνομα κυρία Πίτσα από την Κερατέα. Για την αποφυγή συγχύσεων να τονίσω για μία ακόμη φορά ότι ο Πάγκαλος και η κυρία Πίτσα από την Κερατέα είναι φυσικά πρόσωπα ενώ το "παγκαλος" όρος των πολιτικών επιστημών. Και όπως αναφέρθηκε και παραπάνω κάθε νόμισμα έχει δύο παγκάλους.

Φυσική λοιπόν, βιολογία, οικονομία, μαθηματικά και πολιτική. Όλες οι επιστήμες υπακούουν σε κοινούς γενικούς κανόνες. Ο πρωταρχικός αυτών είναι ότι οι πάγκαλοι πάνε πάντα κατά ζεύγη μηδέποτε χωριζόμενα. Η εξαφάνιση του ενός δεν είναι δυνατή άνευ της ταυτόχρονης εξαφανίσεως του άλλου. Συνάγεται εξ αυτού ότι νίκη του ενός επί του άλλου δεν νοείται. Μοιραίο συμπέρασμα; Εάν χάσουμε τον Πάγκαλο πάγκαλο θα έχουμε χάσει ταυτόχρονα και την κυρία Πίτσα από την Κερατέα πάγκαλο. Θα έχουμε δηλαδή αλλάξει το μοντέλο μας. Θα έχουμε αποκτήσει μια άλλη χώρα.

Επιτρέψτε μου να επιμείνω για μία ακόμη φορά στην ουσιώδη διάκριση μεταξύ του όρου "πάγκαλος", που είναι το σημαίνον, και του ονόματος Πάγκαλος (ή κ. Πίτσα από την Κερατέα, ή Παπαχελάς, ή Πρετεντέρης, ή Φωτόπουλος της ΔΕΗ, δεν έχει σημασία), που προσδιορίζει το σημαινόμενο. Είναι ουσιαστική για την πλήρη κατανόηση του πλαισίου. Από κάτι τέτοιες μικρές λεπτομέρειες, βλέπετε, χάνουμε καμία φορά την ουσία.

buzz it!

Δεν υπάρχουν σχόλια: